De laatste dagen vind ik Raphael erg raar reageren.
Waar hij normaal altijd zit te bedelen en nooit bang is duikt hij uit niets weg en kruipt hij in de grot als ie mij ziet.
Dit gedrag is merkwaardig want heb het niet eerder meegemaakt. Vorig jaar had hij ook al zon momentje maar toen leek tie lustenloos... daarvoor ging ik na de RA en ging hij zich na antibiotica weer "normaal" gedragen.
Zijn schildplaten beginnen nu ook los te raken en hij (tenminste ik denk dat het een hij is) begint al langere nagels te krijgen
Nu is het nog wachten op mijn neef als ie de glasplaat kan bestellen van mijn grote bak waar de bodem van kapot is