Welke ondersoort?

[Rikke]

Van de Moorse landschildpad die ik al 10 jaar heb, waarover ik had gesproken in de topic 'wetgeving landschildpadden' vermoed ik dat het een testudo graeca ibera is, maar ik ben toch aan het twijfelen. Het heeft ook wel kenmerken van de andere ondersoorten (bv. testudo graeca graeca), ook op vlak van gedrag. Zij is namelijk nogal rustig voor een ibera. Ze heeft wel nog nooit gezondheidsproblemen gehad in de 10 jaar dat ik haar heb en ze leeft ook al jaren lang samen met mijn twee grieken. Ook heeft ze net als mijn grieken ook al koudere nachttemperaturen doorstaan (4 graden of misschien zelfs kouder) zonder problemen, en is zij ook bij koeler en vochtiger weer vaak nog behoorlijk actief, daarom heb ik altijd gedacht dat het een ibera is. Kan iemand mij zeggen welke ondersoort het is?




[verwijderd door de beheerder]

[NicWill]

Zo te zien duidelijk geen T. ibera ...dus toch Testudo graeca .

[Antoon Martens]

ik dacht aan testudo graeca whitei uit Algerije

[Rikke]

Ik vermoedde ook al dat het een Noord-Afrikaanse ondersoort is, dus waarschijnlijk testudo graeca graeca. Het dier gaat al jaren samen met mijn grieken in winterslaap (4-5) maanden en heeft nog nooit complicaties gehad. Ook leeft het al jaren in het buitenverblijf met mijn 2 grieken (boettgeri). Het heeft nog nooit stress opgeleverd, de dieren leven zeer vredig samen. Zoals jullie misschien in mijn topic 'wetgeving landschildpadden' hebben gezien, is het een dier zonder papieren die ooit door andere mensen in de tuin gevonden is. Nu ik weet dat het een Noord-Afrikaanse vorm is (waarschijnlijk graeca), ben ik erover aan het nadenken het dier naar een schildpaddenopvang (bv. carapace) te brengen. Ook heb ik nu een nakweek breedrandschildpad (bijna 1 jaar) een tijdje geleden gekocht, en als dat een mannetje blijkt te zijn, kan dat misschien stress opleveren bij mijn Moorse. Dit is misschien ook een goede reden om het dier naar een goede opvang te brengen waar zij samen kan zitten met haar soortgenoten en waar zij een goede soortgebonden verzorging krijgt. Ik breng jullie nog wel verder op de hoogte ...

[Rikke]

Ik ben er achter gekomen dat de kans toch groot is dat het om een ibera gaat. De kleurvariatie in de ibera-ondersoort is zeer groot en verschilt soms ook sterk. In het Zuiden van Turkije leven bijvoorbeeld zeer licht gekleurde Moorse landschildpadden ('southern ibera greeks') die hard lijken op de Noord-Afrikaanse groep, maar toch tot de ondersoort 'Ibera' behoren. Volgens mij is de mijne een kruising van de Noordelijke, donkere vorm van de testudo ibera en de Zuidelijke, lichtere vorm van de testudo ibera. Als mijn Ibera geen Ibera geweest zou zijn, maar een Graeca bijvoorbeeld, dan zou die al lang gezondheidsproblemen hebben gehad in de tien jaar dat ik hem hier bij mij huisvest. Het dier zit gedurende gans het voorjaar, de zomer en het najaar in het buitenverblijf met mijn 2 boettgeri's en gaat probleemloos samen met mijn grieken in winterslaap elke winter, een 4-tal maanden. Dus als het om een Noord-Afrikaanse vorm zou gaan (of een Midden-Oosten vorm, bv. testudo graeca terrestris), dan zou die de winterslaap van 4 maanden nooit overleefd hebben. Duidelijk dus dat het een Ibera is ... Maar ik begrijp wel dat andere denken dat het een Noord-Afrikaanse is omdat het geen typische Ibera kleuren (bruin tot zwart) heeft. Ik ben dus ook niet van plan het dier naar een opvang te gaan doen, ik ga het dier laten chippen samen met mijn andere ooit gevonden landschildpad (boettgeri) en mijn verhaal doen aan de cites-dienst. Ik ga ze ook duidelijk maken dat ik graag voor de dieren wil blijven zorgen voor de rest van mijn leven en ze nooit ga gebruiken voor commerci?le doeleinden (bv. kweek, ...). Zoals ik al eerder zei ben ik 100 procent tegen het vangen en handelen van wilde dieren.

[Rikke]

Hier heb ik nog een foto van een zuidelijke Ibera en een noordelijke Ibera (gevonden op de website van Garden State Tortoise) Beide dieren zijn van de ondersoort Ibera, en zijn ook allebei bijna even gehard tegen de koude winters (zoals bij alle Ibera's). De Zuidelijke Ibera lijkt meer op een 'Golden Greek' (Testudo Graeca Terrestris). Dit bewijst hoe moeilijk de identificatie van de ondersoort van de Moorse landschildpad echter is.

[verwijderd door de beheerder]

[NicWill]

Klopt zeker,maar de buikzijde is vaak totaal verschillend bij graeca t.o.v. ibera in dat geval.... Gemakkelijk is het inderdaad niet !

[Rikke]

Klopt zeker,maar de buikzijde is vaak totaal verschillend bij graeca t.o.v. ibera in dat geval.... Gemakkelijk is het inderdaad niet !

Klopt, maar toch kun je niet altijd van de buikzijde afleiden om welke ondersoort het gaat. Je hebt sommige Ibera's die een heel lichte buikzijde hebben met weinig donkere vlekken, en je hebt ook Graeca's waarvan de buikzijde behoorlijk donker is voor een Greaca. Ik ben er wel van overtuigd dat als het een Graeca zou zijn, dan zou het beest het in de tien jaar dat ik ervoor zorg het nooit zo goed gemaakt hebben hier. Graeca's zijn niet geschikt om het grootste deel van het jaar in buitenterrarium te houden, en zeker niet geschikt om met boettgeri's te houden. De mijne zit al zeker 9 jaar samen met mijn 2 boettgeri's en dit heeft nog nooit voor problemen gezocht, want zij is niet echt stressgevoelig. Dit bewijst weeral dat het waarschijnlijk een Ibera is. In de afgelopen 10 jaar dat ik haar heb, heeft zij een aantal winters 5 maanden geslapen (de koudere winters), en zonder problemen is zij ontwaakt. Dit zou een Graeca of andere Noord-Afrikaanse ondersoort uiteraard niet overleven. Afgelopen herfst, in begin oktober, toen de dieren nog in buitenterrarium zaten (met kas uiteraard), zag ik het beest nog actief rondwandelen bij een temperatuur van 12 graden !!! Dit zie ik de Noord-Afrikaanse vorm (dus bv graeca) niet doen, want deze graeca's houden met deze temperatuur een winterrust van 1 of 2 maanden.

[Antoon Martens]

In verband met de gezondheidsproblemen die een testudo graeca graeca zou hebben wanneer hij altijd buiten zit en winterslaapt in Belgie, gaat dit toch niet op. Ik heb verschillende houders gekend die testudo graeca graeca / graeca marokkensis jaren buiten en winterslaap hebben gehouden zonder problemen.
Ik zeg niet dat dit regel is, maar je hebt altijd uitzonderingen, maar het bestaat zeker wel.
Zonder ademhalingsproblemen en natte neuzen. Ik denk dat het veel afhangt vanop welke hoogte deze dieren hun natuurlijke habitat was. Wanneer ze bvb. uit de voor-atlas komen hebben ze vanzelfsprekend minder problemen dan uit lagere gebieden.

[Antoon Martens]

Testudo Graeca Whitei, welke ik denk dat je hebt, komt in de bergen voor van Algerije.
Daar is het echt koud in de winter. Dit zou veel verklaren.
Testudo Graeca Whitei is bepaald door Andy Highfield maar wordt nog niet volledig erkend.
Toch is het zo dat binnen de familie van Testudo Graeca Graeca er ook heel wat verschillen bestaan op gebied van robuustheid, sterkte, weerstand. Het zijn duidelijk niet allemaal dieren wanneer ze overkomen naar meer noordelijke plaatsen die kapot gaan aan verkoudheden en longontsteking.

[Rikke]

Testudo Graeca Whitei, welke ik denk dat je hebt, komt in de bergen voor van Algerije.
Daar is het echt koud in de winter. Dit zou veel verklaren.
Testudo Graeca Whitei is bepaald door Andy Highfield maar wordt nog niet volledig erkend.
Toch is het zo dat binnen de familie van Testudo Graeca Graeca er ook heel wat verschillen bestaan op gebied van robuustheid, sterkte, weerstand. Het zijn duidelijk niet allemaal dieren wanneer ze overkomen naar meer noordelijke plaatsen die kapot gaan aan verkoudheden en longontsteking.

Beste Antoon Martens, dit zou ook nog mogelijk zijn. In ieder geval, ik ben alvast gerust dat ik de zekerheid heb dat mijn Moorse landschildpad echt bestand is tegen de koelere klimaten. Ook zit er in de testudo graeca ibera veel verschil in robuustheid. De zuidelijke (Zuid-Turkije bv.) vorm van de Ibera is veel lichter en vaak een stuk kleiner (meestal bereiken ze nog geen 20 cm) dan de meest Noordelijke vormen (kust van de Zwarte Zee). Aan de kust van de zwarte zee hebben ze blijkbaar al exemplaren aangetroffen die wel 7 kg (!!) wegen. Ik heb trouwens ook gezocht op internet hoe de testudo graeca whitei eruit ziet. Blijkbaar zijn het dieren die wel 30 cm kunnen worden en een afgeplatter schild hebben in vergelijking met de andere Noord-Afrikaanse ondersoorten van de testudo graeca. Het schild van mijn Moorse is eerder wat aan de hogere kant, niet echt afgeplat, en in combinatie met het feit dat de mijne best stress-en koudebestendig is wijst erop dat het waarschijnlijk toch om een Ibera gaat (vermoed ik). Ondanks het feit dat zij nogal rustig is, is zij wel erg alert, niet schuw en komt ze op mijn tenen af om erin te bijten als ik met open schoenen het verblijf binnenstap, omdat ze denkt dat het eten is. Dit is ook eerder Ibera gedrag. Ze ramt wel nooit mijn boettgeri's met haar schild, maar dat komt waarschijnlijk doordat het een vrouwtje is en mijn boettgeri's ook nooit agressief gedrag vertonen tegenover haar. Daardoor leven ze al jaren gelukkig en in vrede samen, waar ik als 'schildpaddenvriend' natuurlijk heel erg blij mee ben.

   schildpaddenvereniging
   landschildpadden
   waterschildpadden
   stamboeken
   fotoalbum
   linkspagina
   AANBOD NAKWEEK

Geavanceerd zoeken

Black22 TPBlackBoxDilber MulticolorKlassiek YaBB SE theSMF Standaardthema (theme8