Mestonderzoek echt nodig ?

[Adriaan Verhelle]

Volgens mij ga ik niet kort door de bocht.
Het gaat er toch niet om of ze meer/vaker uitwerpselen tegenkomen maar of ze de wormen of eitjes binnen krijgen. Parasieten/wormen blijven meestal in ontlasting zitten, ik heb ze er nog nooit echt helemaal uit zien kruipen. Ze kunnen niet in de droge buitenlucht overleven, eitjes kunnen wel in de wachtstand blijven liggen buiten het lichaam. Een deel van de wormen zit bij mijn dieren verdroogd op de buitenkant van de ontlasting en is dood. Mijn schildpadden eten daarbij nooit ontlasting op, dus herbesmetting op die manier gebeurt niet. Daarnaast verwijder ik net als w.s. iedere schildpadhouder dagelijks ontlasting (weg wormen en eitjes), in tegenstelling tot wat in de natuur gebeurt. Dat doe ik als ze binnen of buiten zitten. Dus ik zie niet waarom een schildpad in gevangenschap (veel) meer wormen (eigenlijk zouden we 't over eitjes moeten hebben) binnen zou krijgen dan een dier in de natuur. Daarnaast vermeerderen wormen zich, zoals ik al eerder schreef, vooral (onder bepaalde omstandigheden extreem) in het maagdarmstelsel; die paar extra wormen/eitjes die op de door jou gevreesde weg naar binnen komen maken het verschil echt niet.

Heel wat van de wormen planten zich inderdaad voort in het maag darmstelsel in de zin van: het dier neemt een eitje op en in de darmen ontwikkeld zich hieruit een volwassen worm. Een groot deel van de parasitaire wormen heeft dan echter opnieuw een deel van zijn cyclus buiten het maag darmstelsel nodig. Ofwel omdat ze een hoger zuurstofgehalte nodig hebben om hun eieren volledig te kunnen ontwikkelen ofwel omdat de eitjes een harde schaal bezitten die enkel afgebroken kan worden door de zure omgeving van de maag. Deze wormen vermeerderen zich dus enkel massaal door continue heropname van de zelf (of door soortgenoten) geproduceerde eitjes. Het feit dat deze eitjes inderdaad zo resistent zijn maakt het gevaar enkel maar groter. Zonder die heropname is het onmogelijk deze dieren in hoeveelheid toenemen in het maag-darmstelsel. Flagellaten kunnen dit wel.
Ik ruim hier ook elke dag de uitwerpselen op. Maar dit geeft de dieren nog steeds telkens een periode van 24u om in hun eigen uitwerpselen te trappen. Het rechtstreeks opeten van uitwerpselen zie ik niet als de belangrijkste oorzaak. Eerder het erin lopen of met plastron tegen schuren. Mijn dieren gaan vaak volledig in de voederschaal liggen en gebruiken hun voorpoten bij het eten. Op die manier is er een perfecte overdracht van eieren uit de uitwerpselen naar hun voedsel. Tevens als je uitwerpselen verwijderd blijft er altijd residu achter op het substraat. Resultaat je substraat is besmet.

Ik vraag me wel af hoeveel dieren voer eten wat anders, voor hen risicovol, ruikt en smaakt. Vaak lees je dat medicatie met een knopsonde gegeven wordt of dat het dier aan de kop hangt zodat 'ie z'n bek opendoet.

Vandaar dat ik ook voorstander ben om (hier 2 jaarlijks) preventief mestonderzoek te laten uitvoeren. Vaak ga je pas iets merken aan het gedrag van het dier in een ver gevorderd stadium van een darminfectie. Waardoor het dier uit zichzelf reeds een sterke terugname in voedselopname kent.  Daarenboven kies ik ook steeds specifiek een bepaald type voer uit waar ze dol op zijn en die het medicament goed kan verbergen en maskeren qua geur en kleur.  Voor de dipso?s waar dit bijvoorbeeld verse vijgen. Als je die in twee snijdt kan je tussen de vezelige structuur tot 1ml vloeistof kwijt. De donker rood-paarse kleur werkt ook zeer aanlokkelijk voor mijn dieren. Toen de pardalissen nog klein waren plette ik een aardbij en mengde daar het geneesmiddel door. Dit mengde ik finaal met agrobs. (om de hoeveelheid suiker in de aardbij toch enigsinds te compenseren). Wederom werkte de rode kleur zeer aanlokkelijk voor mijn dieren. Voor de marginata gebruikte ik dezelfde methode. Dus tot nu toe zelf nog nooit bekken moeten openwrikken en ik hoop ook dat ik het nooit zal moeten doen 

[Adriaan Verhelle]

Heb voorgescheven gekregen panacur 2,5% 0,1ml/100gram.
Als ze nu iets minder binnen krijgen doet t dan wel zn werk??

