Hier volgt de uitslag van de eerste serie Kekke Koppies van 2014.
Foto 1Batagur is een geslacht van schildpadden uit de familie Geoemydidae. Er zijn zes soorten, die vroeger tot andere geslachten werden gerekend zoals het niet langer erkende geslacht Kachuga.
Alle soorten komen uitsluitend voor in zuidelijk Azië. De schildpadden komen voor in de landen Thailand, India, Pakistan en Bangladesh, een enkele soort tot in China.
De verschillende soorten worden dakschildpadden genoemd vanwege de duidelijk zichtbare kiel op het midden van het schild. De verhoging loopt bij een aantal soorten uit in een soort stekel- of kielachtige punt, dat wat lijkt op het dak van een huis.
Vrijwel alle soorten zijn sterk bedreigd.
De wetenschappeljke naam Batagur baska werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door John Edward Gray in 1831. Oorspronkelijk werd de naam Emys baska gebruikt, de geslachtsnaam werd later veranderd naar Batagur.
Er worden twee ondersoorten erkend die sterk verschillen in verspreidingsgebied. De ondersoort
Batagur baska baska komt voor in het grootste deel van het areaal. De ondersoort Batagur baska ranongensis is endemisch in Thailand, en dan alleen in wateren in de provincie Changwat Ranong.
Foto 2De
tempelschildpad (Heosemys annandalii) is een schildpad uit de familie Geoemydidae. De soort werd vroeger tot het geslachten Clemmys en Hieremys gerekend.
Het is een grote soort die bijna 50 centimeter lang kan worden, het schild is zeer donkerbruin tot -grijs, maar bij oudere dieren meestal zwart. De huid van de kop, poten en staart is olijfkleurig tot zwart. Juveniele dieren hebben strepen op de poten en kop, en een kleine kiel op het midden van het schild die lichter tot oranje gekleurd is en sterk afsteekt. Deze kiel en de kleuren en strepen verdwijnen langzaam maar zeker en is bij heel oude dieren niet meer te zien en het schild krijgt meer rondingen. Het schild wordt vrij hoog maar is niet erg bol en loopt steil af. De achterzijde van het schild is getand door de wat puntige hoornplaten.
De tempelschildpad komt zelden tot nooit uit het water en werd daarom vaak in tempelvijvers gehouden zoals die van de Schildpaddentempel in Bangkok, en dankt daaraan zijn naam. De schildpad komt voor in Cambodja noordelijk Maleisië, Thailand en Vietnam.
De soort leeft in stilstaande of langzaam stromende wateren waar het gestroomlijnde schild meer geschikt voor is.
Omdat er ook exemplaren zijn aangetroffen in de monding van de Menamrivier in Thailand wordt brakwater waarschijnlijk getolereerd.
Foto 3De
Maleisische slakkeneter (Malayemys macrocephala) is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae). De soort behoorde eerder tot het geslacht Geoclemys, waardoor de oude naam in de literatuur nog wordt gebruikt.
Naast slakken worden ook andere waterdieren gegeten zoals tweekleppigen, kreeftachtigen en insecten. De schildpad komt voor in delen van Azië en leeft in de landen Cambodja, Maleisië en Thailand.
De habitat bestaat uit langzaam stromende wateren met een modderbodem en veel plantengroei. Geschikte leefgebieden zijn onder andere rivieren, moerassen en kanalen. Ook in rijstvelden kan de schildpad worden aangetroffen.
Foto 4De
geelranddoosschildpad(Cuora flavomarginata) is een schildpad uit de familie Geoemydidae.
Het rugschild is bol en opvallend hoog, kenmerken zijn de dunne gele kiel op het midden van het schild en de gele onderzijden van het schild. Hieraan is de Nederlandstalige naam geelranddoosschildpad te danken.
De groeiringen op de hoornplaten van het schild zijn duidelijk te zien, de maximale schildlengte is ongeveer 20 centimeter.
De kop is grijsgroen van kleur en heeft twee gele strepen van de oogomgeving tot in de nek. Op de relatief korte staart zijn bij de basis vele stompe uitsteekseltjes aanwezig, mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door de dikkere staartbasis.
Het plastron is bij vrouwtjes wat omhoog gekromd, dit in tegenstelling tot de mannetjes.
Hun voedsel bestaat voornamelijk uit kreeftjes, visjes, wormen en vruchten.
De geelranddoosschildpad leeft in delen van Azië en komt voor in de landen China, de Riukiu-eilanden en Taiwan. Het is een bewoner van vijvers, natte rijstvelden en moerassige gebieden.
Er worden drie ondersoorten onderscheiden die een sterke geografische variatie kennen. De nominale ondersoort C. f. flavomarginata komt voor in Taiwan, de Chinese geelrandddoosschildpad C. f. sinensis is endemisch in China en de derde ondersoort C. f. evelynae komt voor op de Riukiu-eilanden.
De habitat bestaat uit poelen en rijstvelden, ook is de schildpad waargenomen in een bergbeek met een sterk begroeide oever. Deze soort zont graag en duikt bij verstoring in het water.
Dat waren ze weer voor deze keer!