Mestonderzoek echt nodig ?

[Turtlebird]

Misschien een "domme" vraag, maar ik heb mezelf dit al lange tijd afgevraagd, dus ik leg de vraag maar eens bij jullie  neer.

Ik lees vaak over mestonderzoek dat preventief gedaan wordt.
Is dit wel echt nodig ?
Ik kan met voorstellen dat je dit doet als het dier slecht eet o.i.d.

Ik vraag dit omdat de dieren in de natuur ook niet naar de RA gaan voor onderzoek ............
En zolang het dier goed floreert .........

[Adriaan Verhelle]

Het is inderdaad niet per definitie nodig om dit preventief te doen.
Maar zo ga je wel vaker een mogelijke overwoekering van de darm door parasieten sneller opmerken.
Tegen dat het dier slecht eet is de darm vaak al heel sterk geparasiteerd en moet een langere, zwaardere
behandeling aangewend worden.
Daarenboven is het ook een niet invasieve controle, enkel wat mest binnenbrengen bij de dierenarts.

In de natuur wordt dat inderdaard niet gedaan, maar de gemiddelde levensverwachting van een schildpad
in de vrije natuur ligt dan ook aanzienelijk lager dan deze bij de dieren in gevangenschap

[NicWill]

Ik vraag dit omdat de dieren in de natuur ook niet naar de RA gaan voor onderzoek ............

Alsof er geen verschil zou zitten tussen  in gevangenschap leven en in  het wild leven ..

Leven op een beperkter gebied en vaak met meerdere dieren samen maakt de mogelijkheid van besmetting stukken hoger ; een mestonderzoek is dan geen overbodige luxe!

[Sulcatatata]

Volgens mij is dit onderwerp al vaak besproken...

(Preventieve) mestcontrole doe ik niet aan...

Het is heel normaal dat dieren, ook in gevangenschap, enige wormenlast hebben. De ernst van de besmetting hangt samen met de lichamelijke toestand en stress van het dier en in de eerste plaats niet andersom. Dat de mogelijkheid op besmetting in gevangenschap groter is, is niet steekhoudend omdat bijna alle dieren sowieso besmet zijn en w.s. niet alle wormen door een kuur zullen verdwijnen danwel lang weg zullen blijven. Kortom; goed mestonderzoek zal vrijwel altijd opleveren dat een schildpad wormen heeft.

Een risicovolle wormen- of flagellateninfectie kan heel snel opkomen, dus om een woekering 'aan te zien komen' moet je heel vaak mestcontrole laten uitvoeren. En als een dier dan fors ge?nfecteerd blijkt, zal het voor aard van de kuur niet uitmaken.

Ik denk dat de lagere gemiddelde leeftijd van een schildpad in de natuur weinig te maken heeft met het feit dat wij wormen bestrijden. Maar meer met het feit dat schildpadden bij ons minder andere risico's lopen.

Ik behandel alleen als ik zelf een behoorlijke hoeveelheid wormen in de ontlasting zie. In de 17 jaar dat ik schildpadden heb, heb ik nog nooit (preventief) mestonderzoek laten doen. Een telefoontje naar de DA en dan krijg ik een kuur Panacur, zelfde verhaal bij een flagellateninfectie. Verhalen dat de medicatie zo gevaarlijk en belastend is heb ik nog nooit echt goed onderbouwd gezien. Ik denk dat het onder dwang toedienen van een wormenkuur, daar komt het meestal op neer, bij kleine dieren doorgaans erger is dan de kwaal.

[Adriaan Verhelle]

Het is niet omdat alle dieren sowieso een bepaalde hoeveelheid wormen en flagellaten met zich meedragen dat de mogelijkheid op besmetting niet groter kan zijn in gevangenschap.
Integendeel, door dat elk uitwerpsel steeds een bepaalde hoeveelheid infectieuse organismen bevat is de kans op besmetting net wel veel groter in gevangenschap.
Meer dieren op een emens veel kleiner oppervlak, meer uitwerpselen per oppervlakte-eenheid met bijgevolg een veel grotere besmettingsdruk.
Daarenboven komt nog dat van heel wat darmbacteri?n/parasieten geweten is dat deze extra virulent worden bij meerdere passages door het gastrointestinaal stelsel.
Met andere woorden, een infectieus organisme in de uitwerpselen is vaak gevaarlijker dan zijn "broertjes" die niet meegekomen zijn met de uitwerpselen.
Schildpadden zijn uiteraard wel resisten tegen een bepaalde infectiedruk, maar in gevangenschap zal deze veel sneller de kritische drempel overschrijden.

