Schildpaddenforum.net

Hallo,

Ik vroeg me af hoe het testen van herpes in zijn werk ging? Ik had het vluchtig even met mijn DA over gehad. Hij vertelde me dat het doormiddel van kweken ze erachter konden komen of het dier herpes heeft. Weet iemand hier meer over?

via het bloed kunnen ze alles zien dus als ze een klein drupje bloed nemen kunnen 100% zeker alle ziektes dat je dier heeft zien. Herpes in een vroeg stadium is vrij makkelijk te genezen. Als je het ziet dat je schildpad dat heeft is het wel al te laat. Herpes kan je zien als ze koortsblaren op de lippen krijgen. Maar nogmaals als je dit ziet is je dier er zowiso aan. Maar als je een bloedpunctie laat doen en dat geeft als uitslag herpes kan je je dier zeker ervan genezen.

Mijn schildpadden zijn getest op herpes, dit gebeurde aan de hand van bloedstalen EN slijmswabben.
Het slijm word zover ik weet idd op kweek gezet.

(ik zie dat ik verkeerde sub forum heb geplaatst  derth niet goed opgelet)

Hoelang duurt dan zon kweek?

De stalen zijn naar Duitsland gegaan, ik heb ruim 6 maand op de uitslag moeten wachten.
Of het altijd zo lang duurt of sneller kan weet ik niet, het werd gedaan door een laatstejaarsstudente dierenartse (Hilde Vissenaekens) in opdracht van de Universiteit waar ze haar opleiding volgde.
Ze had van elk dier minstens 3ml bloed nodig, vandaar dat dieren van minder dan 500g niet voor de test in aanmerking kwamen.

Kunnen mijn kleintjes dat ook hebben?Hoe gaat besmetting in z'n werk?Worden ze ermee geboren als de ouders het hebben?Of ben ik nu weer erg naief?

Groetjes Barbara

Hallo Barbara,

Je bent niet naief hoor.....

Hier een stukje erover....

Wat wildvang betreft - bij deze soort is het veeleer af te raden wildvang in huis te nemen omdat toch bij de Testudo Graeca en haar ondersoorten de kans groot is dat dieren besmet zijn met het herpes virus.
In het beginstadium van deze ziekte zien de dieren er goed uit omdat ze slechts drager zijn, wanneer de ziekte uitbreekt, besmet het de ganse groep waarbij het zit. De eerste symptomen van het herpes virus is een wit beslag in de mondholte, dan is het al vaak te laat de andere medewoners te evacueren om ze zo te beschermen tegen besmetting. Meestal zijn ze dan al besmet. Tegen het herpes virus is geen doeltreffende behandeling en de dieren komen na enkele weken of maanden te overlijden.  

Het kan dus ten alle tijden ook bij nakweek zijn, als herpes uitbreekt, zijn andere weer dragers ervan.....de incubatietijd bepaalt wanneer het tot uiting komt.

Ik heb mijn dieren niet getest.
De dieren dienen te worden bloedgeprikt en volgens mij is dat vanaf 500 gram mogelijk. Er zijn zoveel ziektes waarop je zou kunnen testen.

Jarno.

Soms herstellen ze wel, ze gaan dus niet altijd dood, vaak trekt het virus zich terug naar de zenuwen, bij stress en onderdrukte weerstand kan het virus terug actief worden.
Soortafhankelijk ook, Testudo marginata hersteld bvb vrij makkelijk, Testudo horfieldii en Stigmochelys pardalis gaat er vrijwel altijd aan dood.
Na eventueel herstel zijn ze wel drager voor het leven, en kan het ten allen tijde opnieuw opduiken.
Gevaarlijke ziekte dus !

OK, idd een gevaarlijke ziekte. Mijn pardalis laat ik daar zeker op testen.

Interessante uitleg van Hilde Vissenaekens:
http://www.turtle.be/forum/viewtopic.php?p=9041&highlight="9041

Ik vind het maar griezelig.Eerst lees ik over TBC,dan een nieuw virus dan Herpes.maakt me angstig.maar ik heb begrepen dat mijn kleintjes redelijk veilig zijn als ik maar geen wildvang aanschaf.Ik dacht dat je daar niet eens zo makkelijk aan kon komen.Witte aanslag in de bek,dat kun je niet eens zien bij die kleintjes.Mijn waterschildpadden hadden dat vroeger maar de DA had gezegd dat dat een schimmelinfectie was en ze kregen daar Tetracycline voor en daar ging het mee over.Als ik dat nu bij mijn landschilpadjes had gezien,had ik daar aan gedacht en dus meteen een fout gemaakt.

