Eerst en vooral verschilt het menu van landschildpadden naargelang de soort, vandaar ook dat in het eerste bericht ondermeer het volgende vermeld word:
Voor Centrochelys sulcata en Stigmochelys pardalis staat een veel vezelrijkere voeding op het menu, onkruiden als timotheegras, duizendblad, vogelmuur, weegbree en klaver werden toegevoegd bij de groenten, alsook een dubbele portie hooipellets. Daar de helft uit onkruiden bestaat werd het vitaminensupplement gehalveerd (ongeveer)dit word niet afgewogen
Daaruit kan je ook afleiden dat bij het verstrekken van onkruid minder supplementen nodig zijn.
Geen toevoeging van calcium bvb is nogal discutabel, als een schildpad steentjes eet bvb, check dan het calcium/D3 dat hij binnenkrijgt . Verstoppingen komen sowieso nóg eerder voor bij calciumdeficiente dieren omdat daar het maagdarmkanaal niet altijd normale peristaltiek vertoont gezien calcium nodig is bij het samentrekken van spiervezels.
Gevolg hiervan is sterfte meestal nog door "onbekende oorzaak" alweer word dus niet bewezen dat de voeding er (mogelijk) iets mee te maken had.
Dit is maar één gevolg van tekorten die ontstaan, er zijn er veel meer...
Het fruitmenu bvb zal bij hatchlings (jonge opgroeiende dieren) aanzienlijk meer
zichtbare schade aanrichten. Bij volwassen dieren is het gevolg van een onuitgebalanceerd dieet niet altijd zichtbaar, verkorte levensduur hieraan te wijten word zelden achterhaald.
Tomaten zijn vooral af te raden wegens hun ongunstige Ca/P verhouding, bij soorten die bvb ook dierlijk voer nodig hebben zal dit veel minder gevolgen hebben, gezien een omnivoor dieet minder snel uit balans raakt, voor herbivoren echter niet aan te raden, sporadisch een kleine hoeveelheid kan echter wel.
Vraag is hoezeer je hier op moet ingaan, gezien de uitkomst vaak een kieskeurige tomatenetende schildpad is met alle gevolgen vandien.
Kan je dus net zo goed geheel afraden...want voordelen bieden tomaten immers niet.
Bananen bvb zijn voor
Centrochelys sulcata op termijn dodelijk, dit is reeds bewezen , o.a te maken met de lengte van de dikke darm, die bij deze soort maar liefst 2.11 x de lengte van de dunne darm bedraagt.
Zuren en suikers (in fruit bvb) kunnen de PH in het spijsverteringskanaal overhoop halen, PH verandering vernietigd de goedaardige bacteriën . Wanneer (te) grote hoeveelheden darmbacteriën sterven, kunnen zij toxine vrijgeven die via de darmwand in de bloedomloop terecht komt en het dier tenslotte vergiftigen, dit voor
Centrochelys sulcata , Chelonoidis carbonaria daarentegen mag periodiek wel fruit toegediend krijgen, bij deze is de darmtransit ook aanzienlijk korter. Het spijsverteringskanaal van
Testudo hermanni boettgeri zit ergens tussen die 2 uitersten maar leunt dichteraan bij dat van
Centrochelys sulcata Tot slot eindigde ik de topicstart met volgende zin
:
Dit is een verslagje van wat vandaag op het menu stond dit is mijn manier en kijk op de voeding, beweer dus niet dat het de beste is,ik kan enkel mijn ervaring/manier hier neerzetten