Schildpaddenforum.net

Congres import and keeping of exotic animals in Europe; 4-5 oktober 2012:

Op donderdag  4 en vrijdag 5 oktober was er in Brussel een international congres georganiseerd door het FVE over regels ivm exotische dieren.
De eerste lezing werd gegeven door Christodoulus Pipis, veterinary counsellor van Cyprus. Deze lezing ging over voordelen en risico’s bij het houden van exotische dieren.  De vermelde voordelen zijn ex-situ conservation, verwerven van kennis over de dieren en plezier voor de eigenaar. Verder werd er uitgebreid ingegaan op mogelijke risico’s zoals problemen met biologische diversiteit (verminderen populatie, inbreeding), dier en humane gezondheidsrisico’s (zoönoses), veiligheid (ontsnappen), welzijn(verwaarlozing) en economische impact.
Daarna werd er kort ingegaan op  de CITES regels e, die sinds 1984 in voege zijn en gemaakt zijn ter bescherming van wilde fauna en flora en op de regels ivm invasive alien species. Er wordt oa gewerkt aan een systeem van snelle waarschuwing en respons bij het vaststellen van deze ‘aliens’.
In een volgende lezing vertelde Paul Koene hoe men in Nederland een  nieuw model gemaakt heeft om te komen tot een positieflijst (lijst van dieren die wel nog gehouden mogen worden): in een eerste fase worden dieren opgenomen waarvan er wetenschappelijke literatuur te vinden is over hun gedrag en natuurlijke behoeftes, in een tweede fase wordt er gekeken naar welzijnsrisico’s in gevangenschap en in een laatste fase worden aan dit model legale feiten en risico’s voor de mens en omgeving toegevoegd. Deze lijst wordt dan gekeurd door wetenschappers en dierenhouders om hun verder advies te geven. De mogelijkheid van een species om in de omgeving te overleven en de eventuele risico’s die daaraan verbonden zijn werden niet in het model verwerkt.
Belangrijk voor onze job was de vermelding dat een ziek dier zonder vergunningen mag getransporteerd worden naar een dierenarts voor verzorging zolang het nadien zo snel mogelijk terug gaat naar de plaats van origine.
Het tweede deel van de eerste dag ging over dierengezondheid en welzijnsrisico’s gerelateerd aan import en houden van exoten.
Neil Forbes kwam toen aan bod om iets meer te vertellen over gezondheidsrisico’s bij import van exotische dieren (elk dier privaat gehouden die geen gewoon gezelschapsdier is en geen lokale fauna is). Bij import uit de vrije natuur is er zonder twijfel een decimering van de wilde populatie, die negatief is voor de totale populatie en ook het individuele dier. Daarnaast is er ook een risico voor het ecosysteem als het dier ontsnapt. Voor het individuele dier moeten we rekening houden met de lage overlevingscijfers (werd tegengesproken door handelaars en transporteurs) van importdieren en welzijnsrisico’s door slecht management van de dieren.  Het risico van ziekteoverdracht door importdieren mag ook niet vergeten worden (hoewel hier geen concrete gegevens van zijn, enkel de klassiekers zoals TBC en evt Salmonella). Daarom besluit hij dat importdieren zouden moeten voorbehouden worden aan gebrevetteerde mensen die op de hoogte zijn van management, gezondheid en risico’s verbonden aan exoten. Dit brevet zou bvb door trainingen via het internet kunnen gebeuren om kosten laag te houden. Daarnaast ziet hij geen enkele reden om dieren die gemakkelijk in gevangenschap gehouden en gekweekt worden te bannen. Temeer omdat dit de illegale circuits enkel zou promoten, met hieraan verbonden gezondheidsrisico’s. Er zou wel een soort van brevettering moeten komen van alle personen verbonden aan exoten (transporteurs, verkopers, houders).
Daarnaast kwam Staci McLennan spreken voer de welzijnsrisico’s verbonden aan het houden van exoten. Zij is van mening dat exoten moeilijk te houden zijn en dat er hierdoor welzijnsrisico’s voor de dieren zijn tijdens transport, verkoop en tijdens het houden in gevangenschap. Daarnaast haalt ze ook aan dat het voorzorgsprincipe dient gehanteerd te worden omdat er nog weinig wetenschappelijke litteratuur is over management van exoten.
Raymond Tilburg van het ATA kwam iets meer vertellen over hoe het transport van exoten in zijn werk gaat. Het belangrijkste hierbij is een goede voorbereiding. Hij vond dat er op dit moment voldoende regulatie is ivm transport.
Matthias Lörtscher kwam vertellen hoe Zwitserland momenteel eigen aanbevelingen heeft opgesteld voor de slacht van reptielen voor leerverwerking. Momenteel zijn er nog geen internationale regels hiervoor.
Een volgende hoofdstuk ging over menselijke gezondheidsrisico’s door exoten.
Mike Jessop haalde hier aan dat er eigenlijk nog weinig hierover geweten is maar dat er rekening moet gehouden worden met zoonose, krabben, beten en vergiftiging en risico’s door ontsnappingen en vrijlatingen.  Enkele mogelijke zoonoses zijn H5N1 en WEstNile virus.
Maria-Elisabeth Regina Krautwald-Junghanss gaf een uiteenzetting over veel voorkomende zoonoses bij exotische vogels. Ze vermelde dat er eigenlijk geen veel voorkomende zoonoses zijn, maar dat er enkele mogelijke risico’s zijn zoals Chlamydia en Westnile virus.
Een laatste deel voor de discussie ging over wetgeving.
Els Vanautryve gaf een uiteenzetting over de positieflijst voor zoogdieren in België. Deze is gebaseerd op verschillende criteria nl wetenschappelijk bewijs dat ze gemakkelijk te houden zijn en  geen gevaar zijn voor mens en omgeving. Bij twijfel of onvoldoende wetenschappelijke literatuur worden ze niet opgenomen. Op deze lijst staan er momenteel 42 diersoorten. Wegens rechtszaken is er nu ook een mogelijkheid om nieuwe diersoorten op te nemen. Mensen die andere diersoorten willen houden moeten hiervoor een vergunning aanvragen die door de zoo commissie wordt beoordeeld.
Daarnaast gaf Thomas Jemmi een uiteenzetting over de samenwerking van Zwistserland met de EU ivm import van exoten.
Als laatste gaf Christophe Buhot een uiteenzetting over het standpunt van het FVE over houden van exoten.  Dierenartsen zijn zowel bezorgd om dierengezondheid en welzijn als de gezondheid van de mens en zijn omgeving. Daarom zijn ze van mening dat er een duidelijke opleiding moet zijn voor alle betrokkenen (dierenartsen, verkopers, handelaars, particulieren). Daarnaast zouden mensen die exoten willen houden gebrevetteerd moeten zijn. Voor sommige soorten moet er een beperking zijn in transport. Bescherming moet ook ter plaatse in de endemische omgeving gebeuren.
Als afsluiting was er een discussie met afgevaardigden van verschillende betrokken partijen.
Hieruit kunnen we besluiten dat er een zeer grote lobby is tegen het houden van exoten of zeer strikt beperken van soorten via een positieflijst. Deze wordt samengesteld door wetenschappelijke literatuur, rekening houdende met makkelijk te houden en geen eraan verbonden risico’s. Het uitgangspunt van iedereen is duidelijk hetzelfde namelijk welzijn van dieren, maar niet iedereen heeft dezelfde mening over hoe dit bereikt kan worden.

