Het uitgangspunt van iedereen is duidelijk hetzelfde namelijk welzijn van dieren, maar niet iedereen heeft dezelfde mening over hoe dit bereikt kan worden.
Ik ben geen voorstander van de zogenaamde positieflijsten, speciëcisme (discriminatie op grond van soort) mag niet van toepassing zijn als het op dierenwelzijn of vrijheidsbeperking aankomt, volgende citaat ondersteund dit grotendeels:
Daarnaast is er ook sterke twijfel of het dierenwelzijn verbetert door een positieflijst: makkelijk te houden soorten (zoals bv baardagamen) zijn nog altijd de soorten die het vaakst verkeerd gehouden worden.
Daarnaast moet men zich verplaatsen in het dier, door het ontbreken van zelfbewustzijn bij dieren is "vrijheid" meer een gradatiebegrip, dierenwelzijn gaat dus niet noodzakelijk gepaard met in "vrije natuur" leven.
Positieflijsten hebben vrijwel niks met dierenwelzijn te maken (al is het wel het opzet)
Je brengt enkel een verschuiving teweeg naar andere soorten (die wel mogen)
Dierenwelzijn moet naar mijn visie in de eerste plaats aandacht besteden aan het
aantal (meest gehouden) , en niet om
welke soorten het gaat...
CITES bescherming of wetgeving is er al.Volgens een onderzoek gehouden aan de unief Merelbeke worden bij het houden van de als beginnersdier bestempelde baardagame de meeste fouten gemaakt, die krijgen gemiddeld de minst toereikende verzorging (zie lessenreeks reptielen)
En de massaal geimporteerde Amerikaanse farmbreddieren zijn de laatste die van de positieflijst zullen verdwijnen !
Nu reeds gaat het om meer dan 90% van de import, inkrimping van het soortenaanbod zal dit percentage nog doen stijgen terwijl het in feite om vaak moeilijker te huisvesten soorten gaat, en ook nog eens makkelijk/impulsief bereikbaar , goedkoop....veelvuldig gedumpt...
Tijdens een recente bijeenkomst werd een beeld geschetst hoe zinvol een positieflijst zou zijn, dit aan de hand van de huidige voorlopige lijst.
Hiervoor vertrok men vanuit 1200 dieren (schildpadden)
80% van de gehouden schildpadden behoort tot de waterschildpadden, dus komt men op 1000 dieren (van de 1200 uit vertrekpositie)
Van deze 1000 behoren er minstens 95% tot een courante soort die ook na het uitbrengen van de positieflijst nog gehouden mogen worden, hiervan behoort zelfs ruim 80% tot de Trachemys/Graptemys spp
95% van 1000 dieren = 950 dieren
Schiet over 50 dieren die meestal tot een bijzondere soort behoren, gemiddeld veel beter verzorgt worden (nooit gedumpt worden bvb)
Waarvan de houders zich vaak situeren in kweekprogrammas, verenigingen enz...
Gezien de positieflijst puur om dierenwelzijn gaat en niet om handel (integendeel, het zal de grootschalige import uit Amerika nog stimuleren) is het positieve effect zo goed als 0, juist integendeel zullen belangrijke kweekprojecten ondermijnd worden (bloedlijnen uit landen waar de lijst van kracht word , worden afgesneden) , het verenigingsleven en de daaraan gekoppelde beschermingsprojecten zullen uitdoven...(is reeds bewezen adhv de positieflijst zoogdieren, hier sloot de vereniging hetzelfde jaar nog noodgedwongen de boeken) informatie voorziening voor de intussen in illegaliteit verdwenen dieren zal bemoeilijkt worden omdat men er niet meer mee naar buiten kan treden...
Voor de nog toegestane soorten veranderd er niks....import gaat gewoon door.
Dan de 200 landschildpadden van de 1200 vooropgestelde dieren, hiervan behoort naar schatting 65% tot de nog toegestane DRIE soorten (hermanni, graeca, marginata).
Dit komt op nog eens 70 dieren waar een kweek/houdverbod op komt, weer komt men bij de kweekprogrammas enz terecht.....
M.a.w , ik zie weinig nut in dergelijke lijsten, maken enkel maar de hobby kapot en de eventuele misbruiken, verwaarlozing enz zal niet afnemen.
