De oplossing van de Kekke Koppies week 46/47.Vier heel bekende schildpadsoorten verschenen met hun mooie Koppies in beeld.
Allereerst kijken we eens naar het attente Koppie van het schildpad op
foto 1.
Het betreft hier de
geelwangschildpad,Trachemys scripta troosti is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae).
De geelwangschildpad bereikt een maximale schildlengte tot 21 centimeter, mannetjes blijven kleiner en hebben langere nagels en een langere, dikkere staart.
Het rugschild is bol van vorm, bij jongere exemplaren wat platter. Ook hebben jongere dieren een sterk afstekende landkaarttekening op het schild die met de jaren vervaagt.
Een typisch kenmerk zijn twee evenwijdig lopende strepen op de zijkanten van de kop die eindigen bij het oog, soms kan dit oranje zijn.
Vanwege het extra kleine gele streepje dat vanaf de onderste streep omhoog loopt, kun je in verwarring worden gebracht.
Verschil tussen geelbuik- en geelwangschildpadDe Geelbuik lijkt heel sterk op de geelwangschildpad.
De
geelbuikschildpad (Trachemys scripta scripta) is te herkennen door de "S" vormige, gele streep op de zijkant van de kop, de buik heeft meestal geen tot enkele vlekken.
Kruisingen hebben vaak kenmerken van beide ondersoorten en zijn moeilijk te onderscheiden. In de Nederlandse en Vlaamse reptielenwereld worden er overwegend veel kruisingen tussen deze 2 soorten ontdekt, dit omdat de 2 soorten veel met elkaar zijn gemixt.
De
geelwangschildpad,Trachemys scripta troosti heeft twee horizontale gele strepen evenwijdig van elkaar op de zijkant van de kop en een buik met vele donkerbruine vlekken.
Geelwangen hebben vaak meer oogvormige vlekken op hun rugschild.
Foto 2
De
vierteenlandschildpad,Testudo horsfieldii of Agrionemys horsfieldii, is een schildpad uit de familie landschildpadden (Testudinidae), en wordt ook wel Russische vierteenlandschildpad of Steppenschildpad genoemd.
De vierteenlandschildpad leeft in warme streken in droge omgevingen in zuidoostelijk Azië.
De schildpad komt voor in de landen Afghanistan, Azerbeidzjan, China, Iran, Kazachstan, Kirgizië, Oezbekistan, Pakistan, Rusland, Tadzjikistan en Turkmenistan.
Het voedsel bestaat uit plantendelen als fruit, maar ook sappige groene planten, grassen en andere plantendelen worden gegeten.
De dieren zijn slechts enkele maanden actief, in de winter houdt deze soort een winterslaap in een hol onder de grond.
De schildpad overleeft een temperatuur van bijna vijf graden onder nul, waarschijnlijk doordat er in het lichaamsvocht een stof zit die werkt als antivries, zodat geen bevriezing optreedt.
De wetenschappelijke naam komt van de Amerikaanse arts en natuuronderzoeker Thomas Walker Horsfield (1773 –1859).
Volgens de traditie werd de soort geplaatst in de groep Testudo's. Dankzij de duidelijk verschillende uiterlijke karakteristieken, werd in 1966 de enkelsoortige geslachtsnaam Agrionemys voorgesteld.
Tegenwoordig is de naam
Agrionemys horsfieldii algemeen erkend.
Testudo is een geslacht van schildpadden uit de familie landschildpadden (Testudinidae).Tegenwoordig telt het geslacht 8 soorten, maar een groot deel van alle schildpadden die zijn beschreven werden ooit tot Testudo gerekend, ook soorten uit andere families zoals moerasschildpadden. Zelfs totaal niet gelijkende soorten die zeer aquatisch zijn en nooit uit het water komen, zoals de Afrikaanse weekschildpad, werden ooit tot Testudo gerekend.
De landschildpadden uit het geslacht Testudo zijn allemaal typisch landbewonende soorten die uitsluitend leven van planten, meestal grassen en bladeren.
De soorten zijn zo goed op het land aangepast dat ze zouden verdrinken in diep water, en leven vaak in droge, warme omgevingen.
De acht soorten komen vooral voor in Europa en Noord-Afrika, enkele soorten komen voor in Azië tot in China en het Midden-Oosten.
In Noord- en Zuid-Amerika en Australië komt geen enkele testudo-soort voor!
Foto 3
De
sporenschildpad Centrochelys sulcata, Geochelone sulcata is de grootste op het vasteland levende Schildpad.
Volgens de taxonomische indeling behoort hij tot de Testudinidae (Landschildpadden) en tot het geslacht Geochelone.
Deze schildpadden kunnen tot 100 kg wegen en een schildlengte tot maximaal 83 centimeter bereiken.
De sporenschildpad komt voor van de westelijke Afrikaanse Sahelzone tot het oostelijke deel van Soedan.
Het wordt wel als huisdier gehouden, maar wordt extreem groot en zwaar en is bijzonder sterk! Daarom is deze schildpad niet geschikt voor een klein terrarium. Er kan wel een tochtvrije ruimte gebruikt worden met een temperatuur tussen 25-30°C.
De schildpadden zijn bij een gewicht van 15-20 kg geslachtsrijp en tijdens de paring maken de mannetjes een geluid dat lijkt op het geluid van een ezel.
De vrouwtjes leggen maximaal drie keer per jaar 30 eieren. Het duurt lang voordat deze eieren uitkomen.
Afhankelijk van de temperatuur en de conditie duurt het drie tot vijf maanden.
Rechts: Sporenschildpad in de dierentuin van Worms (Rheinland-Pfalz, Duitsland).
Voor meer prachtige sulcatafoto's kijk op dit forum:
http://schildpaddenforum.net/index.php?topic=3066.0Foto 4
De
kolenbranderschildpad Chelonoidis carbonaria, is een schildpad uit de familie landschildpadden (Testudinidae). De soort behoorde eerder tot de geslachten Geochelone en Testudo zodat in de literatuur vaak de verouderde naam wordt gebruikt.
De kolenbranderschildpad heeft een langwerpig, zwart schild met op iedere rugplaat een gele, vage vijfhoek. De schildrand is geel, op de kop en poten zijn onregelmatige, gele vlekken aanwezig.
Bij de juveniele dieren zijn de gele vlekken op de kop en schild groter, ze hebben felrode schubben op de poten.
De maximale lengte van de carapax of rugschild is 51 centimeter maar veel exemplaren blijven ongeveer 35- 40 cm lang.
De soort komt voor in grote delen van tropisch Zuid-Amerika; Argentinië, Brazilië, Colombia, Frans-Guyana, Guyana, Nicaragua, Panama, Paraguay, Suriname, Trinidad en Venezuela. De habitat bestaat uit vochtige steppen en graslanden niet ver van stroompjes want de schildpad heeft wel vocht nodig. Het menu is vegetarisch en bestaat hoofdzakelijk uit plantendelen en fruit, maar ook aas wordt wel gegeten.
Algemeen moderator van dit forum, Fred Gaal kweekte enkele albino kolenbranders!
Kijk maar:
http://schildpaddenforum.net/index.php/topic,778.15.htmlZo mensen, ik hoop dat jullie genoten hebben van deze aflevering Kekke Koppies!
Aanvullingen en reacties zijn altijd welkom!
Ik vond het weer leuk om te doen en alles op te zoeken!
SCHILDPADDENFORUM.NET
Recent
geregistreerde leden
Totaal aantal leden: 3388
Statistieken
Gebruikers Online
Auteur
