SCHILDPADDENFORUM.NET Welkom, Gast. Alsjeblieft inloggen of registreren.

Login met gebruikersnaam, wachtwoord en sessielengte
                                         
  172831 aantal berichten in 14134 topics door 3388 geregistreerde leden Nieuwste lid: tjvkooten
** STARTPAGINA FORUM HELP ZOEK WEBSITE FOTOALBUM KALENDER INLOGGEN REGISTREREN 

0 geregistreerde leden en 3 gasten bekijken dit topic. « vorige volgende »
Pagina's: 1 ... 7 8 [9] 10 Omlaag Print
Auteur Topic: Kekke Koppies raden!  (gelezen 158464 keer)
Norma
Dipsochelys dussumieri
*****
Offline

Netherlands Netherlands

Berichten: 1406

"Don't be a hare, it's cool to be a tortoise!"


« Antwoord #120 Gepost op: 15 Juni 2014, 21:51:12 »

Verwarrende Chelodina's!



Dit is het volledige schildpad van Koppie foto 2.
Volgens mijn gegevens van internet zou het een Chelodina reimanni zijn.

Razorclaw en Nicwill zijn beiden overtuigd dat het een Chelodina Oblonga/rugosa is.
Om deze soorten nog eens goed te bekijken heb ik foto's van beiden ter vergelijking. Als de foto's kloppen tenminste.... t'ja...


C. Oblonga





C. Reimanni





Foto 2 laat absoluut GEEN C. reimanni zien maar een oblonga/rugosa. De kop is zeer kenmerkend voor oblonga/rugosa.

Razorclaw, kun je uitleggen wat die kenmerken zijn?
Ik vind het heel lastig om te zien en kom niet verder dan dat de Oblonga een plattere kop heeft, terwijl de Reimanni een spitse snuit heeft.
Afgaan op de kleuren geeft geen duidelijkheid, Oblonga heeft op deze foto's een gespikkelde huid, Reimanni's huid lijkt egaal grijs-beige?


Toont deze foto een Oblonga?





Gelogd

Houder van land- en waterschildpadden.
Redactielid Ned/Belgische Schildpadden Vereniging (NBSV) - Trionyx
Razorclaw
Caninemys tridentata
*******
Offline

Ecuador Ecuador

Berichten: 4141


All good things succumb to those who wait.


WWW
« Antwoord #121 Gepost op: 15 Juni 2014, 23:54:15 »

Razorclaw, kun je uitleggen wat die kenmerken zijn?
Ik vind het heel lastig om te zien en kom niet verder dan dat de Oblonga een plattere kop heeft, terwijl de Reimanni een spitse snuit heeft.
Afgaan op de kleuren geeft geen duidelijkheid, Oblonga heeft op deze foto's een gespikkelde huid, Reimanni's huid lijkt egaal grijs-beige?
Chelodina reimanni behoort tot de "Chelodina" groep en Macrochelodina oblonga (voorheen M. rugosa) behoort tot de "Macrochelodina" groep. Chelodina's hebben korte, stompere koppen, relatief korte, dunne nekken en brede plastra. De koppen van de Macrochelodina zijn platter en langgerekter en de nekken zijn langer en dikker. De plastra zijn relatief smal.

Citaat
Toont deze foto een Oblonga?

Ja, en nee.... Het dier op de foto is een Macrodiremys colliei (voorheen M. oblonga.)
Gelogd

Tortoise
Centrochelys sulcata
****
Offline

Netherlands Netherlands

Berichten: 510


« Antwoord #122 Gepost op: 16 Juni 2014, 07:55:46 »

ze maken het niet echt gemakkelijk zo om telkens te veranderen.
maar wel goed dat ze het doen zo krijg je wel meer duidelijkheid en overzichtelijkheid waar het betreffende dier thuis hoort.
Gelogd
Razorclaw
Caninemys tridentata
*******
Offline

Ecuador Ecuador

Berichten: 4141


All good things succumb to those who wait.


WWW
« Antwoord #123 Gepost op: 16 Juni 2014, 09:16:01 »

ze maken het niet echt gemakkelijk zo om telkens te veranderen.
maar wel goed dat ze het doen zo krijg je wel meer duidelijkheid en overzichtelijkheid waar het betreffende dier thuis hoort.
In de wetenschap gaat het er niet om of iets er makkelijker op wordt, maar wel correcter en duidelijker.  knipoog
Er is al lange tijd bekend dat het holotype van "Chelodina" oblonga feitelijk een "Chelodina" rugosa is en dat de beschrijving van oblonga ouder is dan die van rugosa en dus volgens ICZN dus de voorkeur dient te hebben (mits dit niet al te veel taxonomische instabiliteit opleverd). De eerst volgende naam voor de soort die tot voor kort bekend was als "Chelodina" oblonga is "Chelodina" colliei.
"Chelodina" "oblonga" was een paar jaar geleden ingedeeld in zijn eigen genus: Macrodiremys.
Het geslacht Macrochelodina omvat momenteel de volgende soorten:
expansa
parkeri
burrungandjii
walloyarrina
oblonga
Gelogd

Norma
Dipsochelys dussumieri
*****
Offline

Netherlands Netherlands

Berichten: 1406

"Don't be a hare, it's cool to be a tortoise!"