De uitbuiting van de populatie Testudo graeca zal rustig verder gaan op illegale manier....
Ook al voegt men een aanzienlijk deel nog toegestane soorten bij, dan nog leg ik me niet neer bij dergelijke lijsten, de 120 "verboden"dieren van de 1200 zullen er wel op verminderen, de groep van 1080 dieren waar de meeste "problemen" zich voordoen word er niet kleiner op....soorten waarvan CITES papieren verreist zijn maar niet meer kunnen bekomen worden door die lijsten, verdwijnen als illegale nakweek in het circuit, want wie zal eieren van Malacochersus, Pyxis, Radiata enz vernietigen ?
Misschien wat eerder door me geschreven discussievoer aanbieden die mijn visie wbt houden in gevangenschap (lees beschermd milieu) hierover onderstreept...
Enkele citaten uit de leerstoel dierenwelzijn:
De mens onderscheidt zich van dieren door naast het bewustzijn ook een zeer sterk zelfbewustzijn te hebben. Daardoor kan hij zich een voorstelling geven van het verleden, heden en toekomst. Daardoor kan hij zich zijn toekomst inbeelden en doelen stellen en deze proberen te realiseren. Met vrijheid wordt bedoeld dat een wezen een doelstelling heeft en deze kan realiseren.
De mens is volgens Prof.Vermeersch ook het enige wezen dat vrees en angst kent zonder dat er een object voor aanwezig is. Neem je een dreiging weg van een dier dan gaat ook zijn angst weg. Bij de mens kan deze angst blijven bestaan omdat hij zich deze dreiging ook in de toekomst kan inbeelden. Vrijheid is dus een gradatiebegrip.
Over "in vrijheid" levende dieren:
Prof. Dhondt wees erop dat ‘vrijheid’ in de wilde natuur een zeer relatief begrip is. Vrij levende dieren zijn onderworpen aan strenge regels.
Vrije dieren zijn volgens prof. Dhondt dieren die in staat zijn de juiste beslissing te nemen. Daarvoor zijn een aantal dingen nodig: er moet namelijk voldoende genetische variatie zijn. Deze genetische variatie is belangrijk omdat het toelaat zich aan te passen aan veranderende situaties. De milieuveranderingen die wij veroorzaken veranderen de spelregels in de natuur. Vrijlevende dieren kunnen, aldus prof. Dhondt, best wat hulp gebruiken door verstandig beheer van de natuur.
Volgende citaat pleit in ons voordeel:
Vrijheid voor dieren die een leerproces kennen bestaat er volgens Vermeersch in dat deze dieren die leerprocessen ook in gevangenschap moeten kunnen realiseren en verder kunnen leven volgens deze leerprocessen. Daaruit kunnen we ook afleiden dat we geen grotere eisen moeten stellen dan zinvol.
Het leerproces bij reptielen is vrij beperkt, wat maakt dat vrij makkelijk aan aanvaardbare eisen kan voldaan worden (voldoende bewegingsvrijheid, klimaatbeheersing, de juiste voedingsstoffen, vermijden van stress , nest en schuilgelegenheid)
Ik denk dat reptielen tot de best te houden groep dieren kan behoren mits voldaan aan hun "eisen"
Voornaamste reden hiervan is de beperkte activiteit, reptielen gaan meestal geen onnodige energie verspillen.
Ik ben zelfs van mening dat
Testudo hermanni (bvb) vaak beter af is in beschermd milieu (buitenterrarium) dan op sommige plaatsen van hun natuurlijk habitat.
Beperking van bewegingsvrijheid is bij deze honkvaste dieren nauwelijks discutabel, een citaat wbt de afgenomen afstand van een dier in de vrije natuur:
Dieren uit de Testudogroep in Toscane bvb leggen niet meer dan gemiddeld 14.7m per dag af (actieradius) In het voorjaar is de gemiddelde loopafstand niet meer dan 80m/24u , eind juni tot augustus zelfs maar 15.2 a 18m/24u Gemiddelde bereikte leeftijd ligt niet hoger dan zeven jaar, terwijl ze in principe met gemak 60-80 jaar kunnen bereiken (discutabel omdat hogere leeftijd niet noodzakelijk met hogere levenskwaliteit te maken geeft).
