Ik dacht ooit in Trionyx een artikel te hebben gelezen over gedragsafwijkingen bij schildpadden die solitait leefden.
Ik heb het artikel niet gelezen maar ben geneigd dit te geloven, werd ook hier al waargenomen. Zeker de mannetjes vertonen afwijkend gedrag, om als voorbeeld Centrochelys sulcata te nemen, bij deze dieren word een zekere sociale structuur waargenomen, in elk geval in gevangenschap in groep gehouden dieren, nestverdedigingsgedrag bvb gebeurd door de vrouwtjes gezamelijk...er zijn gevallen bekend waarbij sulcatamannetje wegkwijnden door scheiding uit de groep. Ook de vrouwtjes zijn bepaalde periodes ontvankelijk. Solitair gehouden sulcatamannetjes zijn vaak ronduit agressief. Zelfde werd waargenomen bij de kolenbrander, deze dieren leven meestal in groepen. Bij deze soort doen jonge in groep gehouden dieren het beter dan solitair opgroeiende dieren
Maar is ook soortafhankelijk denk ik of ze al dan niet het ganse jaar door kunnen samenleven. Keer je terug in de tijd leer je dat bvb de Maiasaurus een erg sociaal dier was die zelfs broedzorg vertoonde wat zeker niet bij elke dinosaurussoort het geval was. Maiasaurus was natuurlijk geen schildpad maar toont aan dat er soortafhankelijke verschillen kunnen zijn .
Net zo vaak gaat het fout en ontstaan stress-situatie's of zelfs verwondingen maar of dit een reden is om het (levenslang) solitair houden te rechtvaardigen ?
Niet onbelangrijk is dat legnood vaker voor komt bij vrouwtjes die nooit gepaard hebben !