Men moet ten alle tijde verwantschap vermijden, dit om de genetica van de soort in stand te houden.
Ten alle tijde vermijden? Daar zeg je nogal wat, het IS nl. altijd te vermijden; gewoon niet kweken als je geen onverwante dieren kan vinden... Maar of dat altijd goed is voor de soort?
Trouwens; hoe ver mag verwantschap wel/niet terug gaan?
Daarom is er het ESF en zijn stamboeken hé.
Ik ben geen genetica expert. Ik probeer enkel te adviseren... En ik volg volgend advies/richtlijn van het ESF:
http://www.studbooks.eu/news/Genetics%20for%20studbookkeepers.pdfDaarom blijf ik het belangrijk vinden dat mensen (ook als ze nakweek hebben van bestaande bloedlijnen) op te geven, en ook up to date houden (wijziging situatie).
De ervaring leert me, dat veel mensen informatie vragen aan het stamboek, en dan als ze de dieren gevonden hebben de kous af is. Dit betreur ik, maar daar kan ik jammer genoeg niets aan veranderen.
Ook denken vele mensen als ze een nakweekdier kopen, en het solitair houden, dat het dier niet interessant genoeg is voor een stamboek. Het dier is inderdaad niet interessant voor de huidige populatie, echter is het wel waardevol om te volgen, wat er met het dier gebeurd, om toch altijd de bloedlijnen te kunnen managen.
Uiteraard is een stamboek maar zoveel waard, als de stamboekleden hun informatie doorgeven.
Om on topic te blijven; ik vind het goed dat Turtlelinna eerst wil zekerheid weten omtrent verwantschap.
Ik blijf uiteraard het topic volgen wat de uiteindelijke keuze zal zijn.