Goed mestonderzoek zal inderdaad steeds opleveren dat de schildpad wormen heeft. Een goede dierenarts zal deze resultaten ook op zo'n manier interpreteren en
niet bij het eerste eitje/wormpje of flagellaat een kuur voorschrijven....

Een flagellateninfectie kan inderdaad zeer snel opkomen maar daarom lijkt een beredeneerde controle op bepaalde periodes binnen het jaar niet overbodig.
Bijvoorbeeld net voor de winterslaap indien het dier er ??n doet. Of bij tropische dieren, nadat deze terug in het binnenverblijf worden gebracht na de zomerperiode.
In een buitenverblijf staan de dieren bloot aan extra vormen van besmettig: vogels, katten, ratten,... Hier ververs ik na elk zomerseizoen de volledige terraria.
Ik ben dan ook graag zeker dat de dieren de verse bodem niet meteen terug zullen inoculeren met allerhande darmparasieten die ze meegebracht hebben uit hun buitenverblijf.
De lagere gemiddelde leeftijd zal inderdaad door heel veel verschillende factoren veroorzaakt worden. Maar je hebt het over het dwangvoeren van het medicijn.
Eenmaal je het moet dwangvoeren betekent dit dat het dier zelf geen voedsel meer tot zich neemt. Dus in de natuur zou dit dier wel degelijk ten doodde opgeschreven zijn.
Ik moet je gelijk geven dat niet elke schildpad een belaste indruk geeft tijdens de behandeling. Maar dit kan je zeker niet doortrekken naar alle soorten.
Mijn pardalissen vreten gezellig door tijdens hun behandeling. Mijn dipsochelyssen daarentegen eten nagenoeg niets meer wanneer deze worden ontwormd?
Los daarvan heeft volgens de arts in merelbeke Panacur wel degelijk een nefaste invloed op de darmflora en fysiologie van schildpadden. ?Deze middelen zorgen voor
heftige lediging van het darmstelsel waardoor ook heel wat van de goede flora verloren gaat. Daarenboven kunnen lange behandelingen ook tijdelijk een schadelijk effect
hebben op het darmepitheel?. (semi-citaat van de arts in Merelbeke)

[Sulcatatata]

Ik heb 't niet over dwangvoeren, maar over het (onder dwang) toedienen van een medicijn. Jij hebt 't over dipso's en pardalissen; die eten net als mijn sulcata's zulke grote stukken voer dat ze een pil in het voer niet merken. Kleinere dieren zoals mijn griekje van 500 gram gaat geen pilletje eten, die moet onder dwang medicatie toegediend krijgen. Daarom moet je je afvragen of het middel niet erger is dan de kwaal.

Ik schreef dat medicatie in een goede dosering niet gevaarlijk is, niet dat het geen negatieve effecten heeft. Het heeft zeker negatieve effecten maar is niet dermate gevaarlijk dat een schildpad er aan overlijdt danwel dat het ernstig belastend is. Vergelijk 't met het innemen van een paracetamol; is ook niet goed voor onze maag. Ik heb mijn sulcata's een paar keer ontwormd en tegen flagellaten behandeld; geen probleem, ook niet met eten en ontlasting. En daar waren geen bioculturen als voedingssuplement voor nodig.

Het is niet omdat alle dieren sowieso een bepaalde hoeveelheid wormen en flagellaten met zich meedragen dat de mogelijkheid op besmetting niet groter kan zijn in gevangenschap.
Integendeel, door dat elk uitwerpsel steeds een bepaalde hoeveelheid infectieuse organismen bevat is de kans op besmetting net wel veel groter in gevangenschap.
Meer dieren op een emens veel kleiner oppervlak, meer uitwerpselen per oppervlakte-eenheid met bijgevolg een veel grotere besmettingsdruk.

Dit verhaal klopt niet; de dieren zullen vast iets meer wormen binnenkrijgen dan in de natuur, maar dat is percentueel gezien minimaal. De besmetting heeft dan al plaatsgevonden; de dieren hebben, net als jij erkent, nl. altijd al wormen in hun maagdarmstelsel. En waar denk je dat de vermeerdering na stress etc. het meest toeneemt? In het maagdarmstelsel; daar vindt een massale uitbraak plaats. Die paar wormpjes die ze daarvoor extra binnen hebben gekregen in onze verblijven maken wat dat betreft echt geen verschil...

