Ook ik blijf me bewonderen en ook verwonderen om mijn dieren.
Gisteren was er even paniek in Huis H&H.
Met mooi weer heb ik Geo, Lissy en Sahin in de vijverbak, een tijdelijke oplossing tot de vijver klaar is.
Heerlijk voor ze, zo krijgen ze de echte vitamines. Vooral Lissy zit heel veel te zonnen en te genieten.
Ook Hans en ik genieten dan weer van haar.
Meestal zon ik met haar mee, maar niet altijd.
Gisteren heb ik ze lekker lang buiten gelaten en toen ik ze binnen haalde, miste ik Lissy.
Ik was meteen in paniek en riep Hans. Wij zoeken in de tuin, maar nergens te vinden, die meid.
De tranen prikten al achter mijn ogen en ik voelde me verschrikkelijk schuldig. Ik zag haar al in mijn gedachten onder de schutting door de bosjes in, ONVINDBAAR. Arme, arme Lissy. Volgens Hans kon ze niet onder de schutting door, maar ik bleef maar met die gedachten in mijn hoofd.
Ineens kwam ze daar parmantig aangelopen. Ze zat achter het voorwiel van de auto.
WAT WAS IK OPGELUCHT.
Ze kwam zonder problemen naar me toe lopen en even later zwom ze weer veilig bij de anderen in het aquarium. Ze leek niet eens vermoeid na haar grote avontuur.
En inderdaad, een grote opluchting: Ze kan inderdaad niet onder de schutting door. Dus daar ben ik nu gerust op.
Wat was er gebeurd? Door de regen was de vijver overvol geworden en door het gewicht een beetje ingezakt aan één kant. Daar wist zij te ontsnappen. Ik ben nu wel extra alert en zal zorgen dat de vijver niet zo vol meer is. De schildpadden kunnen dan niet bij de rand van de vijverbak komen. En ik laat ze nu nog minder alleen.