Hier enkele exemplaren van in het kweekcentrum waar ik 6 weken gewerkt heb:
G. güntheri, Roca Union-populatie (man met zijn harem)
mannelijke
G. güntheri, Roca Union-populatie
G. vicini, Cinco Cerros. Mijn persoonlijke favoriet. Ook de enige populatie van de reuzenschildpadden met een afgeplat schildtype. Enkele jaren geleden waren er nog slechts 17 exemplaren in leven. Men heeft ze dan destijds gevangen en naar het kweekcentrum op Isabela gebracht, met een zeer positief resultaat. Vandaag de dag zijn er terug meer dan 100 exemplaren van!
kop van een
G. viciniG. viciniG. vicini; de meeste schildpadden komen uit je hand eten
G. vicini; onverzadigbaar
G. güntheri, Cazuela-populatie. Deze schildpad is enkele jaren geleden per helicopter gered na een vulkaanuitbarsting. De littekens op haar carapax zijn brandwonden door de gloeiende lava.
Ze blijven prachtig, niet?
Niet enkel prachtig, ook verdomd indrukwekkend
. De eerste keer dat we deze gerespecteerde grijsaard zagen dachten we een koe te zien
En als het van hem afhangt zal het niet bij die 100 exemplaren blijven
Etenstijd bij de 3-tot-5-jarigen
Maandag, woensdag en donderdag zijn de vaste voederdagen
Hier ons indrukwekkend mannetje weer
Ook de kleintjes komen uit de hand eten, vooral als ze getrakteerd worden op ananas!
Deze zullen ondertussen ook al uitgezet zijn in het wild
Soms is de honger nu eenmaal te groot en volstaat het weekrantsoen niet ...
Angie, de enige echt tamme schildpad in het kweekcentrum. Ze is niet gelukkig tot je eens achter haar oren hebt gekrabt als je in haar verblijf aan het werken bent
(
G. güntheri, Cazuela-populatie)
Enkele 3- tot 5-jarigen in de adaptatiecorral
G. güntheri, Roca union-populatie... Niet zo indrukwekkend als de G. vivini, maar toch ook al aardig groot hé
enkele exemplaren van de Cazuela-populatie... (
G. güntheri)
Zo, de rest volgt één van de dagen wel eens
. Ik heb nog enkele foto's van de incubators, de rehabilitate, de jonge schildpadjes en het voederen... Maar da's dus voor een volgende keer