Dit kan je zonder probleem verwezenlijken in een gemiddelde tuin, mits voldoende voedsel zijn ze vaak geneigd nog minder afstand af te leggen (immers niet langer noodzakelijk).
Discussiepunt bewegingsoppervlakte ; voornaamste "hinderpaal" is de begrenzing van het verblijf in gevangenschap .
Tuurlijk moet het terrarium groot genoeg zijn, maar ook een ruim verblijf heeft een begin en een einde.
Je mag het menselijke bewustzijn niet op dieren projecteren, wat een dier nooit gekend heeft zal het ook niet missen.
Een dier kan zich ook zijn "vrijheid" niet meer herinneren (althans reptielen niet)
Volgens Prof. Dc Hens heeft niets aan dat, wat het dier voelt gelijk is aan wat de mens zou voelen in gelijkaardige omstandigheden.
Als we het toch hebben over "vrijheidsbeperking bij dieren" speelt dit voor een hond veel meer...
Totaal ander dier dan een vanaf dag één zelfstandig/solitair dier als de schildpad.
Jonge dieren worden reeds vanaf 8 weken van de roedel afgescheiden en zijn "veroordeeld" de mens als nieuwe roedelleider te aanvaarden.
Dieren die te dominant zijn (en dus gaan bijten) om hogerop te raken worden meestal ingeslapen.
Alle (voornamelijk alleengehouden) honden behoren dus tot de laagste rang van de hun opgedrongen "roedel" .
Populair citaat van DR organisaties: Omdat wij simpelweg beter ontwikkeld zijn dan de rest van het leven vinden wij onszelf debelangrijkste wezens.
Nu worden veel dieren de dupe ervan.
Nochtans logica, geen enkele soort plaatst zichzelf niet op de hoogste ladder (overlevingdrang) , een andere visie neigt naar extremisme ,een onnatuurlijk en utopisch maatschappijmodel (‘anti-speciëcistische maatschappij’) waarin de mens het recht verliest om, net zoals alle levende wezens waarmee hij deze aardbol deelt, van de natuur en de daarin levende dieren te leven.
Gezien de mens zich bewust is van leed moet men wel verantwoord met andere levende wezens omgaan.
Dc Hens merkte op dat sommigen in onze maatschappij te antropomorfisch zijn, dat zij te veel menselijke eigenschappen aan dieren toekent die ze in werkelijkheid niet hebben. Anderen hebben dan nog de neiging van dieren gewoon als voorwerpen te aanzien. Beide visies zijn verkeerd, het komt er op neer van het juiste midden te zoeken.
Of dieren uit de natuur halen ethisch verantwoord is ? Ik zeg van niet maar hangt toch alweer af van verschillende situaties.
Zo komen wel eens weggevangen dieren vrij die in te ontginnen natuurgebieden leefden, duurzaam "oogsten" (onderzoek impact wildpopulatie's) zoals door CITES geregeld, soms is er te hoge populatiedichtheid die sowieso het dierenbestand zou inkrimpen als ze niet mochten weggevangen worden etc....
Ethiek en dierenhouden is sowieso wat delicaat.
Opvattingen over onze maatschappij en ethiek die op het eerste gezicht juist lijken, kunnen zich razendsnel verspreiden wanneer niemand ze weerlegt. En dat soms met catastrofale gevolgen voor de mensheid. De DierenRechten-ideologie steunt bvb op de gedachte dat wij mens niet het recht heeft om - net zoals alle dieren - van de natuur te leven. Is een dergelijke opvatting niet fundamenteel onjuist en onnatuurlijk ?
Zo is ethiek natuurlijk iets wat in de natuur niet bestaat. Ethiek ontwikkelt zich en bestaat enkel in comfort situaties.
Vrijheid is een erg relatief begrip, zowel voor individuele dieren, als voor populaties en voor de natuur in zijn geheel. Termen zoals ‘in de vrije natuur’ hebben er toe bijgedragen dat de meesten van ons vrijheid voor dieren onmiddellijk associëren met ‘onbelemmerd’ aanwezig zijn in de natuur, m.a.w. niet opgesloten zijn. Maar zijn dieren in de natuur wel zo onbelemmerd? Is de natuur waarin wilde dieren leven nog wel zo vrij ?
