Eergisteren was de uitkomst gestart van het derde carbonariajong.
Merkwaardige was dat ondanks het grote gat dat het dier gemaakt had het schildpadje gewoon bleef zitten.
Het jong ging fel tekeer en zag er heel levendig uit. Bij nader bekijken merkte ik dat het diertje piepklein was en slechts de helft van het ei in beslag nam, het ruste op een soort kazige massa:
Vanmiddag besloot ik tegen mijn gewoonte in het gat nog iets groter te maken, het was duidelijk dat het dier vast zat en niet op eigen kracht kon uitkomen.
Na amper 5 minuten kon het zich dan uiteindelijk loswrikken zoals je ziet op bovenstaande foto's.
Het leek wel alsof er een tweede niet ontwikkelde of afgestorven dooier aan het dier vastging, zijn eigen dooierrest was erin verweven. Totaal gewicht van de massa was 48gram
De vermiculite werd afgespoeld en het diertje werd op keukenrolpapier gezet.