« Antwoord #124 Gepost op: 29 Juli 2014, 23:14:15 »



       


Kekke Koppies in vakantiestemming!
Deze juli-aflevering een aantal Kekke Koele Koppies.


Van welke soorten zijn de volgende Koele Koppies?

Foto 1


Foto 2


Foto 3



Jullie weten overal zoeken mag, proberen ook!

 
Gelogd

Houder van land- en waterschildpadden.
Redactielid Ned/Belgische Schildpadden Vereniging (NBSV) - Trionyx
Norma
Dipsochelys dussumieri
*****
Offline

Netherlands Netherlands

Berichten: 1406

"Don't be a hare, it's cool to be a tortoise!"


« Antwoord #125 Gepost op: 17 Augustus 2014, 18:12:11 »



Jullie hebben de kekke Koppies van de maand Juli nog te goed.



Deze keer had ik voor drie weekschildpadden gekozen.
Weekschildpadden (Trionychidae) zijn een familie van schildpadden. Ze onderscheiden zich van andere families door het ontbreken van hoornige beenplaten op het rugschild (carapax) waardoor het schild aan de bovenzijde erg zacht en flexibel is.
Het ontbreken van beenplaten heeft als voordeel dat het schild lichter is en het huidoppervlak gestroomlijnder. Dit vergemakkelijkt het zwemmen, alle weekschildpadden zijn sterk aan water gebonden en komen er zelden uit.


Foto 1


Dit is het hele lijf van Koppie nr. 1

Deze Maleise weekschildpad (Dogania subplana) de enige soort uit het geslacht Dogania.

Het schild van deze soort is opvallend plat en klein en steekt nergens uit, op de bovenzijde van het schild van oudere dieren zijn lichte, dwarse plooien zichtbaar op de bovenzijde van het schild.
Jongere dieren hebben een tekening van twee of drie paren oog-achtige vlekken op het midden van het schild, die afsteken vanwege de lichtere, meestal gele omzoming. Ook hebben jongere dieren groene voorpoten en een geeloranje vlek achter de ogen, maar al deze kleuren, vlekken en tekeningen verdwijnen met de jaren. Jongere dieren zijn ook meer bruin gekleurd en hebben donkere strepen op de kop, oudere dieren neigen meer naar grijs of groen.

De maximale schildlengte is 35 centimeter en op het midden van het schild is een lichte kiel aanwezig die meestal donkerder van keur is. De punt van de neus is sterk verlengd en heeft twee grote neusgaten.
De kleur van de kop en ledematen is variabel en kan zowel groen, grijs, bruin of zwart zijn met donkere strepen.
Zowel de kop en poten, maar vooral de nek, zijn zeer breed. Mannetjes zijn van vrouwtjes te onderscheiden door een langere en dikkere staart.

De Maleise weekschildpad komt voor in Azië, in Indonesië (in de deelgebieden Borneo, Java, Natuna Besar, Singkep en Sumatra), westelijk Maleisië, Myanmar, Singapore en Thailand.

In tegenstelling tot veel andere weekschildpadden heeft deze soort een voorkeur voor meer stenige ondergronden dan modderige bodems. Ook prefereert de soort wat snelstromende wateren, waar zijn zeer gestroomlijnde schild meer geschikt voor is. Het water dient wel helder en niet te diep te zijn en schuilplaatsen als onregelmatige stenen onder water zijn een vereiste, ook hier komt het platte, compacte en flexibele schild van pas omdat de schildpad zich beter onder een steen of in een spleet kan manoeuvreren.

Hoewel er veel exemplaren in andere biotopen zijn aangetroffen, zijn bergbeken het meest geschikte biotoop. De schildpad is sterk aan water gebonden en komt er zelden uit, ook niet om te zonnen. Het voedsel bestaat uit vissen, amfibieën en grotere ongewervelden die in het water worden gevangen en gegeten.
Overdag schuilt de Maleise weekschildpad in het water en komt pas tijdens de schemering uit zijn schuilplaats om te gaan jagen.

Over de voortplanting is weinig bekend!


Foto 2

Foto 2 vond ik wel indrukwekkend. Dat kleurige koppie met die boze uitdrukking t'ja...
Dit is de vergrote versie:



Wanneer je de tweede afbeelding ziet weet je direct waarom deze seigneur met een humeur Doornrandweekschildpad heet.
Apalone spinifera is een middelgrote schildpad uit de familie weekschildpadden (Trionychidae). De oude wetenschappelijke naam Trionyx spiniferus wordt nog veel gebruikt.

De Doornrandweekschildpad is van alle weekschildpadden de bekendste soort en is te herkennen aan de kleine stekeltjes op het schild, die bij de vrouwtjes enkel op de voorzijde van het schild zitten.
Het schild zelf ziet er uit als een pannenkoek; plat en op het eerste gezicht erg glad, maar het voelt aan als schuurpapier.