Een mening geven mag ten alle tijden....
Oordelen moet je met feiten kunnen beargumenteren om je mening te kunnen sterken en wellicht mensen te kunnen overtuigen. De manier waarop dit gebeurd maakt een kersje op de slagroom of slaat de plank finaal mis.
Met dierenactivisten heb je de manier waarbij helaas de manier van de plank misslaan word gehanteerd. Het is niet aantrekkelijk om te zien hoe zij het aanpakken...eerder afstotend en roept weerstand op. Door dit hele circus raak je de oorzaak uit het oog kwijt en voor je het weet zit je in een proces wat niet meer te overzien is. Ik heb geen agressie en rare sprongen nodig om mijn mening te verdedigen.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat een mening geven op verschillende manieren gebracht kan worden.....de kunst van het raken bij mensen vraagt enige creativiteit.
Emotionele visie;
Even arrogant zijn, Ik weet van mijzelf dat ik ten alle tijden de zorg rondom de dieren die ik mag en kan houden kan beargumenteren door de kennis die ik chronisch tot mij neem door onderzoek (internet, boeken, verenigingsleven, wetenschappelijk naslagwerk, lezingen etc) en vooral ook door observaties...zitten de dieren lekker in hun vel....registraties etc. Door dit alles kan ik zeggen dat de dieren goed verzorgt worden.....over een jaar of meer zeg ik dat weer....en zal dan zeker het in een beter jasje hebben gestoken omdat het altijd beter en optimaler kan, niet zelden komen ook fouten aan het licht
Of de dieren beter af zijn in de natuur.....dan zeg ik ja. de zon is echt.....de frisse lucht......het eten, de geluiden om hun heen, de ruimte zonder beperkingen, soortgenoten op afstand, geen mensenhanden die hun steeds maar weer aanraakt.
Helaas voor al dat andere dat ze kapot worden gegeten, langzaam dood kunnen gaan als er niet word ingegrepen door een roofdier, het overleven in extreme kou, vocht en/of hitte, bosbranden, finaal eindigen in een Aziatisch stoofpotje, afslachting door mensenhanden etc. Dit is de natuur en dat hebben we met uitzondering van de twee laatste punten te accepteren....grotendeel hebben ze mogen genieten van al dat mooie....
In de gehokte omgeving ben ik van mening dat je een leefomgeving en verzorging goed kunt nabootsen. Maar falen doe je deels.....hoe goed je ook doet. Dan heb ik het niet over de wilskracht van de verzorger om je kennis chronisch te moeten en blijven opslurpen. Dit moet je willen, leuk vinden en jezelf verplichten tot het houden van deze dieren. Helaas zie ik er maar weinig van. Met dank aan dit forum, waarvan ik kan zeggen dat ik er met 100% van ben overtuigd dat ieder zich met volle toeren wilt inzetten. In wat voor mate en hoe is aan één ieder.
Soms betreur ik bvb de wildvang.......hoe zouden ze er nu op dit moment hebben geleefd......ze waren er eerst. Zij zijn geraapt en verhandeld. Merken ze dat, in wat voor mate? Ik moet mezelf dan weer een schop onder m'n r**t geven omdat ik serieuze medelijden krijg. Ik heb laatst een tekening gemaakt voor de nieuwe schildpaddenruimte......deze word waarschijnlijk 4 bij 5 meter.....dan denk ik toch maar weer....die ene schildpad.....had heel Tanzania en de pure zon.....geen pislucht van de 8 kilo wegende tante naast haar en ach die hennepvezel, turf...leuk, maar rood zand voelt toch lekkerder, dus het zand komt er ook, alleen afkomstig uit de nabijgelegen zavelputten, andere structuur en wellicht ook geur dus. Ik kan het nog groter maken en mooier als het moet....maar die wildvang wist wel beter. Mijn mening over wildvang is dan ook dat ze daar moeten zitten blijven.....
Neemt niet weg dat ik extra gestimuleerd word door de wildvang (IBG dieren bvb) om de seizoenen na te bootsen....natte periodes etc....het vergt weer meer zoekwerk
Tot zover de emotionele kant van het verhaal waar ik me vroeger vaker dan nu toe liet (ver)leiden, even opnieuw om de rationele visie kracht bij te zetten die meer naar de werkelijkheid aanleunt....
