Het is bekend dat ik al geruime tijd een
Kinosternon baurii dametje heb.
Ben helemaal wild van deze soort.
Het is een actief diertje dat zowel overdag als in de schemering erg actief is.
Ze scharrelt lustig door het aquarium; klautert veel door de beplanting.. is alert en nieuwsgierig.. ligt met enige regelmaat korte periodes te zonnen.. en is v.w.b. haar eetgewoontes en -voorkeur een regelrechte vuilnisbak te noemen.
Je begrijpt mijn zorgen toen dit gedrag zonder enige verklaarbare aanwijzing plots helemaal omsloeg.
De tijdslijn ben ik even kwijt, dus ik probeer dat wat globaal weer te geven.
"Op een gegeven moment" besloot het diertje het water te verlaten en zich veel op te houden op het eiland.
Het regelmatige zonnen dat ze doet is altijd op de rand van eiland / loopplank om zo makkelijk en snel weer het veilige water in te kunnen vluchten. Nu was dat dus anders.. ze ging consequent in het zand liggen. Na 1 dag vond ze het welletjes en groef zichzelf volledig in; in het zand van het eiland.
Dit gedrag was mij volslagen onbekend. Toen ze heel klein was groef ze zich onder water wel eens in... maar nog nooit op het eiland in het warme zand.
Aangezien dit gedrag voor mij nieuw was, heb ik de stamboekhouder aangeschreven en deze kwestie voorgelegd. Uiteindelijk besloten het diertje uit te graven en aan een visueel onderzoekje te onderwerpen.
Het diertje was not amused en hapte als een dolle van zich af. Een goed teken, want ze was dus kennelijk niet lusteloos. De oogjes waren helder, ze urineerde (normale stress-reactie).. maar ik vond wel dat ze minder gevuld leek dan gebruikelijk. En dat is dan weer een lastige, want deze diertjes hebben de neiging doorgaans wat mollig te zijn. Dus was mijn diertje dan "in tip-top conditie" of juist mager?
Ik zie geregeld foto's van Kinosternons die hun schild niet volledig kunnen sluiten door enkele "love-handles".. de mijne kon haar schild bijna volledig dichtscharnieren.
Dilemma dus...
Na het uitgraven van het diertje veranderde het gedrag.
Ze toonde geen interesse meer in het zand van het eiland, maar bleef consequent op de steen liggen onder de warmtelamp. Activiteit beperkte zich tot pootjebaden... In de meest letterlijke zin van het woord.
Ze kroop van eiland op de loopplank (plastron en pootjes nat), draaide om en ging weer zonnen. Haar carapax liet ze niet eens nat worden.
Dit "gedrag" heeft ze meerdere dagen vertoond.
Het diertje at niet in deze periode; ik heb haar ook niet zien ontlasten (dit zie ik normaliter wel met enige regelmaat).. maar ze bleef wel bewust op de meest warme plek.
Mijn logische redenering: Haar stofwisseling blijft hoog, vanwege de hoge temperatuur.. maar ze eet niet
Zat me dus nog steeds niet lekker.
Na een aantal dagen sloeg het gedrag weer om.
Het diertje verkoos water boven land, maar bleef erg passief. Haar voorkeursplek bleek schuin onder/achter een stronk, waar ze de hele dag roerloos lag. Slechts het periodiek moeten ademhalen deed haar activiteit wat toenemen.
Verminderde activiteit = verminderde eetlust... dat vind ik een logisch iets.
Ze toonde echter TOTAAL geen interesse in eten.
Een regenworm werd besnuffeld.. en vervolgens volledig genegeerd.
Kattenbrokjes werden niet bekeken (tot groot plezier van de guppen die inmiddels logischerwijs zouden moeten kunnen miauwen
).
Een huisjesslak bleek niet interessant... pissebedden evenmin (al zag ik het dier een enkele keer iets van de achterwand plukken en wat kauwen.. ik vermoed een pissebed).
Volgende verandering.
Het dier bleek niet meer "normaal" te kunnen lopen over de bodem.
Het leek alsof er lucht onder de kofferbak zat.. de achterzijde van haar schild bleef wat zweven, waardoor haar achterpootjes soms de bodem niet raakten. Rondscharrelen ging hierdoor niet zo soepel.. zwemmen lukte haar nog prima.
Eetlust was nog steeds afwezig.
Desondanks bleek het diertje wel alert en fel toen ik haar uit het water pakte. Als een bezetene wilde ze mijn vingers in stukken knippen. Tot mijn "geruststelling" bleek het diertje niet echt af te vallen.
Ze was rond de 6 cm (ietsjes groter) en plusminus 60 gram.
N.a.v. bovenstaande lucht achterin het schild (zo vat ik het maar samen) heb ik Job Stumpel benaderd.
Hij herkende het rare gedrag. De vader van mijn diertje was namelijk ook "gek". Die klom soms op zijn eiland, bleef daar gedurende langere tijd passief liggen.. om vervolgens weer het water in te glijden en zijn normale gedrag te hervatten. Het zwevende achterschild kon verklaard worden door ingeslikte lucht. Normaliter "boeren" ze dit vrij snel uit, maar na inslikken kan het richting de achterzijde verplaatsen natuurlijk.
Aangezien het diertje niet apathisch was, heldere oogjes had en kennelijk voldoende pit (haar uitvallen richting mijn vingers) leek het hem niet nodig om het diertje nu al te laten onderzoeken door een RA.
Vanwege de geringe grootte van het diertje gaf hij aan dat hij zich afvroeg of een onderzoek überhaupt wel nut zou hebben.
Omdat ik al het gebruikelijke voer al had geprobeerd, besloot ik te gaan experimenteren.
Als wij andijvie-stamppot aten, dan gooide ik een minuscuul stukje rauw spek (alleen het rode vlees) in het aquarium. Tot mijn verbazing pakte de baurii dit onmiddellijk. Gezien het enorm zoute vlees beperkte ik het tot dat ene stukje... maar goed.. er was wel eten naar binnen gegaan.
Rauw rundergehakt vond ze niks (de vissen wel overigens).
En zo'n 2 weken geleden sloeg het gedrag weer om.
Activiteit nam toe... het periodieke zonnen kwam terug.
Een regenworm werd onmiddellijk in stukken geknipt en verslonden.
Stukjes kattenbrok werden allemaal keurig van het wateroppervlak weggesnoept.
Een huisjesslak werd met 1 (
) hap gekraakt en vergruisd.. de inhoud enthousiast weggewerkt.
Ze lijkt zelfs weer iets "gevulder" te worden in oksels en liezen.
Kortom;
Mijn meisje is weer terug!
Wat ik hiervan heb geleerd?
Dat kennelijk zonder enige verandering in omstandigheden (warmte en periode daglicht bleven al die tijd ongewijzigd) alsnog het gedrag van het diertje volledig kan omslaan.
Dat de diertjes dusdanig veerkrachtig zijn, dat een langere periode bij relatief hoge temperatuur (continu onder de warmtelamp liggen) zonder ook maar iets te eten niet schadelijk hoeft te zijn.
Dat ik ogenblikkelijk in een stress-niveau schiet als ik de indruk heb dat mijn diertjes "niet lekker in hun vel" zitten.
Bij deze ook dank aan eenieder die ik mede-probleem-eigenaar heb gemaakt. Jullie adviezen / ervaringen / meningen hierover waren (tot op zekere hoogte
) geruststellend en meer dan welkom.