De kleur is bij jongere dieren meestal groen tot bruin met donkergroene tot zwarte afstekende ronde vlekjes die in het midden lichter zijn. De schildrand heeft een zeer dunne, meestal gele rand. Na enkele jaren vervaagt het patroon en worden ze groenbruin tot grijs.



De lengte bedraagt ongeveer 30 centimeter, met uitschieters tot ongeveer 50 cm.
De mannetjes hebben een langere en dikkere staart en blijven veel kleiner. Hoewel dat wel meer voorkomt bij schildpadden, is het verschil bij deze soort wel heel groot; de mannetjes worden maximaal 20 cm, en blijven vaak de helft kleiner dan een vrouwtje!

De Doornrandweekschildpad leeft in een groot deel van de Verenigde Staten, zuidelijk Canada en in Mexico. De habitat bestaat uit modderige oevers van rivieren, meren en grotere plassen. Het weke schild zonder hoornplaten maakt de schildpad erg kwetsbaar op het land, maar in het water is hij juist lichter en kan er beter door zwemmen.
Deze soort komt wel eens aan land om te zonnen, maar altijd direct naast het water zodat het dier er snel in kan rennen bij gevaar.

Op het menu staan vissen, weekdieren, amfibieën, insecten en soms zelfs vogels, die verslonden worden nadat ze uit elkaar getrokken zijn.  t'ja...


Dan gaan we naar de puntneus van foto 3.


De Woeste Drieklauw(Apalone ferox) is een middelgrote schildpad uit de familie weekschildpadden (Trionychidae). Lange tijd was de wetenschappelijke naam Trionyx ferox, deze naam wordt nog wel gebruikt.

De woeste drieklauw komt voor in de Verenigde Staten: in de staten South Carolina, Georgia, Florida en Alabama

Het schild of carapax kan tot 60 centimeter lang worden. De schildkleur varieert van bruin tot zwart en de buikzijde van lichtbruin tot geel. Het schild is zoals alle soorten weekschildpadden zeer zacht en leer-achtig zonder hoornplaten.
Het dier is verder ook beter aangepast aan het leven onder water dan veel andere schildpadden. Zo heeft deze soort brede poten met zwemvliezen, een plat gestroomlijnd schild en een spitse snuit met een lange neuspunt zodat hij kan ademhalen terwijl hij verder helemaal onder water zit.
De klauwen zijn sterk en scherp en ook de kaken zijn goed ontwikkeld.
De soort lijkt sterk op de in Afrika levende Afrikaanse drieklauw (Trionyx triunguis), maar deze laatste soort wordt groter.

Net zoals bij de meeste weekschildpadden, maken de scherpe klauwen, wendbare kop met lange nek en krachtige kaken het lastig en gevaarlijk om de schildpad te hanteren. Bovendien voelen deze schuwe dieren zich snel bedreigd en ze reageren dan zeer agressief. Aan deze eigenschap danken ze ook hun naam ferox (Latijn: onstuimig, woest).


De Woeste Drieklauw komt voor in verschillende zoet watermilieus, variërend van beekjes en rivieren tot meren en modderpoelen.
Door het zachte schild is de schildpad op het land zeer kwetsbaar en ze komen dan ook alleen het water uit om te zonnen, eieren te leggen of als een rivier opdroogt.
De weekschildpad is een schuw dier dat de meeste tijd onder een laag zand in het water doorbrengt en daar wacht op voorbij komende prooien. Het dier kan verbazend snel door modder en zanderige rivierbodems graven. Ook in water en op land verplaatst de Woeste Drieklauw zich met grote snelheid, net als andere weekschildpadsoorten.
Het voedsel bestaat uit kreeftachtigen, vissen, amfibieën en weekdieren en soms ook watervogels die met de kaken en poten uit elkaar worden gescheurd. Af en toe eten ze ook planten en aas.

Door zijn grootte, karakter en wendbaarheid en door zijn specifieke wensen op het gebied van huisvesting is deze schuwe schildpad minder geschikt om te houden als huisdier.




yeah !Dat waren ze voor nu, volgende keer meer Kekke Koppies yeah !





Gelogd

Houder van land- en waterschildpadden.
Redactielid Ned/Belgische Schildpadden Vereniging (NBSV) - Trionyx
Norma
Dipsochelys dussumieri
*****
Offline

Netherlands Netherlands

Berichten: 1406

"Don't be a hare, it's cool to be a tortoise!"


« Antwoord #126 Gepost op: 18 Augustus 2014, 22:56:35 »

                   
 

Stippen en spikkels.
Spetters van schildpadden met stip genoteerd ook zonder kroos op hun koppie.
Hier vier Kekke Kleddernatte Koppies!
Dit mooie stukje wilde natuur is een voorbeeld habitat van een dezer soorten.

Welke soorten zijn het?



