Onlangs vroeg ik hier in een topic naar een lichte beschadiging van het schild van mijn jonge Kaukasische Vierteenschildpadjes. Bleek niet meer weg te gaan. Ze hadden dit zelf gedaan door met hun schildjes langs de grote platte steen te schuren die de bovenkant van hun hol vormt
.
Ik heb de boel daarna gereorganiseerd, maar snapte het niet. Deze soort staat er volgens mij toch om bekend dat 'ie graag graaft. Hebben ze een hol met daarin nog ruim vijftien cm bodembedekking, graven ze er niet in, maar proberen ze juist zo hoog mogelijk te komen (en schuren zo dus langs ' het plafond').
Een ander hol dus gemaakt, met weer een flinke laag bodembedekking, en daartussen zo'n twaalf cm ruimte voor de schildpadjes om te liggen als ze niet willen graven, en een ingang van ongeveer dezelfde hoogte. Moet voldoende zijn voor schildpadjes van bijna anderhalf jaar, met een gewicht van zo'n 100 gram. Dacht ik.
De grootste van de twee gebruikt(e) het hol 'normaal', de kleinste vond tussen de stenen waarop de deksteen lag een kier en ging uitproberen of die ook als uitgang te gebruiken was. Niet dus, en opnieuw werd de bovenkant van het schildje valer door haar gewurm tegen die stenen.
Gisteren de meest recente reorganisatie in de bak: de ruimte in hun hol tussen bovenkant van bodembedekking en plafond meet nu ruim twintig cm, en omdat ze daarbinnen dus niet graven
heb ik de bodembedekking zo'n acht cm gelaten. Zowel dit hol als de in- en uitgang ervan zijn heel royaal en ze moeten een stukje afdalen om er te komen.
Volgens mij benadert dat toch wel de natuurlijke siutatie van deze soort (woestijn/steppe)? (Sorry, foto 's plaatsen lukt me niet, anders zou ik dat wel doen)
De kleinste heeft nu opnieuw een piepkleine spleet ontdekt, waar ze net met haar koppie doorkan en verder niet. Ik heb die spleet stevig dichtgepropt met een stukje lavasteen en cocopeat/turfmolm, maar ze heeft die lichte steen inmiddels al weer weggewrikt
, evenals de cocopeat/turfmolm, en steekt telkens haar koppie door die opening. Dat gaat net, verder komen lukt niet, maar dat dringt niet tot haar door.
Hiermee is het krengetje behoorlijk druk overdag (naast eten en zonnen). Ze werkt zich een ongeluk in dat hol.
Het is eigenlijk een heel koddig gezicht, maar haar schildje wordt er niet mooier op (het wordt steeds valer).
ik heb al gekeken naar andere soorten schuilplaatsen, van plastic (hartstikke duur, vrij klein en niet mooi -vind ik dan
), van boombast, van hout, maar die passen qua vorm (langwerpig) weer niet goed in die bak.
Wat moet ik nu? Is dit verder schadelijk voor haar gestel? Dat zou ik graag willen weten.
Ze hoeft van mij geen schoonheidsprijs te winnen (als haar gezondheid maar goed is), dus als een kale plek op het schild alleen esthetische consequenties heeft, wil ik haar eigenlijk maar haar gangetje laten gaan.
Of zie ik dat helemaal verkeerd