[NicWill]

 Hoe dan ook is het toedienen van medicatie zonder controle van een R.A. ten zeerste af te raden !

[Sulcatatata]

Hoe dan ook is het toedienen van medicatie zonder controle van een R.A. ten zeerste af te raden !

Hangt er maar vanaf wat je achtergrond is lijkt me... ;-)

Volgens mij, is me al een aantal keren in posts opgevallen, zijn hier meerdere schildpaddenhouders die het ook zo doen. Volgens mij schreef Sonja onlangs ook dat ze zelf 'Rambo' mocht injecteren, http://schildpaddenforum.net/smf/index.php/topic,8891.360.html , lijkt me ook een handeling die vanwege het risico discutabel is dan. Daar heb ik geen negatieve reacties op gelezen. Ik heb ook niet gereageerd omdat ik denk dat er houders zijn die dat prima zelf kunnen...

[remikiso]

Ik denk dat Nico het anders bedoeld. Moet eerlijkheidshalve zeggen dat ik er eigenlijk niet blij mee was dat ik Rambo zelf moest injecteren.
Dierenarts heeft het wel voor gedaan, maar goed, ik heb gelukkig dan toch Martijn nog achter de hand. Hij is het denk ik wel gewoon om met injecties om te gaan.
In het artikel wat ik geschreven heb, heb ik ook aangegeven dat de angst voor het onbekende misschien dan ook wel een rol speelt. Uiteindelijk is het allemaal gelukkig wel goed gekomen. Maar ik denk dat Nico bedoeld dat je eerst een dierenarts moet raadplegen alvorens zelf met medicijnen gaan behandelen. Maar corrigeer mij waar nodig.

[Sulcatatata]

Ik begrijp wel hoe Nico het bedoelt, hij vind dat je niet zelf moet dokteren. Ik geef aan dat er volgens mij wel meer mensen zijn op dit forum die dat doen en ik denk dat sommige mensen dat wel kunnen.

Daarnaast trek ik een vergelijking met 'thuisdokteren' waar in jouw geval, met toestemming van de DA/RA, sprake van is. Dat is ook een risico waar 'men' dan wat moet vinden, want injecteren is volgens mij een medische handeling waar risico's aan vast zitten. Ik denk dat een aantal mensen, ook jij al dan niet met hulp van Martijn, prima kunnen thuisdokteren.

Ik denk dat er in de hobby veel te vaak zwart-wit gedacht en geschreven wordt, daar schrik je mensen mee af en daar zijn mens en schildpad niet bij gebaat...

[Adriaan Verhelle]

Ik schreef dat medicatie in een goede dosering niet gevaarlijk is, niet dat het geen negatieve effecten heeft.

Dat had ik niet zo begrepen uit deze zinsconstructie:

Verhalen dat de medicatie zo gevaarlijk en belastend is heb ik nog nooit echt goed onderbouwd gezien.

Mijn excuses voor het misverstand.

Dit verhaal klopt niet; de dieren zullen vast iets meer wormen binnenkrijgen dan in de natuur, maar dat is percentueel gezien minimaal. De besmetting heeft dan al plaatsgevonden; de dieren hebben, net als jij erkent, nl. altijd al wormen in hun maagdarmstelsel. En waar denk je dat de vermeerdering na stress etc. het meest toeneemt? In het maagdarmstelsel; daar vindt een massale uitbraak plaats. Die paar wormpjes die ze daarvoor extra binnen hebben gekregen in onze verblijven maken wat dat betreft echt geen verschil...

Hier ga je toch wel kort door de bocht door te stellen dat de extra hoeveelheid wormen die ze binnenkrijgen procentueel slechts minimaal iets meer zal zijn.
Als je kijkt naar de oppervlakte die de meeste schildpadden ter beschikking hebben in het terrarium in vergelijking met hun actieradius in de vrije natuur. Dan kan
je toch niet anders dan stellen dat de dieren significant veel meer in contact komen met hun eigen uitwerpselen (en die van mogelijke soortgenoten)? Daarenboven komt
nog dat in de vrije natuur de uitwerpselen veel sneller worden afgebroken vanwege de enorme bodemflora en fauna, neerslag, hevige zon (lees UV), ... waardoor
de mogelijke parasieten die in de uitwerpselen zitten in de natuur ook veel sneller zullen worden afgedood.
Ik ben dan ook van mening dat de hoeveelheid wormen die een dier in gevangenschap binnenkrijgt wel degelijk veel groter is in onze terraria ivm de vrije natuur.