Foto 1



Foto 2


Foto 3


Foto 4





Gelogd

Houder van land- en waterschildpadden.
Redactielid Ned/Belgische Schildpadden Vereniging (NBSV) - Trionyx
Norma
Dipsochelys dussumieri
*****
Offline

Netherlands Netherlands

Berichten: 1406

"Don't be a hare, it's cool to be a tortoise!"


« Antwoord #127 Gepost op: 23 Augustus 2014, 18:31:03 »




Beste Kekke Koppen Kijkers, het is erg stil hier!
Hebben jullie nog namen voor de Koppies?

Gelogd

Houder van land- en waterschildpadden.
Redactielid Ned/Belgische Schildpadden Vereniging (NBSV) - Trionyx
matthias
Stigmochelys pardalis
***
Offline

Berichten: 416


« Antwoord #128 Gepost op: 23 Augustus 2014, 19:45:57 »

eens proberen
1 emys orbicularis
2Clemmys guttata
3Geoclemys hamiltoni
4?
Gelogd
Norma
Dipsochelys dussumieri
*****
Offline

Netherlands Netherlands

Berichten: 1406

"Don't be a hare, it's cool to be a tortoise!"


« Antwoord #129 Gepost op: 27 Augustus 2014, 23:18:21 »

Schildpadden met stippen en spikkels.
Dat was het onderwerp van deze Kekke Koppies.



Foto 1


De Europese moerasschildpad (Emys orbicularis) is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae).
Het is een middelgrote soort die onopvallende donkere kleuren heeft met gelige vlekjes op het schild en de huid. De schildpad komt in grote delen van centraal Europa tot in Azië voor.
Het is een typische moerasbewoner die in stilstaande, begroeide wateren leeft. In België en Nederland is de schildpad niet inheems, maar wordt soms in Limburg aangetroffen als dwaalgast.

De Europese moerasschildpad is een omnivoor die zowel dierlijk als plantaardig materiaal eet.

De schildkleur is donkerbruin tot zwart maar kan ook lichter zijn tot olijfbruin. De schildplaten zijn voorzien van gele vlekjes of streepjes die vaak een straalsgewijs patroon hebben.
De huid van kop en poten is donker van kleur, meestal geelbruin of donkerder tot zwart.
Aan de bovenzijde van de nek zijn geen schubben aanwezig. De poten, zijkanten van de kop en de keel dragen wel schubben die echter nooit groot zijn. De huid heeft vooral aan weerszijden van de kop gele vlekjes die kenmerkend zijn voor de soort.
De kleur van het oog varieert per ondersoort en kan uiteenlopen van rood tot bruingeel of geel tot wit, de ogen van vrouwtjes hebben minder variatie en zijn geelbruin tot wit.

De Europese moerasschildpad komt vanwege het grote verspreidingsgebied zowel voor in heel warme als meer gematigde streken.
De levenswijze is hierop aangepast waardoor de verschillende populaties andere overlevingsstrategieën kennen. Populaties die rond het Middellandse Zeegebied voorkomen worden in de hete zomermaanden geconfronteerd met het uitdrogen van waterbronnen en een verminderd aanbod van voedsel. Ze houden hiertoe een aestivatie of 'zomerslaap', dit is een inactieve periode waarbij de schildpad zich ingraaft en niet op zoek gaat naar voedsel.
Populaties in meer gematigde streken hebben minder last van de hitte maar moeten gedurende de winter schuilen tegen vorst. Als delen van het dier bevriezen zal het de winter namelijk niet overleven. Daarom houden de exemplaren een winterslaap, waarbij ze zich ingraven in de modder op de bodem van het water. De schildpad kan hierbij tot 15 centimeter diep in de modder worden aangetroffen en kan zo bevriezing van de toplaag overleven.

De paartijd is in de lente, ongeveer zes weken na de paring zet het vrouwtje haar eitjes af in een zelfgegraven hol langs de oever.
De eitjes zijn wit van kleur en hebben een zachte, leerachtige schaal, ze zijn ovaal van vorm waarbij de diameter ongeveer 18 tot 22 millimeter is en de lengte 30 tot 39 mm. Een vrouwtje zet een enkel legsel eieren af, het aantal bedraagt drie tot 16 eitjes, gemiddeld telt het legsel 9 eitjes.
De grootte van het nest is afhankelijk van de leeftijd van een vrouwtje; grotere vrouwtjes zetten meer eitjes af dan kleinere exemplaren.
De eitjes hebben een incubatietijd van ongeveer drie maanden en komen uit van augustus tot oktober.

De schildpad heeft verschillende vijanden waaronder parasieten, maar gaat vooral in aantal en verspreidingsgebied achteruit door toedoen van de mens, zoals het droogleggen van moerassen.


De Europese moerasschildpad is verdeeld in zestien ondersoorten. De ondersoorten zijn opgedeeld in vijf geografische geslachtengroepen en verschillen voornamelijk in verspreidingsgebied maar kunnen ook uiterlijk afwijken.
Het aantal ondersoorten is door de jaren heen steeds veranderd, zodat de literatuur vaak afwijkt.
Tien ondersoorten zijn pas in de jaren negentig beschreven, de meest recent erkende ondersoort is Emys orbicularis ingauna uit Ligurië, noordwestelijk Italië, die beschreven werd door Jesu et al. in 2004.