Standpunt VOBD:
Het is duidelijk dat er een zeer sterke lobby is voor positieflijsten hoewel nooit aangetoond is geworden dat hetzelfde effect niet verkregen kan worden door negatieflijsten. Kijk naar België waar de positieflijst voornamelijk gekomen is owv welzijnsproblemen bij apen, wasberen en wilde katachtigen. Hun argumentatie dat de positieflijst werkt omdat er minder van deze diersoorten in opvangcentra terecht komen is niet ontegensprekelijk: bij beperking van het houden van deze soorten tenzij voor gebrevetteerde mensen zou hetzelfde resultaat bekomen zijn. Daarnaast kan je zeker niet voorbij het gegeven dat de asiels nog altijd uitpuilen van verwaarloosde honden en katten, veel meer dan exoten. Dit terwijl er tegenwoordig in absoluut aantal meer exoten in België zijn. Ook is de positieflijst zeer beperkt: enkel de soorten waar wetenschappelijke literatuur van voorhanden is werden opgenomen. Ervaringen van professionele kwekers en hobbykwekers werden echter niet aanvaard. Door het maken van een positieflijst vertrek je van een standpunt dat exoten niet te houden zijn tenzij je wetenschappelijk kan aantonen dat het wel kan. Daarnaast is er ook sterke twijfel of het dierenwelzijn verbetert door een positieflijst: makkelijk te houden soorten (zoals bv baardagamen) zijn nog altijd de soorten die het vaakst verkeerd gehouden worden. Wij zijn eerder voor een negatieflijst waarop bepaalde soorten of groepen van dieren staan die moeilijker te houden zijn of een risico kunnen zijn voor gezondheid en milieu (zoals gifslangen, grote slangen en grote varanen). Deze soorten zouden dan enkel nog gehouden mogen worden door ervaren, gebrevetteerde mensen. Daarnaast zou er een verplichte opleiding moeten zijn voor alle betrokkenen. Als er toch een positieflijst moet komen, moet deze gemaakt worden met inspraak van ALLE betrokken partijen. Bij deze lijst moet er ook rekening gehouden worden met kweekresultaten van particulieren en niet enkel met wetenschappelijke literatuur. Dierenartsen mogen in deze groep zeker niet vergeten worden aangezien zij ook inzicht hebben over medische behandelingen die mogelijk zijn bij exoten. Aangezien vorige voorstellen van positieflijsten voor zoogdieren, gemaakt door ervaren hobbyisten echter zondermeer werden verworpen, is er een zekere terughoudendheid over positieflijsten. Ook zou er op een redelijke termijn en manier een uitzondering moeten aangevraagd kunnen worden.
Indien de aanvraagprocedure voor het houden van species die niet op de positieflijst staan te omslachtig is, te duur of zoals vermeld door de mensen van de FOD gemidddeld 6maanden zal duren  vrezen wij voor de hobby en voor onze job. Deze dieren zullen terug ondergronds gehouden worden en in de marginaliteit belanden. Dit is voor ons ontoelaatbaar omdat wij het gevoel hebben dat de houders van deze dieren eindelijk de weg naar de dierenarts vinden met beter dierenwelzijn tot gevolg.

