Schildpaddenforum.net

Vanmiddag is onze Pardalis na een kort leven en lange lijdensweg plotseling overleden. Voor de mensen die mij misschien ooit geholpen hebben het gaat om Bob. Bob was 6,5 cm en 84 gram toen hij overleed. De exacte toedracht is voor ons niet echt duidelijk, echter Bob is altijd al heel zwak geweest in vergelijking met onze andere pardalissen (en sterschildpadden). Nadat hij in februari een zware longonsteking heeft overwonnen, talloze bezoeken aan dierenarts, en later nog een aantal verkoudheden was het nu plotselling toch te veel voor hem.

De afgelopen week deed hij zijn ogen niet meer open en ad niet meer, de zalf die we van de tweede dag van de dierenarts hebben gekregen heeft niet meer mogen baten. Ook de ontwormingskuur van een dag later heeft niet geholpen. Bob's dood komt als een klap voor ons, juist gisteren deed hij voor het eerst zijn ogen weer open en liep hij wat uit zich zelf, zelfs vanochtend had hij een van zijn ogen nog open. Jammer genoeg heeft het niet zo mogen zijn helaas...

Dit is de eerste schildpad die wij verliezen, heel vervelend. Fijn is het in ieder geval om te zien dat de rest het goed doet. Dat beseffende is het voor Bob waarschijnlijk een opluchting dat het gevecht met zijn gezondheid nu voorbij is.

Nog een keer een foto van deze lieve pardalis...

(http://photos.caroo.nl/gallery/main.php?g2_view=core.DownloadItem&g2_itemId=995&g2_serialNumber=2)

Ik wil bij deze iedereen hier bedanken met de hulp voor de hulp met de verzorging van Bob.

Groeten,
Reinoud

Erg hoor voor jouw en je  schildpad.
Geen duidelijke oorzaak dus?
Gelukkig doen de andere het goed.
Was het nakweek?Of uit een zaak?
Sterkte.

Hij kwam uit een zaak, misschien dat het wildvang is geweest we zullen het nooit zeker weten. Wat wel zeker is, is dat ik weet dat hij hoe dan ook een reis van Afrika naar hier heeft gemaakt. De winkel zegt dat ze een bevriende kweekboerderij in Afrika (ben het land kwijt) hebben. Ik denk dat hij tijdens die reis permanente schade heeft opgelopen, echter dat is natuurlijk nooit hard te maken.

Tja klote hoor. Tis niks maar je hecht er je zo snel aan.

wat ga je nu doen met de schildpad??

schild bewaren.
geheel bewaren.
begraven.

ben benieuwd.

We hebben Bob vandaag begraven, in een doosje in de tuin. Was wel erg moeilijk .. Maar hij ligt nu onder onze mooiste bloemetjes..
Mijn vriendin gaat nog een mooi herdenkingsbordje voor hem ophangen boven zijn begraafplaats.

Misschien dat we hem ooit opgraven. Daar wil ik nu nog even niet aan denken.

Jammer om te horen, houd de dieren die met dit dier in contact geweest zijn maar goed in het oog.  Kan zijn dat ze sterker zijn en asymptomtisch drager zijn.

Freddy, de andere pardalis, is de enige die met Bob in contact is geweest. De sterschildpadden zitten apart, zoals het hoort.
Freddy is altijd al sterker geweest dan Bob, ze waren dezelfde leeftijd, even groot. Maar Freddy eet beter, doet zijn ogen regelmatig open, loopt rond, en hij heeft zelfs een manier gevonden om duidelijk te maken dat hij eten wil. Dan gaat hij zodra we bij de bak zitten met z'n pootje tegen het raam staan, en kijkt hij je aan. Als je dan eten geeft (veldsla vooral) begint hij meteen fanatiek te eten.

(overigens spreekt hier de vriendin van mzilla), ben een beetje emotioneel door het hele gebeuren. Maar het is fijn om te zien hoe dat Freddy op dit moment een blaadje veldsla naar binnen zit te eten. We gaven hem vanochtend waterkers, witlof en tomaat, maar dat vond hij duidelijk niet lekker.

Geef lekker veel onkruid van buiten. begin zal hij het niet eten maar gewoon mengen met witlof en dan de witlof afbouwen.
Tomaten zal ik niet geven schijnt niet zo goed te zijn voor ze.
Veel onkruid en focussen op jeandere diertjes dat ze het goed maken en houden.

dat is idd erg naar om mee te maken
het dier heeft in ieder geval de juiste zorg gehad de laaste tijd van zijn leven

sterkte ermee en houd het andere dier goed in de gaten

Erg vervelend. Weet hoe het is. Sterkte ermee!

sterkte met het verlies
is nooit leuk om een dier te verliezen

Spijtig, gebeurt helaas vaak met pardalis (ook hier)....weinig bekend ook van de exacte oorzaak.
Vooral de voeding schijnt van belang te zijn of ze daadwerkelijk uitgroeien tot volwassen exemplaren, helaas is dit nog een minderheid.

Ik wil iedereen bedanken voor de reacties! Fijn om te weten dat mensen met je meeleven.

We hebben vandaag een grote stenen schildpad op het grafje gezet en een klein bordje met Bob's naam en overlijdensdatum erop (helaas weten we niet wat zijn geboortedatum was).

ooh wat erg zeg ,ik wens je veeel sterkte met het verlies van je schildpadje ,gr clautje tjrezf

Jammer.....
Fijn dat je het diertje hebt begraven.

Wat een naar nieuws zeg.Je hecht je zo aan zo'n beestje.Ik heb ook zo'n zorgenkindje en moet er niet aan denken dat....
Heel verdrietig.

Bob's gedenkplaatsje in de tuin...

(http://photos.caroo.nl/gallery/main.php?g2_view=core.DownloadItem&g2_itemId=1286&g2_serialNumber=2)

HEEL MOOI GEDAAN  njukl njukl njukl njukl njukl njukl

Dankje, mijn vriendin is verantwoordelijk hoor. Ik ben niet zo van de creatieve ideeen ;) .

nou dan de complimenten richting je vriendin  xwcds