Interessant... vraag mezelf dit in zekere mate ook af.
Allereerst heeft het gladde schild, waar we allen op gefocust zijn te maken met een gelijkmatige en vooral gedoseerde groei. Het is eenvoudiger een (land-)schildpad in moordend tempo op geslachtsrijpe grootte te krijgen met het uiterlijk van een reep Toblerone-chocolade, dan hetzelfde dier over een langere periode datzelfde formaat te laten bereiken door het een "uitgebalanceerd" dieet te geven; goed na te denken over luchtvochtigheid / UV-aanbod / bodembedekking, etc etc etc.
Zelf bemerk ik dat ik een schildpad met een mooi schild ook direct met een waarschijnlijk goede gezondheid van het dier associeer....
Maar is dit echt terecht..?
Ja en nee.
Een schildpad die geen "perfect" glad schild heeft is niet per definitie minder gezond.
Het ligt uiteraard wel aan de manier waarop die ontwikkeling van het schild zodanig is geworden.
Maar is een schildpad in het wild, met een minder mooi schild (zie bijgevoegde foto) nu echt minder gezond, minder krachtig etc.
En hoe staat het met de nakweek, wat mogen we daarvan verwachten.....?
Nee, een dier uit het wild met minder glad schild is dus niet per definitie minder gezond, etc.
Volgens mij staat de kwaliteit van het overbrengen van genen / vruchtbaarheid ook los van de staat van schild van het volwassen dier in kwestie.
M.a.w.: Een schildpad met minder mooi ontwikkeld schild kan prima vruchtbaar zijn en sterke jongen produceren.
Ik heb genoeg stukken gelezen over schildpadden die inmiddels heel wat jaartjes oud zijn, uit de tijd komen dat ze jaar in jaar uit gewoon door oma's tuin scharrelde en zelf voor hun winteronderkomen zorgden. Voedsel daar kwamen ze zelf aan, en 3 x in de week een half beschuitje(?) extra..... mmm...leuk
En raadt eens.? Oersterke dieren met uitstekend nageslacht...!
Te kort door de bocht.
Ja, er zijn genoeg gevallen van sterke dieren, ondanks die minder ideale omstandigheden.
Daarnaast zijn er ook extreem veel van dergelijke dieren vroegtijdig bezweken door een ontoereikende verzorging / belabberd dieet.... Die zie ik in je quote hierboven niet terug
Bedenk je dat de kennis toentertijd ook beperkter was en we nu beter weten.
Zijn de uitgebalanceerde dieeten van nu echt een noodzaak?
Da's een goeie.
De literatuur wijst uit dat in ontlasting van Griekse Landschildpadden in het wild tot soms wel 60 verschillende kruiden zijn gevonden. Daarbij is het spijsverteringssysteem puur ontworpen voor het verwerken van vezelrijke plantaardige kost (zoals ik zei: de kennis is tegenwoordig uitgebreider).
In mijn optiek moet je voorzien in de behoefte van de dieren en ze dus uitsluitend plantaardige kost voorschotelen. Spiegelend aan de natuur dan ook een zo divers mogelijk aanbod.
ieder zuchtje wind angstvallig uit de buurt houden, voor het geval ze op de tocht zouden kunnen staan...
.
Mwa..
Voorkomen is beter dan genezen.
Je mag het gerust riskeren en hopen dat jouw dier zo'n enorm sterk dier is.
Maar mocht het dier toch een longontsteking krijgen, middels dwangvoederen antibiotica-kuren ondergaan, etc... Zou je dat risico dan willen lopen... of het gewoon liever uitsluiten.
In een afdoende verblijf is tocht ook niet aan de orde... tenzij je het dier los door je huis laat lopen, maar daar zijn deze dieren niet voor bedoeld.
Is het echt zinvol om te zorgen dat ze geen obstakels op hun pad vinden, niet kunnen uitglijden, of ergens vanaf kunnen vallen....?
Of ontnemen we de diertjes juist iets wat ze in de natuur wel zouden tegenkomen,
Nee, niet zinvol.
Deze dieren hebben juist behoefte aan obstakels. Dit prikkelt ze op een positieve manier, waarvan ik zelfs de indruk heb dat het ten goede komt aan hun welzijn in het algemeen.
We moeten dus geenszins een steriel verblijf nastreven, maar juist een weloverwogen.
zorgen we met al deze zorgen misschien zelfs wel voor zwakker nageslacht...?
Dat denk ik niet.
Ik denk eerder dat zoiets dergelijks meer te wijten is aan de "zoveelste generatie nakweek" waarbij een hoop liefhebbers de dieren helaas consequent de winterslaap onthouden. Hierdoor bewerkstellig je hormonale achterstand / - onderontwikkeling en problemen m.b.t. afstemming tussen beide geslachten.
Waarom sommige dieren " in de achtertuin vroeger" dan gladder opgroeiden dan hun soortgenoten in een afgesloten terrarium binnen?
Die dieren binnen zitten in veelal te warme bakken met veel te lage luchtvochtigheid. De dieren buiten konden die luchtvochtige microklimaatjes zelf opzoeken en kregen UV van de zon.
Dat in combinatie met een kariger dieet (onkruiden, ipv grote hoeveelheden groente) resulteerden in gelijkmatigere groei. Maar nogmaals... tegenwoordig is de info al dusdanig uitgebreid dat we met gecontroleerde huisvesting en voeding gezonde sterke dieren kunnen opkweken die niet te snel groeien....
En derhalve prachtige gladde schilden hebben.
Edit:
Het dier op je foto is een Homopus sp... Die hebben geen gladde helmvormige schilden
Staat ook als watermerkje in de foto trouwens.