Rationele visie;
Ik heb reeds diverse lezingen & lessenreeksen bijgewoond (hoewel het niet om schildpadden ging maar om reptielen in het algemeen) . Heb dus de laatste jaren misschien meer bijgeleerd dan in de beginjaren, ik kreeg in elk geval inzicht hoe degelijke/aanvaardbare richtlijnen bepaald worden door wetenschappers/RA die hiermee belast worden.
De lessenreeksen gehouden op de Hogeschool van St-Niklaas en de "leerstoel dierenwelzijn" Universiteit Antwerpen (door o.a. Drs. Jonathan Brecko (Universiteit Antwerpen) & Prof Frank Pasmans (Universiteit Merelbeke) Federale Overheidsdienst FOD ) Daar kwamen de welzijnsaspecten aan bod noodzakelijk voor het houden van schildpadden & andere reptielen.
Ik ga me beperken tot 2 belangrijke criteria, namelijk psychische en fysiologische stress die beiden punten omvat waarvan de balans vaak negatief overhelt of zelfs in het rood gaan wbt de welzijnaspecten in de wetenschap en het houden in gevangenschap/beschermd milieu:
Psychische stress : ruimte (zie wettelijk bepaalde minimumnormen) en noodzakelijke "innate drive" , ander discussiepunt: verveling
Fysiologische stress : LICHT intensiteit en thermoregulatie ontoereikend.
Tuurlijk moet het terrarium of aquarium groot genoeg zijn, maar ook een ruim verblijf heeft een begin en een einde. Daartegenover staat dat de natuur ook vaak zijn barrières heeft en overgangs-gebieden waar succesvol leven en voortplanten ophoudt.
Desondanks is de illusie dat het bovenvermelde dier heel Tanzania ter beschikking had (of moet hebben) natuurlijk niet van toepassing, mede door de eerder genoemde actieradius die ook nog eens kan ingekrompen worden als het dier zelf niet hoeft te "jagen" of gewoon eten zoeken . Het is immers bekend dat inboorlingen in het herkomstgebied die ene poel of hol kunnen aanduiden waar een bepaalde schildpad voor het grootste deel zijn tijd doorbrengt, de actieradius kan dus enigzins beperkt worden. En dan nog, "vrijheid" is een erg relatief begrip, zowel voor individuele dieren, als voor populaties en voor de natuur in zijn geheel. Termen zoals ‘in de vrije natuur’ hebben er toe bijgedragen dat de meesten van ons vrijheid voor dieren onmiddellijk associëren met ‘onbelemmerd’ aanwezig zijn in de natuur, m.a.w. niet opgesloten zijn. Vrijheid voor dieren, die allen een leerproces kennen bestaat er voornamelijk in dat deze dieren die leerprocessen ook in gevangenschap moeten kunnen realiseren en verder kunnen leven volgens deze leerprocessen. En hier draait de discussie naar mijn mening om... Discussiepunt wbt het houden van reptielen in gevangenschap kan ook het samenhouden zijn van dieren (gedwongen samenleving is vaak een vrijheidsbeperking die leerprocessen ondermijnt bij dieren) , een afweging of je de dieren al dan niet afzonderlijk moet gaan huisvesten, afzonderlijke huisvesting leidt dan op zijn beurt vaak tot kleinere verblijven...er is toch wel een kloof denk ik tussen bepaalde manieren van reptielen houden.
Voorbeeld uit de praktijk ? Een sporenschildpad hatchling heeft ten behoeve van zijn instinct , innate drive en leerproces een "graafbare" bodem nodig waar ze een hol in kunnen uitgraven, voldoe je aan deze "eis" dan maken de dieren een burrow (hol) waar ze 90% van de tijd in verblijven en enkel verlaten om te eten en vlak voor de ingang te zonnen.
Op die manier kan een dier zich op een halve m² veel vrijer voelen dan een dier die deze mogelijkheid niet ter beschikking heeft ondanks een verblijf die een tienvoud groter is .
Tot nu toe voel ik me safe achter de argumenten die rusten op naar mijn inziens vertaalde waarheid zoals het in de natuur gaat...