Groetjes Barbara

Kreeg gistere een mail van merelbeke. Swabjes zijn ontvangen. Nu word het dus afwachten... Ik heb alle horsfieldii's laten testen als een groep... En de Pardalis apart. Word dus spannend...

hallo,

een hele grote tip: NIET kopen !

Aangezien niemand reageert zal ik effe vermelden wat ik erover weet:

Het herpesvirus is zeer gevaarlijk voor schildpadden, eens ermee besmet is dit voor het leven. Het is niet te behandelen. Ik heb al verhalen gelezen dat men een landschildpad die klinisch gezond leek een half jaar in quarantaine had gezet en dan gewoon bij de rest van de schilpadden, na 6 weken waren bijna al zijn schildpadden dood en slechts enkele overleefden het.
Dit virus kan voorkomen bij zowat alle schildpadden. Maar het is wel opmerkelijk dat sommige soorten er heviger op reageren dan andere. Zo is Testudo hermanni boetgeri bijzonder gevoelig en reageert acuter en is er bij deze soort een zeer hoog mortaliteitspercentage (en weinigen overleven deze infectie). Testudo marginata daarentegen zal eerder de virusinfectie overleven, maar is dan wel voor het leven "drager" van dit virus. En ook vaak sterfte bij de vierteen en geochelone pardalis.
Er zijn 3 stammen van het herpesvirus bij schilpadden, met allen een andere pathogeniciteit en dus ook andere symptomen.

Symptomen: verminderde eetlust, abnormaal gedrag, het in het algemeen minder goed doen, niet bijkomen in gewicht, oogvloei, lopende neus, ademhalingsproblemen, en in later stadium zenuwaantasting, manken, ...
en natuurlijk niet te vergeten STERFTE !!!

De incubatieperiode ( = tijd tussen oplopen van infectie en het vertonen van de symptomen) varieert nogal, o.a te maken met soort schildpad.
De infectie wordt overgedragen via feces, urine, paring, oogvloei, speeksel,... maar hoe dat juist zit daar zijn de wetenschappers het nog niet mee eens, dus misschien ook wel besmetting mogelijk door etensresten van andere schildpadden op te eten of eventueel via contact met je handen (die eerder bij besmette dieren geweest zijn).

Eens de dieren besmet zijn kan het zijn dat ze herstellen, maar het virus blijft aanwezig, het is namelijk zo dat het virus zich terugtrekt naar zenuwen. En bij stress (transport, voeding, huisvesting,...) & onderdrukte weerstand kan het virus dan terug actief worden en wordt dan terug uitgescheiden. Dus zo een "drager" is echt gevaarlijk, want deze schilpad kan zijn hele leven andere schildpadden besmetten. En aangezien er echt een hoge mortaliteit is, is het dus echt af te raden om zo'n dier aan te schaffen.
(dus dit kan je vergelijken met het herpesvirus bij de mens: koortsblaasjes als je weerstand gedaalt is, maar mensen sterven niet aan herpes he)

Zoals je ziet is herpes dus een gevaarlijk virus bij schildpadden.

Hopelijk is alles duidelijk,
en als het niet duidelijk moest zijn, zeg het dan maar of als je nog vragen hebt: vuur maar af!
(maar ik heb niet veel tijd om op internet te gaan en zit dus niet veel op dit forum, dus als je een dringend antwoord wil: mail me dan he)

groetjes,
hilde

Zo ook besmettelijk voor mensen en die komen er ook nooit meer vanaf!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Herpes van een schildpad kan (nog) niet over gaan op een mens. Heb ik mij laten vertellen.

Ik zal het gokje niet wagen en zeker voorzorgs maatrgelen treffen als je een besmet dier hebt.

nee dat klopt

Heb het laten bevestigen door mijn eigen DA en een DA van merelbeke. Dus mocht ik een dier hebben wat besmet is dan loop ik geen risico.

De 2 tests testen negatief. Zojuist mailtje gehad van Merelbeke.

Dat is goed nieuws Camillio. szaqw

Ze kunnen nog wel drager zijn. Dus dat ze ooit in aanraking zijn geweest met het virus. Maar dat ze het niet uitscheiden.