De lange winter met zijn lage temperaturen en veelvoudige sneeuwval eist zijn tol. Waar we vorig jaar al het nodige onkruid konden plukken, is de oogst tot nu toe wel erg karig.
Hier en daar staat er wel een verdwaalde paardenbloem, wat plukjes kleefkruid/distel en een enkel bosje kleine veldkers, maar dat is het dan wel. Dus zijn we toch genoodzaakt om de dieren wat langer het supermarktspul voor te schotelen, dat af en toe wat aangevuld kan worden met wat vers spul.
Normaal gesproken neem ik in maart afscheid van het supermarktspul om daar pas weer in december naar toe over te gaan. Zo probeer ik mijn dieren zolang mogelijk het verse en vezelrijke spul voor te schotelen. En dat lukt normaal gesproken toch aardig mits het weer wat meewerkt.
Ik weet dat sommige houders van herbivore reptielen het plukken van vers spul teveel werk en moeite vinden en dat zij hun dieren voor hun eigen gemak het hele jaar door het supermarktspul voorschotelen. Lekker wat supplementen erover heen gooien en mondjesmaat het dieet wat aanvullen met een toevallig tegengekomen paardenbloem, is niet mijn ding. Ik vind het belangrijk dat er veel variatie in hun voeding zit, ik zo min mogelijk met supplementen moet werken en mee kan gaan met de seizoenen. Ik zit zelf immers ook niet te wachten om de ene week een salade voorgeschoteld te krijgen die als hoofdbestandeel andijvie en de andere week dan weer Chinese kool of paksoi bevat. Persoonlijk ben ik van mening dat je de dieren zo veel tekort doet en dat je op lange termijn toch bepaalde tekorten gaat opbouwen die niet met supplementen opgelost kunnen worden.
Maar volgens sommigen kun je hier ook in doorslaan. En zo’n gek ben ik.
Wanneer ik op mijn fiets vanaf mijn werk naar huis toe rijd, weet ik de plekjes waar interessant onkruid staat uit mijn hoofd. Witte dovennetel, vogelwikke, rode en witte klaver,
- en rolklaver, akkermelkdistel, kamille, vogelmuur, herderstasje, reigersbek, ooievaarsbek, duizendblad, fluitekruid, zevenblad, draad-ereprijs, weegbree etc. Ik weet ze allemaal op mijn weg terug of in de buurt te staan en neem er handenvol van mee. In de koelkast blijft het een paar dagen goed en de rest droog ik om er later het supermarktspul mee te verrijken en vezelrijker te maken. ( voor mij geen heucops/ agrops)
Mijn achter- en voortuin zijn ook naar de behoefte van mijn herbivoren ingericht. Met soorten die ik in de omgeving niet of maar sporadisch tegenkom. Hibiscus, Oost-indische kers, vlasbekje, muskuskaasjeskruid, akkerviooltje, 3-kleurig viooltje, liggende vetmuur en het vergeet-mij-nietje zijn ruim vertegenwoordigt. En om mijn buurvrouw het wat gemakkelijker te maken mijn dieren te voederen wanneer ik op vakantie ben staat er ook fluitekruid, rolklaver en rode- en witte klaver in mijn tuin. Zo hoeft ze zelf niet op pad te gaan, maar kan ze gewoon bij mij in de tuin terecht om de dieren een gevarieerd dieet te geven.
Wegens plaatsgebrek heb ik ook wat van die hangzakken gekocht bij de Boerenbond. Die hangen aan mijn muur en daar kan ik dan ook weer wat verschillende soorten in kwijt. Zoals elk jaar staan de eerste plantjes weer al op te kweken op de vensterbank. Nu alleen maar wachten op het echte voorjaar , zodat ik ze in de tuin en de hangzakken kan uitzetten.
De borage, groenlof, roodlof, rucola, tros-chrysant, pastinaak, ereprijs, st.janskruid, leeuwebekje, rode kattenstaart, vlijtig liesje, hennepnetel en diverse soorten viooltjes en winde staan al te trappelen op de vensterbank.
Ach, noem mij maar een doorgeslagen gek. Maar ik heb er weer zin in. Natuurlijk eten ze hier het supermarktspul ook wel. Echter bij het zien van al dat lekker, verse spul en bloemen slaan ook mijn dieren helemaal door. En daar doe je het uiteindelijk toch voor.