Foto 2



De Druppelschildpad (Clemmys guttata) behoort tot de familie moerasschildpadden (Emydidae). Het is tegenwoordig de enige soort uit het geslacht Clemmys.
De druppelschildpad wordt niet erg groot; het schild of carapax bereikt een maximale lengte tot 12,5 centimeter, de soort heeft een vrij rond schild en is eenvoudig te herkennen aan de uniform zwarte lichaamskleur met kleine, heldere witte stippen op het rugschild. Bij jonge exemplaren zijn deze vlekken wat groter en meestal geel, en ook hebben de juvenielen een rode tekening op de buik, die na enkele jaren verdwijnt.

De schildpad komt voor in het oosten van Noord-Amerika in de Amerikaanse staten Georgia, North Carolina, South Carolina, Florida, Virginia en New England, en in Zuidoost-Canada. Deze soort is niet kieskeurig en houdt van alle wateren, als het maar niet te snel stroomt, een modderbodem aanwezig is en er zowel onder water als boven water groeiende waterplanten zijn. De schildpad komt regelmatig op het land, maar blijft in de buurt van een poel zodat hij er snel in kan duiken bij gevaar.

Het vrouwtje zet meestal niet meer dan vier eieren af die in mei of juni uitkomen.
De Druppelschildpad is een omnivoor, het voedsel bestaat uit insecten, visjes en andere kleine waterdiertjes maar ook wel waterplanten. Ze houden een zomerslaap in de modderige bedding van meren en rivieren of in holen van bisamratten. Soms houden ze ook nog een winterslaap op vergelijkbare plaatsen.

De schildpad wordt zelf bejaagd door vogels en kleine zoogdieren. Sinds enkele jaren is de soort bedreigd in veel gebieden waar hij voorkomt en beschermd.


Foto 3



De Driekielstraalschildpad (Geoclemys hamiltonii) is een schildpad uit de familie Geoemydidae. Het is de enige soort uit het monotypische geslacht Geoclemys.
De naam moet niet worden verward met de soorten driekielwaterschildpad en de driekielaardschildpad. Deze soorten behoren tot andere geslachten, maar tot dezelfde familie.
Qua uiterlijk is er weinig verwarring mogelijk; de schildpad is gitzwart met vele ronde, witte stippen over het hele lichaam, maar vooral op de huid van de poten, kop en staart. Op het schild zijn de vlekken meer aan de zijkanten gepositioneerd of ontbreken soms geheel. Ook exemplaren die helemaal bedekt zijn met vele stippen komen voor. De stippen kunnen soms gelig zijn, vooral op het schild, maar meestal spierwit op een zwarte basiskleur, bruine of groene exemplaren komen niet voor.

Een ander typisch kenmerk zijn de drie opstaande kielen op het rugschild die niet bestaan uit een opstaande kam maar uit vier, wat naar achteren wijzende stekelachtige bulten, het schild lijkt een beetje op dat van de Stralenschildpad of de alligatorchelydra. Ook wordt deze soort vrij groot en kan bijna 40 centimeter bereiken, mannetjes zijn kleiner dan vrouwtjes en hebben een dikkere staart. De staart blijft relatief klein in vergelijking met andere soorten.

De Driekielstraalschildpad komt voor in zuidelijk Pakistan, noordelijk India en Bangladesh, waarschijnlijk ook in Nepal omdat er een exemplaar vlak bij de grens met India is aangetroffen. De schildpad leeft in het stelsel van ontelbare kreekjes en meertjes rond de rivieren Ganges en Indus. Over de habitat, de levenswijze en de voortplanting is vrijwel niets bekend, het is een vrij zeldzame soort. De schildpad duikt soms op in de handel in exotische dieren.

Het voedsel bestaat voornamelijk uit dierlijk materiaal als slakken, de bek is waarschijnlijk gespecialiseerd in het kraken ervan, en andere waterdieren, maar ook algen worden gegeten. Vermoed wordt dat de schildpad schemeractief is, zoals ook bij in gevangenschap gehouden exemplaren is beschreven.


Foto 4


Emys orbicularis
Ja inderdaad, twee keer dezelfde soort!
Dat was om jullie in verwarring te brengen!



yeah ! Matthias had ze alledrie goed! yeah !
En was bij nummer 4 in de valkuil gevallen... knipoog
Terwijl hij het best wel wist, volgens mij.
Heb ik je aan het twijfelen gebracht Matthias?

hoed af Petje af voor Matthias! hoed af



« Laatste verandering: 27 Augustus 2014, 23:29:57 door Norma » Gelogd

Houder van land- en waterschildpadden.
Redactielid Ned/Belgische Schildpadden Vereniging (NBSV) - Trionyx
Norma
Dipsochelys dussumieri
*****
Offline

Netherlands Netherlands

Berichten: 1406

"Don't be a hare, it's cool to be a tortoise!"