Ik ben geen voorstander van de zogenaamde positieflijsten, speciëcisme (discriminatie op grond van soort) mag niet van toepassing zijn als het op dierenwelzijn of vrijheidsbeperking aankomt, volgende citaat ondersteund dit grotendeels:
Daarnaast moet men zich verplaatsen in het dier, door het ontbreken van zelfbewustzijn bij dieren is "vrijheid" meer een gradatiebegrip, dierenwelzijn gaat dus niet noodzakelijk gepaard met in "vrije natuur" leven.
Positieflijsten hebben vrijwel niks met dierenwelzijn te maken (al is het wel het opzet)
Je brengt enkel een verschuiving teweeg naar andere soorten (die wel mogen)
Dierenwelzijn moet naar mijn visie in de eerste plaats aandacht besteden aan het aantal (meest gehouden) , en niet om welke soorten het gaat... CITES bescherming of wetgeving is er al.
Volgens een onderzoek gehouden aan de unief Merelbeke worden bij het houden van de als beginnersdier bestempelde baardagame de meeste fouten gemaakt, die krijgen gemiddeld de minst toereikende verzorging (zie lessenreeks reptielen)
En de massaal geimporteerde Amerikaanse farmbreddieren zijn de laatste die van de positieflijst zullen verdwijnen !
Nu reeds gaat het om meer dan 90% van de import, inkrimping van het soortenaanbod zal dit percentage nog doen stijgen terwijl het in feite om vaak moeilijker te huisvesten soorten gaat, en ook nog eens makkelijk/impulsief bereikbaar , goedkoop....veelvuldig gedumpt...

Tijdens een recente bijeenkomst werd een beeld geschetst hoe zinvol een positieflijst zou zijn, dit aan de hand van de huidige voorlopige lijst.
Hiervoor vertrok men vanuit 1200 dieren (schildpadden)
80% van de gehouden schildpadden behoort tot de waterschildpadden, dus komt men op 1000 dieren (van de 1200  uit vertrekpositie)
Van deze 1000 behoren er minstens 95% tot een courante soort die ook na het uitbrengen van de positieflijst nog gehouden mogen worden, hiervan behoort zelfs ruim 80% tot de Trachemys/Graptemys spp
95% van 1000 dieren = 950 dieren
Schiet over 50 dieren die meestal tot een bijzondere soort behoren, gemiddeld veel beter verzorgt worden (nooit gedumpt worden bvb)
Waarvan de houders zich vaak situeren in kweekprogrammas, verenigingen enz...
Gezien de positieflijst puur om dierenwelzijn gaat en niet om handel (integendeel, het zal de grootschalige import uit Amerika nog stimuleren) is het positieve effect zo goed als 0, juist integendeel zullen belangrijke kweekprojecten ondermijnd worden (bloedlijnen uit landen waar de lijst van kracht word , worden afgesneden) , het verenigingsleven en de daaraan gekoppelde beschermingsprojecten zullen uitdoven...(is reeds bewezen adhv de positieflijst zoogdieren, hier sloot de vereniging hetzelfde jaar nog noodgedwongen de boeken) informatie voorziening voor de intussen in illegaliteit verdwenen dieren zal bemoeilijkt worden omdat men er niet meer mee naar buiten kan treden...
Voor de nog toegestane soorten veranderd er niks....import gaat gewoon door.
Dan de 200 landschildpadden van de 1200 vooropgestelde dieren, hiervan behoort naar schatting 65% tot de nog toegestane DRIE soorten (hermanni, graeca, marginata).
Dit komt op nog eens 70 dieren waar een kweek/houdverbod op komt, weer komt men bij de kweekprogrammas enz terecht.....
M.a.w , ik zie weinig nut in dergelijke lijsten, maken enkel maar de hobby kapot en de eventuele misbruiken, verwaarlozing enz zal niet afnemen.
De uitbuiting van de populatie Testudo graeca zal rustig verder gaan op illegale manier....
Ook al voegt men een aanzienlijk deel nog toegestane soorten bij, dan nog leg ik me niet neer bij dergelijke lijsten, de 120 "verboden"dieren van de 1200 zullen er wel op verminderen, de groep van 1080 dieren waar de meeste "problemen" zich voordoen word er niet kleiner op....soorten waarvan CITES  papieren verreist zijn maar niet meer kunnen bekomen worden door die lijsten, verdwijnen als illegale nakweek in het circuit, want wie zal eieren van Malacochersus, Pyxis, Radiata enz vernietigen ?

Misschien wat eerder door me geschreven discussievoer aanbieden die mijn visie wbt houden in gevangenschap (lees beschermd milieu) hierover onderstreept...

Enkele citaten uit de leerstoel dierenwelzijn:

---

De mens onderscheidt zich van dieren door naast het bewustzijn ook een zeer sterk zelfbewustzijn te hebben. Daardoor kan hij zich een voorstelling geven van het verleden, heden en toekomst. Daardoor kan hij zich zijn toekomst inbeelden en doelen stellen en deze proberen te realiseren. Met vrijheid wordt bedoeld dat een wezen een doelstelling heeft en deze kan realiseren.
De mens is volgens Prof.Vermeersch ook het enige wezen dat vrees en angst kent zonder dat er een object voor aanwezig is. Neem je een dreiging weg van een dier dan gaat ook zijn angst weg. Bij de mens kan deze angst blijven bestaan omdat hij zich deze dreiging ook in de toekomst kan inbeelden. Vrijheid is dus een gradatiebegrip.

---

Over "in vrijheid" levende dieren:

---

Prof. Dhondt wees erop dat ‘vrijheid’ in de wilde natuur een zeer relatief begrip is. Vrij levende dieren zijn onderworpen aan strenge regels.
Vrije dieren zijn volgens prof. Dhondt dieren die in staat zijn de juiste beslissing te nemen. Daarvoor zijn een aantal dingen nodig: er moet namelijk voldoende genetische variatie zijn. Deze genetische variatie is belangrijk omdat het toelaat zich aan te passen aan veranderende situaties. De milieuveranderingen die wij veroorzaken veranderen de spelregels in de natuur. Vrijlevende dieren kunnen, aldus prof. Dhondt, best wat hulp gebruiken door verstandig beheer van de natuur.

---

Volgende citaat pleit in ons voordeel:

---

Vrijheid voor dieren die een leerproces kennen bestaat er volgens Vermeersch in dat deze dieren die leerprocessen ook in gevangenschap moeten kunnen realiseren en verder kunnen leven volgens deze leerprocessen. Daaruit kunnen we ook afleiden dat we geen grotere eisen moeten stellen dan zinvol.

---

Het leerproces bij reptielen is vrij beperkt, wat maakt dat vrij makkelijk aan aanvaardbare eisen kan voldaan worden (voldoende bewegingsvrijheid, klimaatbeheersing, de juiste voedingsstoffen, vermijden van stress , nest en schuilgelegenheid)

Ik denk dat reptielen tot de best te houden groep dieren kan behoren mits voldaan aan hun "eisen"
Voornaamste reden hiervan is de beperkte activiteit, reptielen gaan meestal geen onnodige energie verspillen.
Ik ben zelfs van mening dat Testudo hermanni  (bvb) vaak beter af is in beschermd milieu (buitenterrarium) dan op sommige plaatsen van hun natuurlijk habitat.
Beperking van bewegingsvrijheid is bij deze honkvaste dieren nauwelijks discutabel, een citaat wbt de afgenomen afstand van een dier in de vrije natuur:

---

Dieren uit de Testudogroep in Toscane bvb leggen niet meer dan gemiddeld 14.7m per dag af (actieradius) In het voorjaar is de gemiddelde loopafstand niet meer dan 80m/24u , eind juni tot augustus zelfs maar 15.2 a 18m/24u Gemiddelde bereikte leeftijd ligt niet hoger dan zeven jaar, terwijl ze in principe met gemak 60-80 jaar kunnen bereiken (discutabel omdat hogere leeftijd niet noodzakelijk met hogere levenskwaliteit te maken geeft).

---

Dit kan je zonder probleem verwezenlijken in een gemiddelde tuin, mits voldoende voedsel zijn ze vaak geneigd nog minder afstand af te leggen (immers niet langer noodzakelijk).
Discussiepunt bewegingsoppervlakte ; voornaamste "hinderpaal" is de begrenzing van het verblijf in gevangenschap .
Tuurlijk moet het terrarium groot genoeg zijn, maar ook een ruim verblijf heeft een begin en een einde.

Je mag het menselijke bewustzijn niet op dieren projecteren, wat een dier nooit gekend heeft zal het ook niet missen.  
Een dier kan zich ook zijn "vrijheid" niet meer herinneren (althans reptielen niet)
Volgens Prof. Dc Hens heeft niets aan dat, wat het dier voelt gelijk is aan wat de mens zou voelen in gelijkaardige omstandigheden.

Als we het toch hebben over "vrijheidsbeperking bij dieren" speelt dit voor een hond veel meer...
Totaal ander dier dan een vanaf dag één zelfstandig/solitair dier als de schildpad.
Jonge dieren worden reeds vanaf 8 weken van de roedel afgescheiden en zijn "veroordeeld" de mens als nieuwe roedelleider te aanvaarden.
Dieren die te dominant zijn (en dus gaan bijten) om hogerop te raken worden meestal ingeslapen.
Alle (voornamelijk alleengehouden) honden behoren dus tot de laagste rang van de hun opgedrongen "roedel" .



Nochtans logica, geen enkele soort plaatst zichzelf niet op de hoogste ladder (overlevingdrang) , een andere visie neigt naar extremisme ,een onnatuurlijk en utopisch maatschappijmodel (‘anti-speciëcistische maatschappij’) waarin de mens het recht verliest om, net zoals alle levende wezens waarmee hij deze aardbol deelt, van de natuur en de daarin levende dieren te leven.
Gezien de mens zich bewust is van leed moet men wel verantwoord met andere levende wezens omgaan.

---

Dc Hens merkte op dat sommigen in onze maatschappij te antropomorfisch zijn, dat zij te veel menselijke eigenschappen aan dieren toekent die ze in werkelijkheid niet hebben. Anderen hebben dan nog de neiging van dieren gewoon als voorwerpen te aanzien. Beide visies zijn verkeerd, het komt er op neer van het juiste midden te zoeken.

---

Of dieren uit de natuur halen ethisch verantwoord is ? Ik zeg van niet maar hangt toch alweer af van verschillende situaties.
Zo komen wel eens weggevangen dieren vrij die in te ontginnen natuurgebieden leefden, duurzaam "oogsten" (onderzoek impact wildpopulatie's) zoals door CITES geregeld, soms is er te hoge populatiedichtheid die sowieso het dierenbestand zou inkrimpen als ze niet mochten weggevangen worden etc....

Ethiek en dierenhouden is sowieso wat delicaat.
Opvattingen over onze maatschappij en ethiek die op het eerste gezicht juist lijken, kunnen zich razendsnel verspreiden wanneer niemand ze weerlegt. En dat soms met catastrofale gevolgen voor de mensheid. De DierenRechten-ideologie steunt bvb op de gedachte dat wij mens niet het recht heeft om - net zoals alle dieren - van de natuur te leven. Is een dergelijke opvatting niet fundamenteel onjuist en onnatuurlijk ?
Zo is ethiek natuurlijk iets wat in de natuur niet bestaat. Ethiek ontwikkelt zich en bestaat enkel in comfort situaties.
Vrijheid is een erg relatief begrip, zowel voor individuele dieren, als voor populaties en voor de natuur in zijn geheel. Termen zoals ‘in de vrije natuur’ hebben er toe bijgedragen dat de meesten van ons vrijheid voor dieren onmiddellijk associëren met ‘onbelemmerd’ aanwezig zijn in de natuur, m.a.w. niet opgesloten zijn. Maar zijn dieren in de natuur wel zo onbelemmerd? Is de natuur waarin wilde dieren leven nog wel zo vrij ?
Een mening geven mag ten alle tijden....
Oordelen moet je met feiten kunnen beargumenteren om je mening te kunnen sterken en wellicht mensen te kunnen overtuigen. De manier waarop dit gebeurd maakt een kersje op de slagroom of slaat de plank finaal mis.
Met dierenactivisten heb je de manier waarbij helaas de manier van de plank misslaan word gehanteerd. Het is niet aantrekkelijk om te zien hoe zij het aanpakken...eerder afstotend en roept weerstand op. Door dit hele circus raak je de oorzaak uit het oog kwijt en voor je het weet zit je in een proces wat niet meer te overzien is. Ik heb geen agressie en rare sprongen nodig om mijn mening te verdedigen.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat een mening geven op verschillende manieren gebracht kan worden.....de kunst van het raken bij mensen vraagt enige creativiteit.

Emotionele visie;

Even arrogant zijn, Ik weet van mijzelf dat ik ten alle tijden de zorg rondom de dieren die ik mag en kan houden kan beargumenteren door de kennis die ik chronisch tot mij neem door onderzoek (internet, boeken, verenigingsleven, wetenschappelijk naslagwerk, lezingen etc) en vooral ook door observaties...zitten de dieren lekker in hun vel....registraties etc. Door dit alles kan ik zeggen dat de dieren goed verzorgt worden.....over een jaar of meer zeg ik dat weer....en zal dan zeker het in een beter jasje hebben gestoken omdat het altijd beter en optimaler kan, niet zelden komen ook fouten aan het licht
Of de dieren beter af zijn in de natuur.....dan zeg ik ja. de zon is echt.....de frisse lucht......het eten, de geluiden om hun heen, de ruimte zonder beperkingen, soortgenoten op afstand, geen mensenhanden die hun steeds maar weer aanraakt.
Helaas voor al dat andere dat ze kapot worden gegeten, langzaam dood kunnen gaan als er niet word ingegrepen door een roofdier, het overleven in extreme kou, vocht en/of hitte, bosbranden, finaal eindigen in een Aziatisch stoofpotje, afslachting door mensenhanden etc. Dit is de natuur en dat hebben we met uitzondering van de twee laatste punten te accepteren....grotendeel hebben ze mogen genieten van al dat mooie....

In de gehokte omgeving ben ik van mening dat je een leefomgeving en verzorging goed kunt nabootsen. Maar falen doe je deels.....hoe goed je ook doet. Dan heb ik het niet over de wilskracht van de verzorger om je kennis chronisch te moeten en blijven opslurpen. Dit moet je willen, leuk vinden en jezelf verplichten tot het houden van deze dieren. Helaas zie ik er maar weinig van. Met dank aan dit forum, waarvan ik kan zeggen dat ik er met 100% van ben overtuigd dat ieder zich met volle toeren wilt inzetten. In wat voor mate en hoe is aan één ieder.
Soms betreur ik bvb de wildvang.......hoe zouden ze er nu op dit moment hebben geleefd......ze waren er eerst. Zij zijn geraapt en verhandeld. Merken ze dat, in wat voor mate? Ik moet mezelf dan weer een schop onder m'n r**t geven omdat ik serieuze medelijden krijg. Ik heb laatst een tekening gemaakt voor de nieuwe schildpaddenruimte......deze word waarschijnlijk 4 bij 5 meter.....dan denk ik toch maar weer....die ene schildpad.....had heel Tanzania en de pure zon.....geen pislucht van de 8 kilo wegende tante naast haar en ach die hennepvezel, turf...leuk, maar rood zand voelt toch lekkerder, dus het zand komt er ook, alleen afkomstig uit de nabijgelegen zavelputten, andere structuur en wellicht ook geur dus. Ik kan het nog groter maken en mooier als het moet....maar die wildvang wist wel beter. Mijn mening over wildvang is dan ook dat ze daar moeten zitten blijven.....
Neemt niet weg dat ik extra gestimuleerd word door de wildvang (IBG dieren bvb) om de seizoenen na te bootsen....natte periodes etc....het vergt weer meer zoekwerk
Tot zover de emotionele kant van het verhaal waar ik me vroeger vaker dan nu toe liet (ver)leiden, even opnieuw om de rationele visie kracht bij te zetten die meer naar de werkelijkheid aanleunt....

Rationele visie;

Ik heb reeds diverse lezingen & lessenreeksen bijgewoond (hoewel het niet om schildpadden ging maar om reptielen in het algemeen) . Heb dus de laatste jaren misschien meer bijgeleerd dan in de beginjaren, ik kreeg in elk geval inzicht hoe degelijke/aanvaardbare richtlijnen bepaald worden door wetenschappers/RA die hiermee belast worden.
De lessenreeksen gehouden op de Hogeschool van St-Niklaas en de "leerstoel dierenwelzijn" Universiteit Antwerpen (door o.a. Drs. Jonathan Brecko (Universiteit Antwerpen) & Prof Frank Pasmans (Universiteit Merelbeke) Federale Overheidsdienst FOD ) Daar kwamen de welzijnsaspecten aan bod noodzakelijk voor het houden van schildpadden & andere reptielen.
Ik ga me beperken tot 2 belangrijke criteria, namelijk psychische en fysiologische stress die beiden punten omvat waarvan de balans vaak negatief overhelt of zelfs in het rood gaan wbt de welzijnaspecten in de wetenschap en het houden in gevangenschap/beschermd milieu:

Psychische stress : ruimte (zie wettelijk bepaalde minimumnormen) en noodzakelijke "innate drive" , ander discussiepunt: verveling
Fysiologische stress : LICHT intensiteit en thermoregulatie ontoereikend.

Tuurlijk moet het terrarium of aquarium groot genoeg zijn, maar ook een ruim verblijf heeft een begin en een einde. Daartegenover staat dat de natuur ook vaak zijn barrières heeft en overgangs-gebieden waar succesvol leven en voortplanten ophoudt.
Desondanks is de illusie dat het bovenvermelde dier heel Tanzania ter beschikking had (of moet hebben) natuurlijk niet van toepassing, mede door de eerder genoemde actieradius die ook nog eens kan ingekrompen worden als het dier zelf niet hoeft te "jagen" of gewoon eten zoeken . Het is immers bekend dat inboorlingen in het herkomstgebied die ene poel of hol kunnen aanduiden waar een bepaalde schildpad voor het grootste deel zijn tijd doorbrengt, de actieradius kan dus enigzins beperkt worden. En dan nog, "vrijheid" is een erg relatief begrip, zowel voor individuele dieren, als voor populaties en voor de natuur in zijn geheel. Termen zoals ‘in de vrije natuur’ hebben er toe bijgedragen dat de meesten van ons vrijheid voor dieren onmiddellijk associëren met ‘onbelemmerd’ aanwezig zijn in de natuur, m.a.w. niet opgesloten zijn. Vrijheid voor dieren, die allen een leerproces kennen bestaat er voornamelijk in dat deze dieren die leerprocessen ook in gevangenschap moeten kunnen realiseren en verder kunnen leven volgens deze leerprocessen. En hier draait de discussie naar mijn mening om... Discussiepunt wbt het houden van reptielen in gevangenschap kan ook het samenhouden zijn van dieren (gedwongen samenleving is vaak een vrijheidsbeperking die leerprocessen ondermijnt bij dieren) , een afweging of je de dieren al dan niet afzonderlijk moet gaan huisvesten, afzonderlijke huisvesting leidt dan op zijn beurt vaak tot kleinere verblijven...er is toch wel een kloof denk ik tussen bepaalde manieren van reptielen houden.
Voorbeeld uit de praktijk ? Een sporenschildpad hatchling heeft ten behoeve van zijn instinct , innate drive en leerproces een "graafbare" bodem nodig waar ze een hol in kunnen uitgraven, voldoe je aan deze "eis" dan maken de dieren een burrow (hol) waar ze 90% van de tijd in verblijven en enkel verlaten om te eten en vlak voor de ingang te zonnen.
Op die manier kan een dier zich op een halve m² veel vrijer voelen dan een dier die deze mogelijkheid niet ter beschikking heeft ondanks een verblijf die een tienvoud groter is .
Tot nu toe voel ik me safe achter de argumenten die rusten op naar mijn inziens vertaalde waarheid zoals het in de natuur gaat...

Op donderdag 15 november in het clublokaal van Betta was er een kleine vergadering over dit probleem.

Hieronder een kort verslag door dhr. Bart Van Aken, Betta vzw:

Deze vergadering is een gevolg van diverse e-mails n.a.v. een congres te Brussel door de Federation of Veterinarians of Europe mede georganiseerd door de huidige EU-voorzitter, Cyprus: “ Import & Keeping of exotic animals in EU: existing concerns and risks – current challenges to meet “.
Via dhr. Bart Van den Broeck ontvingen we een verslagje van deze 2-daagse bijeenkomst en hieruit onthouden we de bedreigde toekomst van onze hobby: het verantwoord houden / verzorgen / kweken van dieren. Dhr. Dieter Everaert geeft als aanwezige van het symposium een toelichting bij de besproken punten alsook wat info omtrent de ‘geest’ die er heerst i.v.m. het toelaten (verbieden) van onze hobby.
(Wie graag het werkdocument ‘Wild Pets in the European Union’ ontvangt, hoeft gewoon een mailtje te sturen naar ondergetekende en we bezorgen het u digitaal.)

Dhr. Peter Staljanssens geeft hierop een bondig overzicht van de acties die vanuit de NRvDL (Nationale Raad voor Dierenliefhebbers) vzw en haar aangesloten verengingen al ondernomen zijn. Het doel is om met zijn allen samen te werken om onze hobby te verdedigen en mede hierdoor wordt een warme oproep gelanceerd om samen te werken en de oude ‘vetes’ opzij te zetten … De dierenliefhebbers moeten samen een lobby vormen om de hobby te verdedigen ook als dat betekend dat je moet actie ondernemen voor dieren die je zelf niet houdt of zult houden.

Dhr. Werner Dossler geeft een toelichting bij de activiteiten van de EATA en haar aangesloten bonden (Europees) alsook van de laatste bijeenkomst te Nederland waarop dhr. Hans Brink namens EU-Ark een toelichting heeft gegeven omtrent hun werking / doel. (Ook deze folder kan ondergetekende digitaal bezorgen.) Tevens wordt wat info gegeven omtrent een nieuw initiatief te Duitsland: Dachverbandes für Tierhalter.

Moeten / mogen handelaars betrokken worden bij onze gezamenlijke strijd … Voer voor discussie doch de vergadering (deze uitnodiging werd enkel verspreid onder de liefhebbers en hun organisaties) beseft ten volle dat we iedereen dienen te verenigen alsook de nood aan financiële middelen is groot. Er zal getracht worden om ook de (klein- / groot-)handelaars en fabrikanten te betrekken bij verdere initiatieven.

De vergadering beseft ten volle dat alle toekomstige regeltjes in België rechtstreeks en onrechtstreeks Europees geïnspireerd zijn waardoor onze strijd moeilijk zal zijn. We opteren in eerste instantie om de Belgische (en binnenkort gewestelijke) bevoegdheden op te volgen. Er zal getracht worden om de Nationale Raad voor Dierenliefhebbers vzw een nieuw leven in te blazen. Deze overkoepelende organisatie is gekend bij de wetgever en heeft al heel wat bereikt doch enige nieuwe dynamiek dringt zich op om alles niet verloren te laten gaan.
Bieden er zich nieuwe krachten aan?

Vanuit de dierenartsen is er de vraag: waar we met dit initiatief naar toe willen.

De vergadering beseft dat het niet simpel zal zijn doch we prefereren een negatieflijst i.p.v. de positieflijst. Met behulp van de politiek en de juiste juridische krachten zijn er misschien nog punten te realiseren. Verdere zaken dienen nog uitgewerkt te worden.