Het best is zo dicht mogelijk bij de aanbevolen dosis blijven. Dit omdat je zo het minst kans hebt dat je een resistente populatie cre?ert binnen het dier.
Hoe warm zitten je dieren? Het uitblijven van een gewichtstoename kan zeer zeker te wijten zijn aan de behandeling.

[greek]

30/35 graden onder spot. Zijn toch wel iets bijgekomen zeker geen
gewichts afnamen, tijdens keur ja maar dat is misschien te weiten
aan weinig voedsel ivm alles binnen krijgen van t medicijn.
Ze eten ook wel allemaal maar heb t gevoel minder fanatiek. Zouden ze
toch zijn ingesteld op de winterslaap??

[Turtlebird]

(Preventieve) mestcontrole doe ik niet aan...

Het is heel normaal dat dieren, ook in gevangenschap, enige wormenlast hebben. De ernst van de besmetting hangt samen met de lichamelijke toestand en stress van het dier en in de eerste plaats niet andersom. Dat de mogelijkheid op besmetting in gevangenschap groter is, is niet steekhoudend omdat bijna alle dieren sowieso besmet zijn en w.s. niet alle wormen door een kuur zullen verdwijnen danwel lang weg zullen blijven. Kortom; goed mestonderzoek zal vrijwel altijd opleveren dat een schildpad wormen heeft.

Een risicovolle wormen- of flagellateninfectie kan heel snel opkomen, dus om een woekering 'aan te zien komen' moet je heel vaak mestcontrole laten uitvoeren. En als een dier dan fors ge?nfecteerd blijkt, zal het voor aard van de kuur niet uitmaken.

Ik denk dat de lagere gemiddelde leeftijd van een schildpad in de natuur weinig te maken heeft met het feit dat wij wormen bestrijden. Maar meer met het feit dat schildpadden bij ons minder andere risico's lopen.

Ik behandel alleen als ik zelf een behoorlijke hoeveelheid wormen in de ontlasting zie. In de 17 jaar dat ik schildpadden heb, heb ik nog nooit (preventief) mestonderzoek laten doen. Een telefoontje naar de DA en dan krijg ik een kuur Panacur, zelfde verhaal bij een flagellateninfectie. Verhalen dat de medicatie zo gevaarlijk en belastend is heb ik nog nooit echt goed onderbouwd gezien. Ik denk dat het onder dwang toedienen van een wormenkuur, daar komt het meestal op neer, bij kleine dieren doorgaans erger is dan de kwaal.

Dit is precies hetgeen ik bedoel, dank je wel voor jouw mooie uitleg.

[Sulcatatata]

 

[Adriaan Verhelle]

Ze eten ook wel allemaal maar heb t gevoel minder fanatiek. Zouden ze
toch zijn ingesteld op de winterslaap??

De meningen hierover zijn sterk verdeeld. Vooral ik de UK ziet men een winterslaap als iets overbodig, iets wat de natuur het dier opdringt maar je eenvoudig kan omzeilen door de dieren warm genoeg te houden.
Hier met mijn testudo marginata had ik ook steeds het idee dat de dieren zelfs bij aanhoudende hogere temperaturen toch rustiger werden en langer ondergrond bleven tijdens de herfstperiode.
Dit was de eerste twee jaren het geval omdat het najaar toen kunstmatig verlengde omdat ik nog niet echt durfde de dieren een lange winterslaap te laten doen.
Nu verblijven ze het ganse jaar door in een serre en gaan ze in winterslaap wanneer ze dat zelf willen

   schildpaddenvereniging
   landschildpadden
   waterschildpadden
   stamboeken
   fotoalbum
   linkspagina
   AANBOD NAKWEEK

Geavanceerd zoeken

Black22 TPBlackBoxDilber MulticolorKlassiek YaBB SE theSMF Standaardthema (theme8