Ik heb 't niet over dwangvoeren, maar over het (onder dwang) toedienen van een medicijn. Jij hebt 't over dipso's en pardalissen; die eten net als mijn sulcata's zulke grote stukken voer dat ze een pil in het voer niet merken. Kleinere dieren zoals mijn griekje van 500 gram gaat geen pilletje eten, die moet onder dwang medicatie toegediend krijgen.

Nagenoeg al mijn pardalissen heb ik al van toen ze nog maar enkele maanden waren, mijn dipso's wogen 400g. De pardalissen heb ik voor het eerst moeten ontwormen toen ze grootste slechts 120g woog, mijn dispo's toen die 600g wogen. Mijn marginata wogen de eerste maal 350g. Dit gebeurde allemaal zonder enige vorm van dwangvoeder. Ze maken de producten om te ontwormen ook in een vloeibare vorm. Dit op hun favoriete voer gebracht en allen aten dit zonder problemen zelfstandig op. Het enige dat wat tijd vraagt is dat je elk dier apart moet voeren. Deze behandeling lijkt mij zeker niet erger dan de kwaal...

[Sulcatatata]

Hier ga je toch wel kort door de bocht door te stellen dat de extra hoeveelheid wormen die ze binnenkrijgen procentueel slechts minimaal iets meer zal zijn.
Als je kijkt naar de oppervlakte die de meeste schildpadden ter beschikking hebben in het terrarium in vergelijking met hun actieradius in de vrije natuur. Dan kan
je toch niet anders dan stellen dat de dieren significant veel meer in contact komen met hun eigen uitwerpselen (en die van mogelijke soortgenoten)? Daarenboven komt
nog dat in de vrije natuur de uitwerpselen veel sneller worden afgebroken vanwege de enorme bodemflora en fauna, neerslag, hevige zon (lees UV), ... waardoor
de mogelijke parasieten die in de uitwerpselen zitten in de natuur ook veel sneller zullen worden afgedood.
Ik ben dan ook van mening dat de hoeveelheid wormen die een dier in gevangenschap binnenkrijgt wel degelijk veel groter is in onze terraria ivm de vrije natuur.

Volgens mij ga ik niet kort door de bocht.
Het gaat er toch niet om of ze meer/vaker uitwerpselen tegenkomen maar of ze de wormen of eitjes binnen krijgen. Parasieten/wormen blijven meestal in ontlasting zitten, ik heb ze er nog nooit echt helemaal uit zien kruipen. Ze kunnen niet in de droge buitenlucht overleven, eitjes kunnen wel in de wachtstand blijven liggen buiten het lichaam. Een deel van de wormen zit bij mijn dieren verdroogd op de buitenkant van de ontlasting en is dood. Mijn schildpadden eten daarbij nooit ontlasting op, dus herbesmetting op die manier gebeurt niet. Daarnaast verwijder ik net als w.s. iedere schildpadhouder dagelijks ontlasting (weg wormen en eitjes), in tegenstelling tot wat in de natuur gebeurt. Dat doe ik als ze binnen of buiten zitten. Dus ik zie niet waarom een schildpad in gevangenschap (veel) meer wormen (eigenlijk zouden we 't over eitjes moeten hebben) binnen zou krijgen dan een dier in de natuur. Daarnaast vermeerderen wormen zich, zoals ik al eerder schreef, vooral (onder bepaalde omstandigheden extreem) in het maagdarmstelsel; die paar extra wormen/eitjes die op de door jou gevreesde weg naar binnen komen maken het verschil echt niet.

Nagenoeg al mijn pardalissen heb ik al van toen ze nog maar enkele maanden waren, mijn dipso's wogen 400g. De pardalissen heb ik voor het eerst moeten ontwormen toen ze grootste slechts 120g woog, mijn dispo's toen die 600g wogen. Mijn marginata wogen de eerste maal 350g. Dit gebeurde allemaal zonder enige vorm van dwangvoeder. Ze maken de producten om te ontwormen ook in een vloeibare vorm. Dit op hun favoriete voer gebracht en allen aten dit zonder problemen zelfstandig op. Het enige dat wat tijd vraagt is dat je elk dier apart moet voeren. Deze behandeling lijkt mij zeker niet erger dan de kwaal...

Op deze manier inderdaad niet. 

Ik vraag me wel af hoeveel dieren voer eten wat anders, voor hen risicovol, ruikt en smaakt. Vaak lees je dat medicatie met een knopsonde gegeven wordt of dat het dier aan de kop hangt zodat 'ie z'n bek opendoet.