Inderdaad dit is een bondig verslag van de voorbije bijeenkomst doch laat deze (herop-)start een aanzet zijn om verder te werken aan de verdediging van onze hobby. Aanvullingen / bemerkingen zijn steeds welkom …
****************************************************

Die aanvulling kwam door Dhr. Dieter Everaert:

 Ik denk dat het vrij naïef is van als tegenvoorstel van de positieflijsten
enkel te zeggen we willen een negatieflijst en de rest moet maar ingevuld
worden.
Denk niet dat ze daar enige rekening mee gaan houden.
Als we in tegendeel een concreet plan uitdenken (inclusief een
controlesysteem), dan zullen ze al veel meer geneigd zijn om te praten.
Ik denk ook dat we best zo veel mogelijk autocontrole voorstellen. Een
autocontrolesysteem zoals haccp in voedingsindustrie werkt en is voor de
overheid zelf niet teveel werk (en dat is zeker een argument voor hen).
***********************************************************

Toen kwam er nog een samenvatting door dhr. Patrick Verhelle, Terra vzw:

In principe sta ik achter de visie van Dieter , hierbij een korte verklaring:
•   POSITIEFLIJSTEN zijn niet werkbaar (zeer restrictief en niet flexibel)  en zijn binnen de kortste tijd “outdated”
•   NEGATIEF LIJSTEN zijn veel beter en beogen de “niet gewenste dieren ivm dierenwelzijn” ipv een opsomming te geven van alles wat wel mag.
Ik denk echter ook dat enkel een negatieflijst, op basis van de discussies/feedback van de voorbije jaren, vrij moeilijk zal aanvaard worden al moet dit ons streefdoel blijven.
 
Dus een objectieve /praktisch gefundeerde NEGATIEFLIJST samen met een CONTROLESYSTEEM zijn zeker verdedigbaar. (Ikzelf ken HACCP zeer goed en dit brengt wel wat doorgedreven discipline en papierwerk met zich mee maar het werkt in de voedingsindustrie en is geaccepteerd door de overheid, vooral vanwege de eigen controle en rapportage)
 
IN PRINCIPE KOMT HET DAN NEER OP VOLGENDE 2-3 ACTIEPUNTEN:
1.   OBJECTIEVE en PRAKTISCHE NEGATIEFLIJST (liefst zelfs niet land per land maar EU)
2.   AUTO CONTROLE SYSTEEM door particulieren/hobbyisten, (groot) handel, verenigingen, organisaties, etc.
3.   INRICHTING VAN EEN BOUWSTEEN CURSUS / CERTIFICATIE door verenigingen, handel, scholen en het afleveren van een certificaat van bekwaamheid in samenwerking met de overheid.

CONCLUSIE:

•   NEGATIEF LIJST opstellen is praktisch doenbaar en een eerste draftversie kan zelfs op relatief korte termijn als we allen de koppen bij elkaar stoppen en de handen in elkaar steken.
•   AUTO CONTROLE SYSTEEM is wat anders en zal langdurig engagement vragen van alle betrokken partijen, maar vooral ook heel veel tijd en energie. (Dit zou Europees moeten kunnen zoals dit ook is voor HACCP)    ofwel AWCS  “Animal Welfare Control System”
•   INRICHTING CURSUS / CERTIFICATIE ook dit kan maar is een werk dat heel veel tijd en kennis zal vragen, zowel bij de samenstelling van de inhoud en modules maar nadien ook bij de inrichting / examinatie) ervan
***********************************************************

Nog even opmerken dat het hier gaat over het houden van exoten, dus ook vogels, vissen, zoogdieren, insecten enz.. en dat voor de volledige EU.

Ondertussen is het in zwitserland al verboden om nog slangen te houden.

 

http://www.reptilienauffangstation.de/aktuelles/PM/PM%20Koehler%202012.pdf

Ik vraag me af wat er met de honderdtal fiches werd gedaan waar zowat drie weken dag en nacht werd aangewerkt ?
De vraag om huisvestingsrichtlijnen is er nu ook in Nederland, waarom niet hetzelfde opzet en van de fiches gebruikt maken gemaakt voor Belgie gemaakt. (waar ook veel Nederlanders aan meegeholpen hebben)
Naar mijn mening hoeft de verzorging niet te verschillen eens over de landgrens ???

Citaat van de persoon die ze heeft afgegeven:

ik ben er bijna zeker van dat de 2 grote volle dozen met “reptielenfiches” die ik persoonlijk heb afgegeven op het ministerie nog ongeopend ergens staan te “stoffen”.
----------------------------------------------------------------

Dus die zien we nooit meer terug.  :----

Zeer interessant om de ontwikkeling te volgen.
Speelt dit ook bij reptielenverenigingen zoals bijvoorbeeld lancerta en Nbsv of worden deze verenigingen later gecontracteerd als er een concreet doel is beoogt?

Dit speelt zeker in Nederland, zo is er "Nederlands Platform Verantwoord Huisdierbezit".
Jan Boonstra is daar voorzitter van de werkgroep Reptielen en Amfibieën.
Er zijn veel groepen en verenigingen die bij iedere mail in CC staan.

Wellicht ook handig om even deze link te plaatsen als toevoeging op reactie van Bart:

http://www.huisdieren.nu/

De volgende Duitse provincie: http://www.saarbruecker-zeitung.de/aufmacher/Saarbruecken-Wildtiere;art27856,4566880#.UNP2u6U5mj8