« Antwoord #130 Gepost op: 31 Augustus 2014, 22:01:44 »

De Kekke Koppies voor September 2014 doe ik dit keer niet.
Jullie gaan deze zelf invullen!
De zomer loopt op zijn eind en iedereen heeft de vakantie er grotendeels alweer op zitten.

 camfoto Jullie hebben vast tijd gehad om mooie, leuke of bijzondere schildpad foto's te maken. camfoto
Gewoon thuis of op vakantie, tijdens uitjes, met de familie. Kekke Koppies hebben natuurlijk de voorkeur.
Laat ze eens zien en vertel er wat bij!

We gaan ze dit keer niet benoemen, maar gewoon bekijken en van genieten.


Hier een aantal voorbeelden (niet door mij gemaakt).
Eerst de mooie!




En hier een aantal leuke.





Ik ben erg benieuwd naar jullie Kekke Koppies.
Gelogd

Houder van land- en waterschildpadden.
Redactielid Ned/Belgische Schildpadden Vereniging (NBSV) - Trionyx
matthias
Stigmochelys pardalis
***
Offline

Berichten: 416


« Antwoord #131 Gepost op: 2 September 2014, 12:37:07 »

Schildpadden met stippen en spikkels.
Dat was het onderwerp van deze Kekke Koppies.



Foto 1


De Europese moerasschildpad (Emys orbicularis) is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae).
Het is een middelgrote soort die onopvallende donkere kleuren heeft met gelige vlekjes op het schild en de huid. De schildpad komt in grote delen van centraal Europa tot in Azië voor.
Het is een typische moerasbewoner die in stilstaande, begroeide wateren leeft. In België en Nederland is de schildpad niet inheems, maar wordt soms in Limburg aangetroffen als dwaalgast.

De Europese moerasschildpad is een omnivoor die zowel dierlijk als plantaardig materiaal eet.

De schildkleur is donkerbruin tot zwart maar kan ook lichter zijn tot olijfbruin. De schildplaten zijn voorzien van gele vlekjes of streepjes die vaak een straalsgewijs patroon hebben.
De huid van kop en poten is donker van kleur, meestal geelbruin of donkerder tot zwart.
Aan de bovenzijde van de nek zijn geen schubben aanwezig. De poten, zijkanten van de kop en de keel dragen wel schubben die echter nooit groot zijn. De huid heeft vooral aan weerszijden van de kop gele vlekjes die kenmerkend zijn voor de soort.
De kleur van het oog varieert per ondersoort en kan uiteenlopen van rood tot bruingeel of geel tot wit, de ogen van vrouwtjes hebben minder variatie en zijn geelbruin tot wit.

De Europese moerasschildpad komt vanwege het grote verspreidingsgebied zowel voor in heel warme als meer gematigde streken.
De levenswijze is hierop aangepast waardoor de verschillende populaties andere overlevingsstrategieën kennen. Populaties die rond het Middellandse Zeegebied voorkomen worden in de hete zomermaanden geconfronteerd met het uitdrogen van waterbronnen en een verminderd aanbod van voedsel. Ze houden hiertoe een aestivatie of 'zomerslaap', dit is een inactieve periode waarbij de schildpad zich ingraaft en niet op zoek gaat naar voedsel.
Populaties in meer gematigde streken hebben minder last van de hitte maar moeten gedurende de winter schuilen tegen vorst. Als delen van het dier bevriezen zal het de winter namelijk niet overleven. Daarom houden de exemplaren een winterslaap, waarbij ze zich ingraven in de modder op de bodem van het water. De schildpad kan hierbij tot 15 centimeter diep in de modder worden aangetroffen en kan zo bevriezing van de toplaag overleven.

De paartijd is in de lente, ongeveer zes weken na de paring zet het vrouwtje haar eitjes af in een zelfgegraven hol langs de oever.
De eitjes zijn wit van kleur en hebben een zachte, leerachtige schaal, ze zijn ovaal van vorm waarbij de diameter ongeveer 18 tot 22 millimeter is en de lengte 30 tot 39 mm. Een vrouwtje zet een enkel legsel eieren af, het aantal bedraagt drie tot 16 eitjes, gemiddeld telt het legsel 9 eitjes.
De grootte van het nest is afhankelijk van de leeftijd van een vrouwtje; grotere vrouwtjes zetten meer eitjes af dan kleinere exemplaren.
De eitjes hebben een incubatietijd van ongeveer drie maanden en komen uit van augustus tot oktober.

De schildpad heeft verschillende vijanden waaronder parasieten, maar gaat vooral in aantal en verspreidingsgebied achteruit door toedoen van de mens, zoals het droogleggen van moerassen.


De Europese moerasschildpad is verdeeld in zestien ondersoorten. De ondersoorten zijn opgedeeld in vijf geografische geslachtengroepen en verschillen voornamelijk in verspreidingsgebied maar kunnen ook uiterlijk afwijken.
Het aantal ondersoorten is door de jaren heen steeds veranderd, zodat de literatuur vaak afwijkt.
Tien ondersoorten zijn pas in de jaren negentig beschreven, de meest recent erkende ondersoort is Emys orbicularis ingauna uit Ligurië, noordwestelijk Italië, die beschreven werd door Jesu et al. in 2004.


