Theo had het over dat het goed is om ze langzaam te laten groeien om geen bult groei tekrijgen, maar ik denk dat het voorkomt dat een schildpad gewoon aanleg heeft voor bultvorming.
Ik heb nog 3 dieren van vorig jaar , ze groeien in de zelfde bak op krijgen geen dierlijkvoedsel en 2 zijn uiterst glad en 1 heeft toch bultvorming.
Mijn eerste kolenbrander daarintegen kreeg ik in 1993 van Blijdorp
en is heel mooi glad maar groeide in zijn 4e jaar in een paar maande een halve kilo.
Fred
Ik denk ook dat het ene dier meer aanleg heeft voor bultvorming dan het andere.
Volgende carbonarias komen van dezelfde eigenaar en leefden van kleins af in hetzelfde terrarium, de dieren zijn even oud.:
zie hierBen ik het toch niet helemaal mee eens tenminste als je de term 'aanleg voor bultvorming' als een erfelijke factor beschouwd. In het wild tref je dit niet aan. In ieder geval niet bij carbonaria's. Een andere meer plausibele verklaring is, ondanks ze uitdezelfde ruif eten en onder dezelfde omstandigheden zijn gehuisvest> Een individueel dier toch meer eiwitten binnen krijgt dan het andere dier bijv omdat het dier het eerst bij de voedselbak is, kieskeuriger is en alleen de lekkere (vaak teveel dus niet goed) dingen eet. Ook kan meespelen dat het dier zich minder vaak ingroef dan de anderer dieren, zich vaker terugtrok op een droge plek dan vochtige plek, vaker in het droogste en warmste deel van verblijf was etc.
Wat ik opvallend vind is dat dit wel vaker voorkomt wanneer je de dieren als groep huisvest (concurentie mbt ruimte en voedsel) en komt nauwelijks voor als de dieren individueel zijn gehuisvest (bedoel ik wel met omstandigheden om juist bultvorming te voorkomen).
Mijn stelling is : dominante dieren in een groep lopen verhoogd risico op bultvorming :!: