Project Centrochelys sulcata ; Mali

[Hansm]

Klinkt erg goed Annemiek
Maak voor ons een mooie reportage van het projekt in Senegal, lijkt me echt de moeite waard om dat te bekijken als iemand je kan helpen in de regio zijn zij het denk ik, ze hebben nu ook alweer veel jaren ervaring opgedaan.
Dat er verliezen zijn bij het dieren uitzetten in de natuur is onvermijdelijk, maar het moet wel opwegen tegen degene die over blijven.
Ik geloof best dat daar nog wilde natuurgebieden zijn waar de jongen niet veel risico lopen om door mensen opgegeten teworden, daar kunnen ze je vast mee helpen.
Tussenstation worden lijkt me wel iets voor jouw, je gaat er tenminste voor om het beste ervan te maken.

Zeer vervelend van je dieren die dood gaan , ik kan je weinig advies er over geven mischien wat extra opletten op insekten zoals vliegen die ziektes over brengen.
En mest van dieren vlug afvoeren van je terrein.

[kurtlippens]

Toelichting over Centrochelys sulcata in de vrije natuur (in Senegal)

Just in Senegal word deze soort beschouwd als uitgesproken geluksbrenger, als een symbool voor vruchtbaarheid en een lang leven en wordt daarom vaak als huisdier gehouden en gaat zelfs als statussymbool van vader op zoon. Dit gebruik leidde ertoe dat er in dit land vele duizenden sporenschildpadden werden gevangen en nu, meestal afzonderlijk gehouden, een onzekere toekomst tegemoet gaan. Daar komt bij, dat het ook in Senegal de trend is om ongewone huisdieren te houden. Volgens schatting van DEVAUX (2000f) werden er aan het einde van de jaren negentig ongeveer 15.000 sporenschildpdden op deze manier gehouden, vooral in de steden Dakar, Rufisque, Saint-Louis en Kaolack. Als men bedenkt dat het aantal in het wild levende sporenschildpadden in Senegal naar schatting nog ongeveer 2000 bedraagt dan is dit toch een zeer hoog aantal. In de 19e eeuw leefden in dit land volgens DEVAUX nog ca 200.000 - 500.000 exemplaren in de vrije natuur. Op de markt van Saint-Louis werden er in het verleden ook regelmatig sporenschildpadden aan toeristen verkocht. Centrochelys sulcata is na de jaren zeventig , toen ze nog relatief vaak voorkwamen, praktisch uitgestorven in een strook van ongeveer 100 km breed langs de kust en langs de hoofdweg door Senegal.
DEVAUX kon tijdens zijn drieweekse verblijf in het gebied in 1994 geen enkele sporenschildpad meer vinden in de vrije natuur....
De inheemse nomaden vertelden hem dat ze sinds lange tijd geen Centrochelys sulcata hadden gezien terwijl deze mensen soms enorme afstanden afleggen. In de omgeving van Tambacounda ten noorden van Niokola Koba, waren eens grote populaties. Hier word echter de ene na de andere boom gevld om als brandhout te dienen voor de inwoners van Dakar. Het Ferlo-gebied in Senegal zou tegenwoordig het laatste gebied zijn waar deze soort heeft weten te overleven. De laatste observaties concentreren zich op het département Matam aan de grens met Mauretanie .Restbestanden van de sporenschildpad bestaan nog tussen Bévane en Tiaski, ten zuiden van Ranérou en in de buurt van Tiodar maar ook daar heeft men lange tijd geen jonge dieren meer gezien... Dit gebied is weliswaar dunbevolkt maar als nomaden levende Peul trekken regelmatig met hun kuddes door dit gebied. De herders vangen de volgroeide schildpadden, het vee vertrapt de jongen en eten de schaarse vegetatie. Dit bevordert het doordringen van de woestijn, de boomkap en het uitputten van de onderaardse waterbronnen. In het reservaat Six-Forages (hier werden enkele jaren geleden ongeveer 30 jongen uit het Guembeul-reservaat uitgezet) is deze soort inmiddels uitgestoren door het grazen van de talrijke veekuddes. Er bestaan eventueel nog restbestanden bij Toubéré Bafal en Ndia in het zuiden van Ferlo maar DEVAUX houdt dit voor onwaarschijnlijk. Er is tevens weinig bekend over de situatie in het oosten van het land (het gebied rond Boundou).
Sinds begin 2003 loopt in het Ferlo-gebied een door SOPTOM gefinancierd onderzoek van de Universiteit Lyon, waarbij sulcata's van alle leeftijden worden voorzien van een zender om zo hun wandelroutes te kunnen volgen. In 2003 konden er in totaal 17 dieren van een zender worden voorzien. Een aantal van hen werden in 2004 weer gezien. In veel gevallen waren de zenders echter niet meer te traceren of ze waren van het dier afgevallen. Er werden ook legsels en andere schildpadden gevonden, die niet van een zender konden worden voorzien. De eerste onderzoeksresultaten toonden aan dat de populatiedichtheid in de regio Ferlo blijkbaar schommelt en dat de plaats waar de schildpadden zich ophouden in de loop van het jaar verandert. Zo was de populatiedichtheid in 2004 duidelijk groter dan in het jaar ervoor. Er werden regelmatig nieuwe dieren gezien. Dode schildpadden werden, met een enkele uitzondering, niet gevonden. Deze uitzondering heeft betrekking op een slachtoffer van een kampvuur in het noorden van het onderzoeksgebied.
Van februari 2003 tot juni 2004 werd in de dierenreservaten Noord-Ferlo en Zuid-Ferlo in het noordoosten van het land een gebied van 4600 km2 (42.3% van het oppervlak van beide reservaten) onderzocht. 2400 km2 daarvan in Noord-Ferlo (49.3% van het oppervlak) en 2200 km2 in Zuid-Ferlo (36% van het oppervlak) . Op deze oppervlakte werden 42 bronnen gevonden die verstrooid langs de rivierbedding lagen. Menselijke bevolking en veekuddes bevonden zich in de directe omgeving van de bronnen. Tussen De bronnen werden binnen twee jaar (februari tot juli 2003 resp. januari tot juni 2004) 130 holen van sporenschildpadden gevonden die zich in de duinen of gebieden met kiezelgrond bevonden. Op de meeste van deze plekken graasden veekuddes . De vegetatie, die hoofdzakelijk uit kruidgewas bestond, was volledig verwoest. Door de dichte bevolking ontstaat er een hoge concentratie aan bronnen wat de vorming van woestijn bevordert. De schaapsherders drijven de dieren dagelijks de bossen in en daardoor wordt de vegetatie in een straal van meerdere kilometers rond de bronnen extreem teruggedrongen. Over het geheel genomen is de verstoring van het gebied dramatisch. Van de 130 holen werden er slechts in 15 (13.3%) schildpadden aangetroffen. In het totaal werden er 25 dieren (twee jonge dieren , 10 mannetjes en 13 vrouwtjes ) in Noord-Ferlo gevonden en 15 (6 mannetjes en 9 vrouwtjes) in Zuid-Ferlo, twaalf schildpadden hadden littekens (verbranding of macheteslagen...)

Bron: Panter en Sporenschildpad Holger Vetter.

[Hansm]

Geeft een triest beeld zo van de Sulcata in de vrije natuur in Senegal.
Je vraagt je ook af wat een dierenreservaat in Senegal inhoud, als de natuur daar ook vernietigd wordt door mens en vee.

Is er bekend cijfers of onderzoek wat Soptom bereikt heeft met de projekten en hebben hun een terrein gebied tot hun beschikking in de vrije natuur wat daadwerkelijk veilig is om opnieuw Sulcata uittezetten?

[kurtlippens]

Is er bekend cijfers of onderzoek wat Soptom bereikt heeft met de projekten en hebben hun een terrein gebied tot hun beschikking in de vrije natuur wat daadwerkelijk veilig is om opnieuw Sulcata uittezetten?

Er zijn 2 reservaten waar de nakweekdieren (zowel Afrikaanse als Europese) worden uitgezet, In Ferlo Noord is 487.000 hectare beschikbaar, ander gebied is Ferlo Zuid, daar is 600.000 hectare grond beschikbaar.
Bovendien is een duurzame bescherming opgezet van de populatie door de inrichting van een comité van dorpsoudsten. Het comité krijgt de taak om zich bezig te houden met het probleem van menselijk ingrijpen in de natuur in hun gebied, landbouwgrond en paden vast te leggen die de herders met hun vee mogen doorkruizen, verwildering tegen te gaan en bovendien de handel van Arabische gom te organiseren; De schildpaddenpopulatie's op het oorspronkelijke niveau terugbrengen.
De nagekweekte jongen in de centra van Sangalkam, Noflaye en diverse buitenverblijven in het Guembeul-reservaat in het noorden van Senegal moeten in de toekomst , ongeveer vanaf de herfst 2005 (is intussen gebeurd in Ferlo)uitgezet worden in de vrije natuur (eerst Senegal, later ook de buurlanden) In het Guembeul-reservaat in de buurt van Saint-Louis leven ca 30 sporenschildpadden die voor kweekdoeleinden uit de natuur gehaald zijn. De dieren zullen in het noordoosten van Senegal, in Ferlo, worden uitgezet. Aanvankelijk als proef. Voordat ze uitgezet worden moeten de schildpadden eerst gemarkeerd worden. Op deze manier kunnen ze worden geidentificeerd en weet men of ze overleven en wat hun wandelgedrag is. In beide reservaten werd daarom een groot beschermingsprogramma in het leven geroepen:

De speerpunten zijn:

- Het samenstellen van een team van mensen uit de lokale bevolking , wildbeschermers en wetenschappers;

- Onderzoek van een zo groot mogelijk oppervlak;

- Opstellen van een kaart met posities van schildpaddenholen;

- Vangst en markering van de dieren voor telemetriestudie;

- Vastleggen van menselijke activiteiten in het onderzoeksgebied;

- Identificeren van de exacte oorzaken van de populatiedaling...

Het soortenbeschermingsprogramma is gekoppeld aan de onderzoeksplannen in Mali, Mauretanie, Niger, Tjaad en Sudan. Uiteindelijk doel is de oprichting van een klein onderzoekscentrum in, indien mogelijk, ieder land van het verspreidingsgebied .
 Hier kunnen de studies en activiteiten van de verantwoordelijken in de diverse landen worden gebundeld. Vervolgens moeten de plannen ten aanzien van de bescherming voor ieder land en ieder gebied worden verwerkt.Voordat de dieren worden uitgezet zijn overigens genetische en uitvoerbaarheidsstudies nodig. De genetische studies zijn vooral om er zeker van te zijn dat de dieren die worden uitgezet genetische over-eenkomsten hebben met de soort die al voorkomt in het land of gebied. Als er inderdaad ondersoorten bestaan dan mogen deze door herintroductie natuurlijk niet met elkaar vermengd worden.

[Hansm]

Bedankt Kurt, dit maakt een stuk duidelijker wat SOPTOM doet en van plan is, ongeloofelijk ook altijd de grote van de twee reservaten in dat soort landen.
Dit klinkt weer een stuk positiever, waarschijnlijk is het zo ook met de bescherming en het resultaat met ups en downs.

[Annemiek]

Waarom kan ik niemand vinden hier in Mali die met die dieren bezig is?
Volgens Soptom zitten er zo'n 700 Sulcata's in Mali: hebben zij geen branche hier?
Hoe komen ze dan aan die aantallen? Daar moet toch iemand mee bezig zijn?
Ik wil zoooo graag iemand hier ontmoeten die er verstand van heeft en met projecten bezig is ...

[Hansm]

Sorry Annemiek dat schijnt er echt niet te zijn, we hebben echt ons best gedaan en allerlei mensen gemaild die het mogelijk konden weten.
Alles wijst richting SOPTOM en niet dichterbij.

Die 700 dieren (hoe komen ze aan dat aantal?) is waarschijnlijk wat overgebleven is van een veel grotere populatie.


Hoe is je contact met SOPTOM?
Deze zijn naar alle waarschijnlijkheid de enige die je daar in de regio kunnen helpen.
Zo te lezen aan Kurt zijn verhaal was/is het de bedoeling dat in Mali wel onderzoek is geweest naar Sulcata.

[pierre]

Vandaag hebben we de nieuwe trionyx binnen gekregen.
Er staat ook een stuk in over annemiek en over de sulcatas.
Het is jammer dat we hier niets meer over horen op dit topic,heb dit met veel interresse gevolgd.

Gr Pierre

[Marvin M]

Ik heb het gelezen maar is op de voorkant van het boekje ook een sulcata ?

[pierre]

Jazeker marvin
 Opticien zit om de hoek
Als je alles leest staat op de tweede pagina coverfoto centrochelys sulcata

Gr Pierre

[Marvin M]

Ik lees meestal alleen de stukken wat me intreseren of over de dieren wat ik heb. Gelukkig hoef ik niet naar de opticien 

[D-magic]

Ik heb het stuk nog niet gelezen maar het zijn wel super foto's.

Vooral op de cover.

Annemiek,

Hoe gaat het er mee??

[Annemiek]

Hallo,
Het spijt me dat ik lang niet van me kon laten horen... 
Eerst een tijd geen electriciteit (nog steeds regenseizoen) en toen een persoonlijke crisis (bruiloft die niet doorgaat). 
Maar we zijn er weer en nog steeds druk bezig met de Sulcata's!!!
De school gaat in december verhuizen en we maken dan betere verblijven voor de kleintjes.
Hopenlijk komen de nesten hier uit voordat we vertrekken. Andere komt er van de kleintjes weinig terecht, maar we zullen af en toe terug gaan om te kijken.
Ik hoop voor december naar Senegal te kunnen en daar met de mensen persoonlijk te gaan praten.
We krijgen regelmatig bezoekers en zijn een goed voorbeeld voor de mensen hier.
Ook de Afrikaanse leerlingen gaan nu heel anders met de dieren om. Schoolvakantie is voorbij, we zijn weer vol gestart!
Bedankt voor alle antwoorden en adviezen.
Ik ga ze snel allen persoonlijk beantwoorden.

Groetjes Annemiek

[Hansm]

Leuk Annemiek om weer een up-date te horen, jammer dat jullie gaan verhuizen, je huis/tuin/schooltje
vondt ik altijd erg mooi.
Krijg je weer zo'n mooie tuin, en kunnen al je huisdieren mee naar de nieuwe plek?
Ben erg nieuwschierig te horen hoe het met de jongen gaat, groeien ze goed?

[Annemiek]

Hallo,

Verhuizen wordt een verbetering! Kleiner gebouw en meer (ja, nog meer!) buitenruimte dus meer mogelijkheden tot degelijke hokken voor alle dieren. Een compleet andere kant van de stad Bamako. Hier verwachten we meer leerlingen te bereiken/ een andere doelgroep en kosten te besparen. Momenteel hebben we een hoge huur en veel onderhoud aan dit oude gebouw. Daar is alles nieuw. Dus geen zorgen... het is allemaal ter verbetering ... 
De kleintjes eten zich achterover. Ik verbaas me erover dat ze niet vlugger groeien al vonden de kinderen wel dat ze in de 2 maanden vakantie flink gegroeid waren.
Ik zal ze binnenkort weer eens wegen en op de foto zetten.
Het mannetje is nu echt superactief en loopt maar rond en rond. Het vrouwtje krijgt weinig rust dus we zullen er wel weer een nest bijkrijgen. Ook ontdekte ik bij zeer toeval in de buurt een Sulcata bij mensen in de tuin. Met een eigen huisje (duplica van hun huis maar dan klein) en dat voor een Afrikaanse familie!!! Ze kunnen het wel 

   schildpaddenvereniging
   landschildpadden
   waterschildpadden
   stamboeken
   fotoalbum
   linkspagina
   AANBOD NAKWEEK

Geavanceerd zoeken

Black22 TPBlackBoxDilber MulticolorKlassiek YaBB SE theSMF Standaardthema (theme8