Foto 2



De Druppelschildpad (Clemmys guttata) behoort tot de familie moerasschildpadden (Emydidae). Het is tegenwoordig de enige soort uit het geslacht Clemmys.
De druppelschildpad wordt niet erg groot; het schild of carapax bereikt een maximale lengte tot 12,5 centimeter, de soort heeft een vrij rond schild en is eenvoudig te herkennen aan de uniform zwarte lichaamskleur met kleine, heldere witte stippen op het rugschild. Bij jonge exemplaren zijn deze vlekken wat groter en meestal geel, en ook hebben de juvenielen een rode tekening op de buik, die na enkele jaren verdwijnt.

De schildpad komt voor in het oosten van Noord-Amerika in de Amerikaanse staten Georgia, North Carolina, South Carolina, Florida, Virginia en New England, en in Zuidoost-Canada. Deze soort is niet kieskeurig en houdt van alle wateren, als het maar niet te snel stroomt, een modderbodem aanwezig is en er zowel onder water als boven water groeiende waterplanten zijn. De schildpad komt regelmatig op het land, maar blijft in de buurt van een poel zodat hij er snel in kan duiken bij gevaar.

Het vrouwtje zet meestal niet meer dan vier eieren af die in mei of juni uitkomen.
De Druppelschildpad is een omnivoor, het voedsel bestaat uit insecten, visjes en andere kleine waterdiertjes maar ook wel waterplanten. Ze houden een zomerslaap in de modderige bedding van meren en rivieren of in holen van bisamratten. Soms houden ze ook nog een winterslaap op vergelijkbare plaatsen.

De schildpad wordt zelf bejaagd door vogels en kleine zoogdieren. Sinds enkele jaren is de soort bedreigd in veel gebieden waar hij voorkomt en beschermd.


Foto 3



De Driekielstraalschildpad (Geoclemys hamiltonii) is een schildpad uit de familie Geoemydidae. Het is de enige soort uit het monotypische geslacht Geoclemys.
De naam moet niet worden verward met de soorten driekielwaterschildpad en de driekielaardschildpad. Deze soorten behoren tot andere geslachten, maar tot dezelfde familie.
Qua uiterlijk is er weinig verwarring mogelijk; de schildpad is gitzwart met vele ronde, witte stippen over het hele lichaam, maar vooral op de huid van de poten, kop en staart. Op het schild zijn de vlekken meer aan de zijkanten gepositioneerd of ontbreken soms geheel. Ook exemplaren die helemaal bedekt zijn met vele stippen komen voor. De stippen kunnen soms gelig zijn, vooral op het schild, maar meestal spierwit op een zwarte basiskleur, bruine of groene exemplaren komen niet voor.

Een ander typisch kenmerk zijn de drie opstaande kielen op het rugschild die niet bestaan uit een opstaande kam maar uit vier, wat naar achteren wijzende stekelachtige bulten, het schild lijkt een beetje op dat van de Stralenschildpad of de alligatorchelydra. Ook wordt deze soort vrij groot en kan bijna 40 centimeter bereiken, mannetjes zijn kleiner dan vrouwtjes en hebben een dikkere staart. De staart blijft relatief klein in vergelijking met andere soorten.

De Driekielstraalschildpad komt voor in zuidelijk Pakistan, noordelijk India en Bangladesh, waarschijnlijk ook in Nepal omdat er een exemplaar vlak bij de grens met India is aangetroffen. De schildpad leeft in het stelsel van ontelbare kreekjes en meertjes rond de rivieren Ganges en Indus. Over de habitat, de levenswijze en de voortplanting is vrijwel niets bekend, het is een vrij zeldzame soort. De schildpad duikt soms op in de handel in exotische dieren.

Het voedsel bestaat voornamelijk uit dierlijk materiaal als slakken, de bek is waarschijnlijk gespecialiseerd in het kraken ervan, en andere waterdieren, maar ook algen worden gegeten. Vermoed wordt dat de schildpad schemeractief is, zoals ook bij in gevangenschap gehouden exemplaren is beschreven.


Foto 4


Emys orbicularis
Ja inderdaad, twee keer dezelfde soort!
Dat was om jullie in verwarring te brengen!



yeah ! Matthias had ze alledrie goed! yeah !
En was bij nummer 4 in de valkuil gevallen... knipoog
Terwijl hij het best wel wist, volgens mij.
Heb ik je aan het twijfelen gebracht Matthias?

hoed af Petje af voor Matthias! hoed af



Recht in de valkuil inderdaad gelopen!
Gelogd
Norma
Dipsochelys dussumieri
*****
Offline

Netherlands Netherlands

Berichten: 1406

"Don't be a hare, it's cool to be a tortoise!"