1 van mijn sulcata's had vorig jaar een flinke verkoudheid/longontsteking. Het dier kreeg bij de RA een injectie en ik moest dagen nabehandelen met een medicijn in pilvorm. Ik heb de bek van het dier, was toen net geen 15 kg en wilde na het RA-bezoek helemaal niets meer eten, dagelijks met een schroevendraaier open moeten 'wrikken' nadat ik met volle kracht de poten voor de ingetrokken kop weg moest trekken om een medicijn naar binnen te krijgen. Hoop niet dat jij dat straks ook nog gaat meemaken met de dipso's... 

[dadieter]

Ik ben absoluut voorstander van twee keer per jaar mestonderzoek te doen: uit een goed mestonderzoek kan je heel veel uit halen. Een beginnend onevenwicht van darmflora (zowel teveel als teweinig oxyuris en flagellaten) zie je op een mestonderzoek, maar daar merk je nog niets van bij je dier. Vooral voor een winterslaap is dit van belang aangezien de wormen en flagellaten wel actief blijven maar het dier niet. Er wordt hier heel veel gesproken over wormen en het al dan niet aanwezig zijn van wormen in mest en omgeving, maar er moet een duidelijk onderscheid gemaakt worden tussen soorten wormen. Eenvoudig gezegd is het belangrijkste onderscheid tussen oxyuris wormen en ascaris wormen. Oxyuriswormen zijn vermicelli achtige wormen, ascaris is een echte spaghetti te noemen. Oxyuriswormen zijn normaal aanwezig bij zowel dieren in de natuur als in gevangenschap, meer nog deze dragen bij aan de vertering van celluloseproducten in de dikke darm. Net zoals bij elk dier is het evenwicht in de darm echter een broos evenwicht dat kan verstoord worden door stress over door overload (te hoge infectiedruk dus geval van herbesmetting via bodem). Ascariswormen zullen ze in de natuur ook wel hebben, maar daar speelt dus heel erg het feit mee dat ze een grote home range hebben: ascariseieren zijn super resistent in de omgeving, die krijg je niet zomaar kapot (volgens de prof parasitologie zou je minstens een halve meter grond moeten weggraven om alle eieren weg te krijgen). In de natuur zal het dus bij enkele ascariswormen blijven, die kleine migratieletsels zullen veroorzaken in lever en longen, in gevangenschap kan het echter een massale besmetting worden door voortdurende herbesmetting en dit kan dodelijk zijn.
Wat betreft al dan niet invasief zijn van medicatie: al meer dan 10 jaar geleden hebben ze bloedonderzoek gedaan bij T.hermanii na gift van een normale dosis (minder dan 100 mg/kg) panacur. Daaruit bleek dat er wel degelijk serieuze veranderingen waren in het bloedbeeld (leverparameters verstoord). Bij metronidazole (flagyl)  is het nog veel duidelijker: een te hoge dosis is dodelijk wegens hepatotoxisch (en bij een verkeerde berekening van het gewicht zit je daar snel aan), zelfs een normale dosis zorgt voor een enorme verstoring van de maagdarmflora. Vandaar dus ook dat ik absoluut voorstander ben van het gebruik van pro en prebiotica (reptoboost). Bij milde verstoring flora (teveel of teweinig oxyuris of flagellaten en ciliaten) werkt flora zelfs beter als medicatie.

[greek]

Een vraag. Mijn boettgeris waren minder actief na controle ra
is gebleken dat zij wormen hebben. Nu heb ik ze naar binnen
gehaald ivm de kuur en een constante temp, maar nu eten e
nog niet fanatiek maar ze vallen ook niet af. Zijn de dieren nu
al ingesteld op de winterslaap?? Of zou dit met de kuur te maken
hebben. Heb 3 dagen panacur voorgeschreven gekregen en na
14 dagen herhalen de eerste keer is al een paar dagen achter de rug.

[greek]

Heb voorgescheven gekregen panacur 2,5% 0,1ml/100gram.
Als ze nu iets minder binnen krijgen doet t dan wel zn werk??

   schildpaddenvereniging
   landschildpadden
   waterschildpadden
   stamboeken
   fotoalbum
   linkspagina
   AANBOD NAKWEEK

Geavanceerd zoeken

Black22 TPBlackBoxDilber MulticolorKlassiek YaBB SE theSMF Standaardthema (theme8