Ikzelf vind het "afmeten" van de hoeveelheid onbegonnen werk.
In Kurt zijn topic "Kijkje in de Schildpaddenkeuken" zie ik enorme bakken voedsel. Dit uiteraard voor zijn grote hoeveelheid soorten / dieren per soort.
In dát geval zie ik het voordeel èn de mogelijk in van het afwegen van de supplementen, zodat deze een bepaald percentage uitmaken van de totale hoeveelheid (grammen) voedsel.
Zelf heb ik 2 Griekse Landschildpadden.
Hun dieet bestaat hoofdzakelijk uit onkruiden groeiend in hun verblijf, danwel andere soorten die ik ter afwisseling pluk en bijvoer.
Ik supplementeer deze onkruiden nooit, waarbij ik redeneer dat een afwisselend natuurlijk dieet zonder extra vitamines ook afdoende zal zijn.
Logischerwijs kun je dan als argument aanvoeren: Het gehalte aan vitamines in "onze" Benelux-onkruiden zal/kan afwijken van de gehaltes in de voeding die ze in hun Mediterrane biotoop tot zich nemen.... Maar zal dit eventuele verschil echt noemenswaardig zijn?
Zoals velen verrijk ik alleen de supermarktgroenten, die de dieren krijgen wanneer ze (nog) actief zijn en de onkruiden nog niet / niet meer aanwezig zijn. Voor slechts 2 Grieken is dit in verhouding maar een kleine dagelijkse portie.
Voor deze portie een hoeveelheid supplement afmeten is voor mij geen doen. De weegschaal geeft een dergelijk kleine portie sowieso niet eens weer.. en het met het maatschepje "nauwkeurig" ( <-- want daar hebben we het toch over? ) afmeten blijkt niet te doen.
Vandaar dat ik het supplementeren van vitamine-mineralen poeder ook
op gevoel doe.
Ik hanteer hierbij als stelregel, dat ik de kleur van de voeding nog door het poeder heen wil zien.
Ik zou mijn "hoeveelheid" poeder op de groente dan ook liefst omschrijven als een "filmlaagje"... Vergelijkbaar als het ultradunne stoffige stuifmeellaagje dat in de lente talloze auto's siert.. de autobezitters zullen deze metafoor herkennen.
Daarbij bepoeder ik dan nog slechts 2 tot 3 keer pee week (uitgaande van de 7-daagse week).
Op die manier ben ik van mening overdosering in ieder geval uit te sluiten.
's Zomers halen ze de vitamines/mineralen uit hun onkruiden... De koude periodes binnen krijgen ze om de 2 dagen een ultradun stoflaagje over hun karige maaltijden.
Het supplement dat ik gebruik is Gistocal... Vitamines, mineralen èn calcium.
Pure calcium als poeder vertrek ik niet.
De dieren hebben áltijd sepia in hun verblijf liggen, waar ze fanatiek van knagen. Zo krijgen ze naar eigen behoefte calcium binnen.
Leuke stelling:
Calcium kun je dus kennelijk (volgens sommigen) overdoseren. Ik beschik niet over de kennis om dit te onderbouwen, danwel tegen te spreken.
Derhalve zou ik het verstrekken van calcium als extra supplement dus ook met voorzichtigheid doen, maar da's mijn persoonlijke insteek.
Hoe zit het dan met sepia in het verblijf?
Bij een constant aanbod hiervan, kunnen de dieren mogelijk zelf een "overdosis" calcium tot zich nemen...
Zou je dan sepia ook gedoseerd aan moeten bieden? De dieren 1 week de gelegenheid geven onbeperkt te kunnen knagen.. dan 2 weken alle sepia verwijderen... en die cyclus herhalen?
Want bij een mogelijk gevaar van overdosering is dit zeker ook aanwezig bij constante aanwezigheid van sepia.... Of niet?