« Antwoord #132 Gepost op: 8 September 2014, 22:19:13 »

De Kekke Koppies voor September 2014 doe ik dit keer niet.
Jullie gaan deze zelf invullen!
De zomer loopt op zijn eind en iedereen heeft de vakantie er grotendeels alweer op zitten.

 camfoto Jullie hebben vast tijd gehad om mooie, leuke of bijzondere schildpad foto's te maken. camfoto
Gewoon thuis of op vakantie, tijdens uitjes, met de familie. Kekke Koppies hebben natuurlijk de voorkeur.
Laat ze eens zien en vertel er wat bij!

We gaan ze dit keer niet benoemen, maar gewoon bekijken en van genieten.


Hier een aantal voorbeelden (niet door mij gemaakt).
Eerst de mooie!




En hier een aantal leuke.





Ik ben erg benieuwd naar jullie Kekke Koppies.

Huh? Huh??Waar blijven ze?Huh? Huh?


Gelogd

Houder van land- en waterschildpadden.
Redactielid Ned/Belgische Schildpadden Vereniging (NBSV) - Trionyx
Raphael1
Stigmochelys pardalis
***
Offline

Netherlands Netherlands

Berichten: 286


Gr Jan Turtle ;)


« Antwoord #133 Gepost op: 8 November 2014, 00:13:48 »




Trachemys scripta troosti
Van mijn zoontje 5cm is de schildpad nu  knipoog
Gelogd

Norma
Dipsochelys dussumieri
*****
Offline

Netherlands Netherlands

Berichten: 1406

"Don't be a hare, it's cool to be a tortoise!"


« Antwoord #134 Gepost op: 21 November 2014, 17:56:00 »


Hey Raphael1, leuk die kekkekoppies van jullie schildpad!

Als ik het goed heb begrepen zijn er DRIE Raphael's?
Pa(=Raphael1?), zoon en schildpad?  gefeliciteerd (sarcasme)
Gelogd

Houder van land- en waterschildpadden.
Redactielid Ned/Belgische Schildpadden Vereniging (NBSV) - Trionyx
Pagina's: 1 ... 7 8 [9] 10 Omhoog Print
 
« vorige volgende »
Ga naar:  
Recent
[14 Oktober 2023, 17:31:00]

[ 2 Juli 2023, 13:50:40]

door Tom O.
[17 Juni 2023, 17:17:05]

[ 5 April 2023, 10:13:02]

door Wally
[16 Maart 2023, 09:45:27]

door Tom O.
[25 Januari 2023, 10:56:36]

door Dick
[11 Januari 2023, 17:21:48]

door TORO
[ 8 Januari 2023, 19:20:45]

door wim 2
[26 December 2022, 09:47:49]

door Marnix
[ 8 Oktober 2022, 13:24:50]

door andy_05
[26 Juli 2022, 15:11:36]

[15 Mei 2022, 14:37:23]

door Rikke
[21 April 2022, 19:43:36]

door Rikke
[29 Maart 2022, 21:10:06]

door andy_05
[27 Maart 2022, 09:31:08]

[ 5 Maart 2022, 19:05:31]

door TORO
[20 Februari 2022, 22:35:07]

door andy_05
[20 December 2021, 18:37:20]

door Rikke
[17 December 2021, 20:16:46]

door nielo
[ 4 November 2021, 21:38:45]

door Rikke
[ 6 Juli 2021, 11:10:44]

[ 1 Juli 2021, 16:49:53]

door Phil
[29 Juni 2021, 16:49:35]

door Dick
[27 Februari 2021, 19:46:28]

door Niels30
[24 Februari 2021, 11:39:52]

[22 Februari 2021, 17:16:02]

door nielo
[13 November 2020, 18:47:56]

door Lisa
[21 Augustus 2020, 19:19:58]

door Liene
[ 2 Augustus 2020, 17:00:34]

door Rikke
[27 Juli 2020, 13:48:55]

door eniya
[ 3 Juli 2020, 21:41:09]

[24 Mei 2020, 19:55:50]

[ 6 Mei 2020, 08:53:27]

door Rikke
[26 April 2020, 15:37:12]

door Rikke
[13 April 2020, 13:35:34]

door Liene
[ 8 April 2020, 17:02:25]

door Rikke
[30 Maart 2020, 11:10:26]

door Caline
[27 Maart 2020, 17:40:09]

door Rikke
[27 Maart 2020, 12:15:10]
Welkom, Gast. Alsjeblieft inloggen of registreren.
28 Maart 2024, 16:47:37

Login met gebruikersnaam, wachtwoord en sessielengte
geregistreerde leden
Totaal aantal leden: 3388
Laatste: tjvkooten
Statistieken
Totaal aantal berichten: 172831
Totaal aantal topics: 14134
Vandaag Online: 772
Ooit Online: 3488
(28 December 2022, 15:34:03)
Gebruikers Online
Gebruikers: 0
Gasten: 680
Totaal: 680
Artikelen

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines
Black22 / TinyPortal v0.9.8 © Bloc
Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
Pagina opgebouwd in 0.128 seconden met 25 queries.